Job 6

1 Så tog Job til Orde og svarede:

۱ و ایوب جواب داده، گفت:

2 "Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!

۲ «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند.

3 Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!

۳ زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد.

4 Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Ånd inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.

۴ زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند.

5 Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?

۵ آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟

6 Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?

۶ آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟

7 Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.

۷ جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است.

8 Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg håber

۸ «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد!

9 vilde d dog knuse mig, række Hånden ud og skære mig fra,

۹ و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد!

10 så vilde det være min Trøst - jeg hopped af Glæde trods skånselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.

۱۰ آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم.

11 Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være tålmodig?

۱۱ من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟

12 Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?

۱۲ آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟

13 Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.

۱۳ آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟

14 Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.

۱۴ حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید.

15 Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,

۱۵ اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند.

16 de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,

۱۶ که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است.

17 men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;

۱۷ وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند.

18 Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og går til Grunde;

۱۸ کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند.

19 Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog håber på dem,

۱۹ کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند.

20 men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!

۲۰ از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند.

21 Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen så I og grebes af Skræk!

۲۱ زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید.

22 Har jeg mon sagt: "Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,

۲۲ آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟

23 red mig af Fjendens Hånd, køb mig fri fra Voldsmænds Hånd!"

۲۳ یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟

24 Lær mig, så vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!

۲۴ «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم.

25 Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?

۲۵ سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟

26 Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!

۲۶ آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟

27 Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.

۲۷ یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید.

28 Men vilde I nu dog se på mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?

۲۸ پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت.

29 Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!

۲۹ برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است.

30 Er der Uret på min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?

۳۰ آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟