Job 5
1 Råb kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?
Çağır görək sənə cavab verən varmı? Müqəddəslərin hansı birinə üz tutacaqsan?
2 Thi Dårens Harme koster ham Livet, Tåbens Vrede bliver hans Død.
Səfehi qəzəb öldürər, Nadanı həsəd məhv edər.
3 Selv har jeg set en Dåre rykkes op, hans Bolig rådne brat;
Səfehin kök saldığını görərkən Dərhal yurduna lənət etmişəm.
4 hans Sønner var uden Hjælp, trådtes ned i Porten, ingen reddede dem;
Övladları əmin-amanlıqdan uzaqdır, Məhkəmə qapılarında tapdalanır, Onlara havadar yoxdur.
5 sultne åd deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.
Məhsullarını aclar yeyir, Tikanlar arasında olanlarını belə, yığırlar, Susayanlar sərvətini udmaq istəyir.
6 Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,
Axı torpaqdan bəla gəlməz, Əzab yerdən bitməz.
7 men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.
Sanki havaya atılan qığılcımdır, İnsan əzab çəkmək üçün doğulur.
8 Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,
Mən olsaydım, Allaha üz tutardım, Müşkül işlərimi Ona tapşırardım.
9 som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,
Çünki O, dərk etmədiyimiz böyük işləri görür, Saysız xariqələr göstərir.
10 som giver Regn på Jorden og nedsender Vand over Marken
Yer üzərinə yağış yağdırır, Çöllərə sular axıdır.
11 for at løfte de bøjede højt, så de sørgende opnår Frelse,
Alçaldılanları ucaldır, Yaslıları əmin-amanlığa çıxarır.
12 han, som krydser de kloges Tanker, så de ikke virker noget, der varer,
Əlləri qurğu qurmağı öyrənməsin deyə Hiyləgərlərin fəndini pozur.
13 som fanger de vise i deres Kløgt, så de listiges Råd er forhastet;
Müdrikləri hiylə qurarkən yaxalayır, Fəndgirlərin oyununa son qoyur.
14 i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.
Gündüzləri qaranlığa dönür, Günorta onlara gecə kimi görünür, Onlar kor kimi əl sürtə-sürtə gəzir.
15 Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Hånd,
Yoxsulları isə onların ağızlarındakı qılıncdan qurtarır, Zorakının əlindən alır.
16 så der bliver Håb for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.
Kasıblar ümid tapır, Haqsızlıq ağzını yumur.
17 Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!
Allahın tərbiyə etdiyi insan nə bəxtiyardır! Sən Külli-İxtiyarın tərbiyəsinə xor baxma.
18 Thi han sårer, og han forbinder, han slår, og hans Hænder læger.
Çünki O yaralayar, sonra isə sarıyar, Ağrı verər, əlləri ilə sağaldar.
19 Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv går Ulykken uden om dig;
O, altı dəfə dara düşsən belə, qurtarar, Yeddinci dəfə sənə ziyan dəyməz.
20 han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;
O səni aclıqda məhv olmaqdan, Döyüşdəki qılıncdan qurtarar.
21 du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, når Voldsdåd kommer;
Kəskin dillərdən uzaq olarsan, Qırğın gələrkən qorxmazsan.
22 du ler ad Voldsdåd og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde dyr;
Qırğına, aclığa gülərsən, Vəhşi heyvanlardan qorxmazsan.
23 du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;
Çünki çöldəki daşlarla belə, əhd kəsərsən, Vəhşi heyvanlarla belə, barışarsan.
24 du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;
Çadırının salamat qalacağını bilərsən, Mülkünə baxanda heç bir əskiklik tapmazsan.
25 du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;
Övladlarının necə artdığını görərsən, Nəslin ot kimi bitib qalxar.
26 Graven når du i Ungdomskraft, som Neg føres op, når Tid er inde.
Vaxtında yığılan taxıl dərzləri kimi Kama çatıb məzarına gedərsən.
27 Se, det har vi gransket, således er det; det har vi hørt, så vid også du det!
Bax bunu araşdırmışıq, bu həqiqətdir, Onun üçün bunu dinlə və anla».
