Job 4
1 Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
UElifazi umThemani wasephendula wathi:
2 Ærgrer det dig, om man taler til dig? Men hvem kan her være tavs?
Uba sizama ilizwi kuwe, uzadabuka yini? Kodwa ngubani ongazibamba emazwini?
3 Du har selv talt mange til Rette og styrket de slappe Hænder,
Khangela, uqondisile abanengi, waqinisa izandla ezibuthakathaka.
4 dine Ord holdt den segnende oppe, vaklende Knæ gav du Kraft.
Amazwi akho amvusile okhubekayo, waqinisa amadolo axegayo.
5 Men nu det gælder dig selv, så taber du Modet, nu det rammer dig selv, er du slaget af Skræk!
Kodwa khathesi kufikile kuwe, uyadinwa; kuyakuthinta wena, utshaywa luvalo.
6 Er ikke din Gudsfrygt din Tillid, din fromme Færd dit Håb?
Ukwesaba kwakho uNkulunkulu kakusiso isibindi sakho yini, lobuqotho bendlela zakho ithemba lakho?
7 Tænk efter! Hvem gik uskyldig til Grunde, hvor gik retsindige under?
Akukhumbule, ngubani owake wachithwa engelacala? Kumbe abalungileyo bake baqunywa ngaphi?
8 Men det har jeg set: Hvo Uret pløjer og sår Fortræd, de høster det selv.
Njengengikubonileyo, abalima ububi behlanyela udubo, bavuna khona.
9 For Guds Ånd går de til Grunde, for hans Vredes Pust går de til.
Ngokuphephetha kukaNkulunkulu bayabhubha, langokuphefumula kwamakhala akhe bayaphela.
10 Løvens Brøl og Vilddyrets Glam Ungløvernes Tænder slås ud;
Ukubhonga kwesilwane, lelizwi lesilwane esesabekayo, lamazinyo amabhongo esilwane, kwephukile.
11 Løven omkommer af Mangel på Rov, og Løveungerne spredes.
Isilwane esidala siyabhubha ngokuswela impango, lemidlwane yesilwanekazi isabalale.
12 Der sneg sig til mig et Ord mit Øre opfanged dets Hvisken
Ngasenginyenyezelwa ilizwi, lendlebe yami yemukela okuncinyane kwalo.
13 i Nattesynernes Tanker, da Dvale sank over Mennesker;
Phakathi kwemicabango yemibono yebusuku, lapho ubuthongo obukhulu busehlela abantu,
14 Angst og Skælven kom over mig, alle mine Ledemod skjalv;
ukwesaba kwangifikela lokuthuthumela okwenza ubunengi bamathambo ami baqhaqhazela.
15 et Pust strøg over mit Ansigt, Hårene rejste sig på min Krop.
Kwasekusedlula umoya ebusweni bami, loboya benyama yami bavuka.
16 Så stod det stille! Jeg sansed ikke, hvordan det så ud; en Skikkelse stod for mit Øje, jeg hørte en hviskende Stemme:
Wema, kodwa angikuqondanga ukubonakala kwawo; isimo sasiphambi kwamehlo ami; kwathula, ngasengisizwa ilizwi lisithi:
17 "Har et Menneske Ret for Gud, mon en Mand er ren for sin Skaber?
Kambe umuntu angalunga okwedlula uNkulunkulu? Umuntu angahlambuluka okwedlula uMenzi wakhe yini?
18 End ikke sine Tjenere tror han, hos sine Engle finder han Fejl,
Khangela, kazithembi inceku zakhe, lengilosi zakhe uthi zingabaphosisi.
19 endsige hos dem, der bor i en Hytte af Ler og har deres Grundvold i Støvet!
Kangakanani abahlala endlini zebumba, abasisekelo sabo sisethulini, abachotshozwa phambi kwenundu.
20 De knuses ligesom Møl, imellem Morgen og Aften, de sønderslås uden at ænses, for evigt går de til Grunde.
Bakhandwa kusukela ekuseni kuze kube kusihlwa, kungelakunanzwa bayabhubha kuze kube nininini.
21 Rives ej deres Teltreb ud? De dør, men ikke i Visdom."
Ubuhle babo kabususwa labo yini? Bayafa kodwa bengalanhlakanipho.
