< Job 39 >

1 Kender du Tiden, da Stengeden føder, tager du Vare på Hindenes Veer,
«ئایا دەزانیت کەی بزنە کێوییەکان دەزێن؟ یان تێبینیت کردووە ئەو کاتەی کە ئاسک ژان دەیگرێت؟
2 tæller du mon deres Drægtigheds Måneder, kender du Tiden, de føder?
ئایا مانگەکانی ئاوسبوونی دەژمێریت یان کاتی زاوزێکردنیان دەزانیت؟
3 De lægger sig ned og føder og kaster Kuldet,
چۆک دادەدەن و پاڵ بە ئازارەکانیانەوە دەنێن و بەچکەکانیان دەبێت.
4 Ungerne trives, gror til i det frie, løber bort og kommer ej til dem igen.
بەچکەکانیان لە چۆڵەوانی بەهێز و گەورە دەبن؛ دەڕۆن و ئیتر ناگەڕێنەوە لایان.
5 Hvem slap Vildæslet løs, hvem løste mon Steppeæslets Reb,
«کێ کەرەکێوی بەڕەڵا کرد و مێخ زنجیری ئەو کێوییەی کردەوە؟
6 som jeg gav Ørkenen til Hjem, den salte Steppe til Bolig?
ئەوەی چۆڵەوانیم کرد بە ماڵی و خوێڵێنم کردە ژینگەی.
7 Det ler ad Byens Larm og hører ej Driverens Skælden;
بە دەنگەدەنگی شار پێدەکەنێت، گوێی لە هاواری لێخوڕ نابێت.
8 det ransager Bjerge, der har det sin Græsgang, det leder hvert Græsstrå op.
لە چیاکاندا بەدوای لەوەڕگادا دەگەڕێت، بۆ دۆزینەوەی هەموو سەوزاییەک.
9 Er Vildoksen villig at trælle for dig, vil den stå ved din Krybbe om Natten?
«ئایا گای کێوی ڕازی دەبێت خزمەتت بکات یان بە شەو لەلای ئاخوڕەکەت بمێنێتەوە؟
10 Binder du Reb om dens Hals, pløjer den Furerne efter dig?
ئایا دەتوانیت گای کێوی بە گاسنەوە ببەستیتەوە و جووتی پێ بکەیت؟ ئایا بەدواتدا دێت دۆڵەکان خەرتە بکات؟
11 Stoler du på dens store Kræfter; overlader du den din Høst?
ئایا پشتی پێ دەبەستیت، چونکە هێزەکەی مەزنە یان کارەکەی خۆتی بۆ بەجێدەهێڵیت؟
12 Tror du, den kommer tilbage og samler din Sæd på Loen?
ئایا متمانەی پێ دەکەیت کە دەغڵودانەکەت بهێنێت و بۆ سەر جۆخینەکەت کۆی بکاتەوە؟
13 Mon Strudsens Vinge er lam, eller mangler den Dækfjer og Dun,
«بە خۆشییەوە وشترمرغ باڵەفڕکێ دەکات، ئایا پەڕوباڵەکەی وەک لەقلەق پیرۆزە؟
14 siden den betror sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Sandet,
وشترمرغ هێلکەکەی لەسەر زەوی بەجێدەهێڵێت و خۆڵ گەرمیان دادەهێنێت،
15 tænker ej på, at en Fod kan knuse dem, Vildtet på Marken træde dem sønder?
لەبیری دەچێت کە پێ وردوخاشی دەکات و ئاژەڵی کێوی پێی پێدا دەنێن.
16 Hård ved Ungerne er den, som var de ej dens; spildt er dens Møje, det ængster den ikke.
لەگەڵ بەچکەکانی دڵڕەقە وەک ئەوەی بەچکەی ئەو نەبن؛ گوێی ناداتێ کە ماندووبوونەکەی بێهوودە دەڕوات،
17 Thi Gud lod den glemme Visdom og gav den ej Del i Indsigt.
چونکە خودا دانایی لەبیر بردووەتەوە، لە تێگەیشتن بەشی نەداوە.
18 Når Skytterne kommer, farer den bort, den ler ad Hest og Rytter.
کاتێک پەڕەکانی فش دەکاتەوە بۆ ڕاکردن، بە ئەسپ و بە سوارەکەی پێدەکەنێت.
19 Giver du Hesten Styrke, klæder dens Hals med Manke
«ئایا تۆ هێز بە ئەسپ دەدەیت یان ملی بە یاڵ دادەپۆشیت؟
20 og lærer den Græshoppens Spring? Dens stolte Prusten indgyder Rædsel.
ئایا وای لێ دەکەیت کە وەک کوللە قەڵەمباز بدات و دەنگی حیلەکەی تۆقێنەر بێت؟
21 Den skraber muntert i Dalen, går Brynjen væligt i Møde;
بە توندی سم بە زەویدا بکوتێت، بە هێزەوە دەربپەڕێت، بەرەو مەیدانی جەنگ مل بنێت.
22 den ler ad Rædselen, frygter ikke og viger ikke for Sværdet;
بە ترس پێبکەنێت و نەتۆقێت؛ لە ڕووی شمشێر نەگەڕێتەوە.
23 Koggeret klirrer over den, Spydet og Køllen blinker;
تیردان شەقەشەقی بێت و خەنجەر و نووکی ڕم ببریسکێنەوە.
24 den sluger Vejen med gungrende Vildskab, den tøjler sig ikke, når Hornet lyder;
بەوپەڕی جۆشوخرۆشەوە غار دەدات، هەتا کاتی لێدانی کەڕەنا خۆی پێ ڕاناگیرێت.
25 et Stød i Hornet, straks siger den: Huj! Den vejrer Kamp i det fjerne, Kampskrig og Førernes Råb.
لە کاتی فووکردن بە کەڕەنادا دەڵێت:”ئەها!“لە دوورەوە بۆنی شەڕ دەکات، هاواری سەرکردەکان و نەعرەتەی جەنگ.
26 Skyldes det Indsigt hos dig, at Falken svinger sig op og breder sin Vinge mod Sønden?
«ئایا لە تێگەیشتنی تۆدایە هەڵۆ بفڕێت و ڕووەو باشوور باڵەکانی بکاتەوە؟
27 Skyldes det Bud fra dig, at Ørnen flyver højt og bygger sin højtsatte Rede?
یان بە فەرمانی تۆیە هەڵۆ بەرز بفڕێت و هێلانەکەی لە بەرزی دابنێت؟
28 Den bygger og bor på Klipper, på Klippens Tinde og Borg;
لەسەر لووتکەی چیا نیشتەجێ دەبێت و بە شەو دەمێنێتەوە، هەڵدێری بەردەڵان قەڵاکەیەتی.
29 den spejder derfra efter Æde, viden om skuer dens Øjne.
لەوێوە نێچیری خۆی دەدۆزێتەوە و چاوەکانی لە دوورەوە دەبینن.
30 Ungerne svælger i Blod; hvor Valen findes, der er den!
بەچکەکانی خوێن هەڵدەمژن، لە هەرکوێ کوژراوی لێ بێت، ئەو لەوێیە.»

< Job 39 >