< Job 5 >

1 Råb kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?
Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo? At sa kanino sa mga banal babalik ka?
2 Thi Dårens Harme koster ham Livet, Tåbens Vrede bliver hans Død.
Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal, at ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.
3 Selv har jeg set en Dåre rykkes op, hans Bolig rådne brat;
Aking nakita ang hangal na umuunlad: nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4 hans Sønner var uden Hjælp, trådtes ned i Porten, ingen reddede dem;
Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan, at sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan, na wala mang magligtas sa kanila.
5 sultne åd deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.
Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom, at kinukuha na mula sa mga tinik, at ang silo ay nakabuka sa kanilang pag-aari.
6 Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,
Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok, ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;
7 men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.
Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.
8 Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,
Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios, at sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:
9 som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,
Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita; ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:
10 som giver Regn på Jorden og nedsender Vand over Marken
Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa, at nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;
11 for at løfte de bøjede højt, så de sørgende opnår Frelse,
Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas yaong nangasa mababa; at yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.
12 han, som krydser de kloges Tanker, så de ikke virker noget, der varer,
Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha, na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.
13 som fanger de vise i deres Kløgt, så de listiges Råd er forhastet;
Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha: at ang payo ng suwail ay napapariwara.
14 i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.
Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.
15 Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Hånd,
Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig, sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.
16 så der bliver Håb for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.
Na anopa't ang dukha ay may pagasa, at ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.
17 Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!
Narito, maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios: kaya't huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.
18 Thi han sårer, og han forbinder, han slår, og hans Hænder læger.
Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal; siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.
19 Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv går Ulykken uden om dig;
Kaniyang ililigtas ka sa anim na kabagabagan. Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.
20 han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;
Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan; at sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.
21 du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, når Voldsdåd kommer;
Ikaw ay makukubli sa talas ng dila; na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.
22 du ler ad Voldsdåd og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde dyr;
Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka; ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.
23 du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;
Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang; at ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.
24 du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;
At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan; at iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.
25 du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;
Iyo rin namang makikilala na ang iyong binhi ay magiging dakila, at ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.
26 Graven når du i Ungdomskraft, som Neg føres op, når Tid er inde.
Ikaw ay darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan. Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.
27 Se, det har vi gransket, således er det; det har vi hørt, så vid også du det!
Narito, aming siniyasat, at gayon nga; dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.

< Job 5 >