Job 41
1 Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?
“No ũhote kũguucũrũria nyamũ ĩrĩa ĩĩtagwo Leviathani na ndwano, kana wohe rũrĩmĩ rwayo na mũkanda?
2 Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?
No ũhote kũmĩtoonyia rũrigi iniũrũ, kana ũmĩtũrĩkanie rũthĩa na ndwano?
3 Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?
No ĩtinde ĩgĩgũthaitha ũmĩiguĩre tha? No ĩkwarĩrie na ciugo cia ũhooreri?
4 Mon den vil indgå en Pagt med dig, så du får den til Træl for evigt?
No ĩrĩkanĩre nawe ũthiĩ nayo, ĩtũũre ĩrĩ ngombo yaku nginya tene?
5 Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?
No ũhote kũmĩhooreria ta nyoni, kana ũmĩoherere handũ nĩguo airĩtu aku mamĩmeemagie?
6 Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?
Onjoria no mamĩkũũranie na indo ciao? No mamĩgayanie kũrĩ onjorithia?
7 Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?
No ũhote gũtheecanga rũũa rwayo na mĩcengi, kana ũtheecange mũtwe wayo na mĩcengi ĩrĩa ĩtegaga thamaki?
8 Læg dog engang din Hånd på den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.
Ũngĩmĩhutia na guoko, ũngĩtũũra ũririkanaga kĩgiano kĩu, na ndũngĩgacookera!
9 Det Håb vilde blive til Skamme, alene ved Synet lå du der.
Mwĩrĩgĩrĩro wa atĩ no ũmĩtoorie nĩ kwĩheenia; o kũmĩona tu nĩkũiganĩte gũtũma mũndũ amake, orwo nĩ hinya.
10 Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?
Gũtirĩ mũndũ ũrĩ ũcamba mũiganu wa kũmĩarahũra. Nũũ ũngĩkĩhota kwĩĩndiiria niĩ?
11 Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?
Nũũ ũngĩnandũra kĩndũ atĩ nĩguo ndĩmũrĩhe? Kĩndũ gĩothe kĩrĩ rungu rwa igũrũ nĩ gĩakwa.
12 Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.
“Ndikwaga kwaria ũhoro wa ciĩga ciayo, o na wa hinya wayo, na wa ũthaka wayo.
13 Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?
Nũũ ũngĩhota kũmĩaũra nguo yayo ya igũrũ? Nũũ ũngĩmĩkuhĩrĩria amĩĩkĩre matamu?
14 Hvem har åbnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.
Nũũ ũngĩũmĩrĩria kũmĩathamia kanua, kau kaiyũrĩte magego ma kũmakania?
15 Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;
Mũgongo wayo ũrĩ na ngo ciĩiganĩrĩire mĩhari, ikomanĩire ikanyiitana;
16 de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;
o ĩmwe ĩnyiitanĩte na ĩrĩa ĩngĩ, ũũ atĩ gũtirĩ rĩera rĩngĩtoonyera gatagatĩ ga cio.
17 de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.
Igwatanĩtio hamwe irĩ nũmu; inyiitanĩte hamwe ũndũ itangĩtigithũkana.
18 Dens Nysen fremkalder strålende Lys, som Morgenrødens Øjenlåg er dens Øjne.
Gũtiiha kwayo kũmenũkagia ũtheri; maitho mayo nĩ ta mĩrũri ya rũciinĩ gũgĩthererũka.
19 Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.
Imũrĩ cia mwaki ciumaga kanua-inĩ kayo; ĩrathũkagia thandĩ cia mwaki.
20 Em står ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.
Ĩrutaga ndogo na maniũrũ taarĩ nyũngũ ĩratherũka ĩhagĩrĩtwo igũrũ rĩa mwaki wa ithanjĩ.
21 Dens Ånde tænder som glødende Kul, Luer står ud af dens Gab.
Mĩhũmũ yayo ĩgwatagia makara mwaki, naruo rũrĩrĩmbĩ rũkoima kanua kayo.
22 Styrken bor på dens Hals, og Angsten hopper foran den.
Ngingo-inĩ yayo nĩho hinya wayo ũkoragwo, ũrĩa ũmakagia kĩrĩa gĩothe gĩtũnganaga nayo.
23 Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;
Mĩgũtha ya nyama ciayo nĩmĩnyiitanu mũno; nĩ mĩrũmu ũũ atĩ ndĩngĩenyenyeka.
24 fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.
Ngoro yayo yũmĩte ta ihiga, ĩkooma ta ihiga rĩa gũthĩa rĩa na thĩ.
25 Når den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling går de af Skræk.
Rĩrĩa yarahũka, arĩa marĩ hinya nĩmamakaga; mooraga ĩtanamahũũra.
26 Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevåben, Spyd eller Pil.
Gũtirĩ rũhiũ rwa njora rũngĩmĩĩka ũndũ, o na kana itimũ, kana mũguĩ, kana mĩcengi.
27 Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;
Harĩ Leviathani-rĩ, kĩgera no ta nyeki nyũmũ, nakĩo gĩcango no ta gĩcunjĩ kĩbuthu kĩa mũtĩ.
28 Buens Søn slår den ikke på Flugt, Slyngens Sten bliver Strå for den,
Mĩguĩ ndĩngĩtũma yũre; mahiga ma kĩgũtha no ta mũũngũ harĩ yo.
29 Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.
Harĩ yo njũgũma no ta gacunjĩ ka rũnyeki rũmũ; ĩthekagĩrĩra kũbĩrĩrĩka gwa itimũ.
30 På Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;
Nda yayo nĩ ta rũgĩo rũrĩ na mageca; ĩtigaga ngururo ndaka-inĩ ta cia ngaari iria ikonyoraga ngano.
31 Dybet får den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;
Ĩtũmaga iria kũrĩa kũriku gũtherũke ta nyũngũ, na ĩkoiruga iria ta nyũngũ ya maguta ma kwĩhaka.
32 bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhår.
Harĩa yagerera ĩtigaga mũhari ũkũhenia; mũndũ no eciirie atĩ ndia ĩrĩ na mbuĩ.
33 Dens Lige findes ikke på Jord, den er skabt til ikke at frygte.
Gũtirĩ kĩndũ kĩngĩigananio nayo gũkũ thĩ; nĩ kĩũmbe gĩtarĩ guoya.
34 Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.
Ĩnyũrũragia kĩrĩa gĩothe gĩĩtũũgagĩria; nĩyo mũthamaki wa kĩrĩa gĩothe gĩĩtĩĩaga.”
