Job 37
1 Ja, derover skælver mit Hjerte, bævende skifter det Sted!
| «لەبەر ئەمە دڵم خورپە دەکات و لە جێی خۆی دەست دەکات بە کوتان. |
2 Lyt dog til hans bragende Røst, til Drønet, der går fra hans Mund!
| بۆ نەڕەی دەنگەکەی و گرمەگرمی دەمی گوێ شل بکە! |
3 Han slipper det løs under hele Himlen, sit Lys til Jordens Ender;
| لەژێر هەموو ئاسمان هەتا ئەوپەڕی زەوی، بە بروسکەکەی دەردەبڕێت. |
4 efter det brøler hans Røst, med Højhed brager hans Torden; han sparer ikke på Lyn, imedens hans Stemme høres.
| لەدوای ئەوەش هەر دەنگی نەڕەکەی دێت، بە دەنگی پڕ شانازییەکەی دەگرمێنێت. کاتێک دەنگ دەداتەوە بروسکەکەی ڕاناگرێت. |
5 Underfuldt lyder Guds Tordenrøst, han øver Vælde, vi fatter det ej.
| خودا بە دەنگێکی سەرسوڕهێنەر دەگرمێنێت؛ کاری مەزنی وا دەکات کە ئێمە تێیناگەین. |
6 Thi han siger til Sneen: "Fald ned på Jorden!" til Byger og Regnskyl: "Bliv stærke!"
| بە بەفر دەفەرموێت:”بکەوە سەر زەوی،“هەروەها بە تاوە باران دەفەرموێت:”بە لێزمە ببارێ.“ |
7 For alle Mennesker sætter han Segl, at de dødelige alle må kende hans Gerning.
| مۆر لە دەستی هەموو مرۆڤێک دەدات، بۆ ئەوەی هەموو خەڵکی دروستکەری خۆیان بناسن. |
8 De vilde Dyr søger Ly og holder sig i deres Huler:
| گیانلەبەران دەچنە ناو لانەکانی خۆیانەوە و لەناو کونەکانی خۆیان دەمێننەوە. |
9 Fra Kammeret kommer der Storm, fra Nordens Stjerner Kulde.
| لە باشوورەوە ڕەشەبا دێت و لە باکووریشەوە سەرما. |
10 Ved Guds Ånde bliver der Is, Vandfladen lægges i Fængsel.
| لە هەناسەی خوداوە بەستەڵەک پەیدا دەبێت و سەر ڕووی ئاوەکان دەبنە سەهۆڵ. |
11 Så fylder han Skyen med Væde, Skylaget spreder hans Lys;
| هەروەها هەورەکان بە شێ بار دەکات؛ بروسکەکەی بەناو هەورەکاندا پەرت دەکات. |
12 det farer hid og did og bugter sig efter hans Tanke og udfører alt, hvad han byder, på hele den vide Jord,
| بەگوێرەی خواستی ئەو لەسەر ڕووی زەوی ئاوەدان دەگەڕێن هەتا هەموو ئەوە بکات کە فەرمانی پێ دەکرێت. |
13 hvad enten han slynger det ud som Svøbe, eller han sender det for at velsigne.
| هەورەکان دەهێنێت بۆ تەمبێکردنی خەڵک، یان بۆ ئەوەی ئاو بداتە زەوییەکەی و خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی پیشان بدات. |
14 Job du må lytte hertil, træd frem og mærk dig Guds Underværker!
| «ئەیوب گوێ بۆ ئەمە شل بکە! هەستە و لە پەرجووەکانی خودا وردبەرەوە. |
15 Fatter du, hvorledes Gud kan magte dem og lade Lys stråle frem fra sin Sky?
| ئایا دەزانیت خودا چۆن فەرمان بە هەورەکان دەکات، یان درەوشانەوەی هەورە بروسکەکەی چۆنە؟ |
16 Fatter du Skyernes Svæven, den Alvises Underværker?
| ئایا دەزانیت چۆن هەورەکان بە ئاسمانەوە وەستاون، ئایا کارە سەرسوڕهێنەرەکانی خودا دەزانیت ئەوەی کە زانیاری تەواوە؟ |
17 Du, hvis Klæder ophedes, når Jorden døser ved Søndenvind?
| ئەی ئەوەی لەناو جلوبەرگەکەت گەرما دەتخوات بە کپبوونی زەوی بە بای باشوور، |
18 Hvælver du Himlen sammen med ham, fast som det støbte Spejl?
| ئایا دەتوانیت هاوکاری ئەو بکەیت ئاسمان بڵاو بکەیتەوە، کە وەک ئاوێنەیەکی لە بڕۆنز داڕێژراو ڕەقە؟ |
19 Lær mig, hvad vi skal sige ham! Intet kan vi få frem for Mørke.
| «پێمان بڵێ کە چی پێ بڵێین؛ لەبەر ئەوەی ئێمە لە تاریکیداین ناتوانین داواکارییەکەمان ئامادە بکەین. |
20 Meldes det ham, at jeg taler? Siger en Mand, at han er fra Samling?
| ئایا دەبێت پێی بگوترێت کە من دەمەوێ قسە بکەم؟ ئایا مرۆڤ قسە دەکات بۆ ئەوەی خۆی بە قووتدان بدات؟ |
21 Og nu: Man ser ej Lyset, skygget af mørke Skyer, men et Vejr farer hen og renser Himlen,
| ئێستاش کەس ناتوانێت تەماشای خۆر بکات کە لە ئاسماندا دەدرەوشێتەوە دوای ئەوەی با هەڵیکرد و ئاسمانی بێگەرد کرد. |
22 fra Norden kommer en Lysning. Over Gud er der frygtelig Højhed,
| لە باکوورەوە بە شکۆمەندییەکی زێڕین دێت، خودای شکۆدار و سامناک دێت. |
23 og den Almægtige finder vi ikke. Almægtig og rig på Retfærd bøjer han ikke Retten;
| ئێمە پەی بە خودای هەرە بەتوانای باڵادەست نابەین، کە لەبەر دادپەروەرییە مەزنەکەی و ڕاستودروستییە زۆرەکەی ستەم ناکات. |
24 derfor frygter Mennesker ham, men af selv kloge ænser han ingen.
| لەبەر ئەمە خەڵکی لێی دەترسن، چونکە ئاوڕ دەداتەوە لەوانەی کە بە دڵیان دانان.» |
