Job 41
1 Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?
Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid?
2 Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?
Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga?
3 Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?
Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo?
4 Mon den vil indgå en Pagt med dig, så du får den til Træl for evigt?
Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan?
5 Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?
Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan?
6 Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?
Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya?
7 Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?
Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang?
8 Læg dog engang din Hånd på den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.
Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata.
9 Det Håb vilde blive til Skamme, alene ved Synet lå du der.
Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya?
10 Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?
Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako?
11 Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?
Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man.
12 Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.
Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway.
13 Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?
Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig?
14 Hvem har åbnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.
Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon.
15 Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;
Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit.
16 de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;
Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod.
17 de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.
Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag.
18 Dens Nysen fremkalder strålende Lys, som Morgenrødens Øjenlåg er dens Øjne.
Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon.
19 Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.
Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik.
20 Em står ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.
Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog.
21 Dens Ånde tænder som glødende Kul, Luer står ud af dens Gab.
Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba.
22 Styrken bor på dens Hals, og Angsten hopper foran den.
Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw.
23 Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;
Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango.
24 fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.
Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.
25 Når den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling går de af Skræk.
Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot.
26 Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevåben, Spyd eller Pil.
Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang.
27 Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;
Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok.
28 Buens Søn slår den ikke på Flugt, Slyngens Sten bliver Strå for den,
Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami:
29 Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.
Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an.
30 På Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;
Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan.
31 Dybet får den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;
Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.
32 bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhår.
Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon.
33 Dens Lige findes ikke på Jord, den er skabt til ikke at frygte.
Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok.
34 Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.
Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on.
