Job 38
1 Så svarede HERREN Job ud fra Stormvejret og sagde:
Nake Jehova agĩcookeria Ayubu ũhoro arĩ kĩhuhũkanio-inĩ, akĩmwĩra atĩrĩ:
2 "Hvem fordunkler mit Råd med Ord, som er uden Mening?
“Nũũ ũyũ ũrekĩra kĩrĩra gĩakwa nduma na ciugo itarĩ na ũmenyo?
3 Omgjord som en Mand dine Lænder, jeg vil spørge, og du skal lære mig!
Wĩhotore ta mũndũ mũrũme; nĩngũkũũria ciũria, nawe ũkĩnjookerie.
4 Hvor var du, da jeg grundede Jorden? Sig frem, om du har nogen Indsigt!
“Warĩ kũ rĩrĩa ndaakire mũthingi wa thĩ? Njĩĩra akorwo ũrĩ na ũũgĩ wa kũmenya.
5 Hvem bestemte dens Mål - du kender det jo - hvem spændte Målesnor ud derover?
Nũũ wathimire mũigana wayo? Ti-itherũ wee nĩũũĩ! Nũũ watambũrũkirie rũrigi rwa gũthima igũrũ rĩayo?
6 Hvorpå blev dens Støtter sænket, hvem lagde dens Hjørnesten,
Mĩthingi yayo yahandirwo igũrũ rĩa kĩĩ, kana nũũ wahaandire ihiga rĩayo rĩa koine,
7 mens Morgenstjernerne jubled til Hobe, og alle Gudssønner råbte af Glæde?
hĩndĩ ĩrĩa njata cia rũciinĩ ciainire hamwe, na araika othe makĩanĩrĩra nĩ gũkena?
8 Hvem stængte for Havet med Porte, dengang det brusende udgik af Moders Skød,
“Nũũ wahingĩrĩirie iria na mĩrango rĩrĩa rĩatumũkire kuuma nda,
9 dengang jeg gav det Skyen til Klædning og Tågemulm til Svøb,
rĩrĩa ndatuire matu nguo ciarĩo, na ngĩrĩoha nduma nene ta taama warĩo,
10 dengang jeg brød det en Grænse og indsatte Portslå og Døre
rĩrĩa ndarĩkĩrĩire mĩhaka, na ngĩrĩhingĩra na mĩrango yarĩo, na ngĩĩkĩra mĩgĩĩko handũ hayo,
11 og sagde: "Hertil og ikke længer! Her standse dine stolte Vover!"
rĩrĩa ndoigire atĩrĩ, ‘Ũkinyage o haha na ndũkanahakĩre; makũmbĩ maku macio metĩĩi-rĩ, hau nĩho marĩĩkinyaga’?
12 Har du nogen Sinde kaldt Morgenen frem, ladet Morgenrøden vide sit Sted,
“Kuuma o kĩambĩrĩria-rĩ, ũrĩ waathana atĩ rũciinĩ rũgĩe ho, kana ũkĩonereria ũtheri wa rũciinĩ harĩa ũkuumĩrĩra,
13 så den greb om Jordens Flige og gudløse rystedes bort,
nĩguo ũhote kũnyiita thĩ na mĩthia yaguo, nao arĩa aaganu maribaribwo moime kuo?
14 så den dannedes til som Ler under Segl, fik Farve, som var den en Klædning?
Thĩ ĩhaanaga ta rĩũmba rĩhũrĩtwo mũhũũri; mũonekere wayo ũtariĩ ta mũhianĩre wa nguo.
15 De gudløses Lys toges fra dem, den løftede Arm blev knust.
Andũ arĩa aaganu nĩmaimagwo ũtheri wao, na guoko kwao kũrĩa kuoetwo na igũrũ gũkoinwo.
16 Har du mon været ved Havets Kilder, har du mon vandret på Dybets Bund?
“Ũrĩ wathiĩ rũgendo nginya kũrĩa iria rĩtherũkagĩra, kana ũgaceera itwe-inĩ cia ndia kũrĩa kũriku mũno?
17 Mon Dødens Porte har vist sig for dig, skued du Mulmets Porte?
Ũrĩ wonio ihingo cia gĩkuũ? Ũrĩ wona ihingo cia kĩĩruru gĩa gĩkuũ?
18 Så du ud over Jordens Vidder? Sig frem, om du ved, hvor stor den er!
Ũrĩ wamenya ũnene wa wariĩ wa thĩ? Njĩĩra akorwo nĩũũĩ maũndũ macio mothe.
19 Hvor er Vejen til Lysets Bolig, og hvor har Mørket mon hjemme,
“Njĩra ya gũthiĩ kũrĩa ũtheri ũtũũraga nĩĩrĩkũ? Nayo nduma ĩikaraga kũ?
20 så du kunde hente det til dets Rige og bringe det hen på Vej til dets Bolig?
No ũcitware gwacio? Nĩũũĩ tũcĩra twa gũthiĩ kũrĩa itũũraga?
21 Du ved det, du blev jo født dengang, dine Dages Tal er jo stort!
Ti-itherũ wee nĩũũĩ, nĩgũkorwo warĩ mũciare! Wee-rĩ, nĩũtũũrĩte mĩaka mĩingĩ!
22 Har du været, hvor Sneen gemmes, og skuet, hvor Hagelen vogtes,
“Ũrĩ watoonya makũmbĩ kũrĩa tharunji ĩigĩtwo, kana ũkĩona makũmbĩ kũrĩa mbura ya mbembe ĩigĩtwo,
23 den, jeg gemmer til Trængselens Tid, til Kampens og Krigens Dag?
o icio njigĩte nĩ ũndũ wa mahinda ma thĩĩna, ngaciiga nĩ ũndũ wa matukũ ma mbaara na ma kũrũa.
24 Hvor er Vejen did, hvor Lyset deler sig, hvor Østenvinden spreder sig ud over Jorden?
Njĩra ya gũthiĩ kũrĩa ũtheri ũgayanagĩrio nĩĩrĩkũ, kana ya gũthiĩ kũrĩa rũhuho rwa irathĩro rũhurunjagĩrwo gũkũ thĩ?
25 Hvem åbnede Regnen en Rende og Tordenens Lyn en Vej
Nũũ wenjagĩra mbura ya kĩboboto mũtaro wa kũgerera, kana agatemera mbura ya marurumĩ njĩra,
26 for at væde folketomt Land, Ørkenen, hvor ingen bor,
nĩguo mbura yure bũrũri ũtatũũraga mũndũ, na yure werũ kũrĩa gũtarĩ mũndũ,
27 for at kvæge Øde og Ødemark og fremkalde Urter i Ørkenen?
nĩguo ĩhũũnagie kũu gũtiganĩrie gũgakira ihooru, na ĩtũme kũmere nyeki?
28 Har Regnen mon en Fader, hvem avlede Duggens Dråber?
Mbura nĩĩrĩ ithe? Nũũ mũciari wa matata ma ime?
29 Af hvilket Skød kom Isen vel frem, hvem fødte mon Himlens Rim?
Tharunji yumaga nda ya ũ? Nũũ ũciaraga mbaa ĩrĩa yumaga igũrũ,
30 Vandet størkner som Sten, Dybets Flade trækker sig sammen.
rĩrĩa maaĩ momaga ta ihiga, rĩrĩa maaĩ marĩa marĩ igũrũ wa iria magwatana?
31 Knytter du Syvstjernens Bånd, kan du løse Orions Lænker?
“Wee-rĩ, wahota kuohania njata iria thaka cia Kĩrĩmĩra? Wahota kuohora mĩkanda ya njata iria ciĩtagwo Karaũ?
32 Lader du Aftenstjemen gå op i Tide, leder du Bjørnen med Unger?
Wahota kuumagaragia njata iria ciĩtagwo Mazarothu o mahinda maacio maakinya, kana wahota gũtongoria Nduba na ciana ciayo?
33 Kender du Himmelens Love, fastsætter du dens Magt over Jorden?
Nĩũũĩ mawatho ma igũrũ? No ũhote kũhaanda wathani wa Ngai ũrũme gũkũ thĩ?
34 Kan du løfte Røsten til Sky, så Vandskyl adlyder dig?
“Wahota kwanĩrĩra nginya mũgambo waku ũkinye matu-inĩ nĩguo kuure wĩhumbĩre na kĩguũ kĩa maaĩ?
35 Sender du Lynene ud, så de går, og svarer de dig: "Her er vi!"
Wee nĩwe ũtũmaga heni ithiĩ na njĩra ciacio? Nĩikũrehagĩra ũhoro igakwĩra atĩ, ‘Tũrĩ haha’?
36 Hvem lagde Visdom i sorte Skyer, hvem gav Luftsynet Kløgt?
Nũũ waheire ngoro ũũgĩ, kana akĩhe meciiria ũmenyo?
37 Hvem er så viis, at han tæller Skyerne, hvem hælder Himmelens Vandsække om,
Nũũ ũrĩ na ũũgĩ wa gũtara matu? Nũũ ũngĩhota kũinamia ndigithũ cia maaĩ cia igũrũ
38 når Jorden ligger i Ælte, og Leret klumper sig sammen?
rĩrĩa rũkũngũ rwatondora, nayo ndoro ĩkooma ĩkanyiitana?
39 Jager du Rov til Løvinden, stiller du Ungløvers hunger,
“Nĩwe ũguĩmagĩra mũrũũthi wa mũgoma wone gĩa kũrĩa, kana nĩwe ũniinagĩra mĩrũũthi ngʼaragu
40 når de dukker sig i deres Huler; ligger på Lur i Krat?
rĩrĩa ĩkomereire imamo-inĩ ciayo, kana rĩrĩa ĩikaraga yoheirie nyamũ ihinga-inĩ?
41 Hvem skaffer Ravnen Æde, når Ungerne skriger til Gud og flakker om uden Føde?
Nũũ ũheaga ihuru irio rĩrĩa tũcui twarĩo tũgũkaĩra Mũrungu tũkĩũrũũraga nĩ kwaga irio?
