Job 36
1 Og videre sagde Elihu:
Elihu mówił jeszcze:
2 Bi nu lidt, jeg har noget at sige dig, thi end har jeg Ord til Forsvar for Gud.
Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
3 Jeg vil hente min Viden langvejsfra og skaffe min Skaber Ret;
Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
4 thi for vist, mine Ord er ikke Opspind, en Mand med fuldkommen Indsigt har du for dig.
Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
5 Se, Gud forkaster det stive Sind,
Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
6 den gudløse holder han ikke i Live; de arme lader han få deres Ret,
Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
7 fra retfærdige vender han ikke sit Blik, men giver dem Plads for stedse hos Konger på Tronen i Højhed.
Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
8 Og hvis de bindes i Lænker, fanges i Nødens Bånd,
A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
9 så viser han dem deres Gerning, deres Synder, at de hovmodede sig,
Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
10 åbner deres Øre for Tugt og byder dem vende sig bort fra det onde.
Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
11 Hvis de så hører og bøjer sig, da ender de deres Dage i Lykke, i liflig Fryd deres År.
Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
12 Men hører de ikke, falder de for Sværd og opgiver Ånden i Uforstand.
Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
13 Men vanhellige Hjerter forbitres; når han binder dem, råber de ikke om Hjælp;
Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 i Ungdommen dør deres Sjæl, deres Liv får Mandsskøgers Lod.
Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
15 Den elendige frelser han ved hans Elende og åbner hans Øre ved Trængsel.
Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
16 Men dig har Medgangen lokket, du var i Fred for Ulykkens Gab; ingen Trængsel indjog dig Skræk, fuldt var dit Bord af fede Retter.
Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
17 Den gudløses som kom til fulde over dig, hans retfærdige Dom greb dig fat.
Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Lad dig ikke lokke af Vrede til Spot eller Bødens Storhed lede dig vild!
Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
19 Kan vel dit Skrig gøre Ende på Nøden, eller det at du opbyder al din Kraft?
Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
20 Ej må du længes efter Natten, som. opskræmmer Folkeslag der, hvor de er;
Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
21 var dig og vend dig ikke til Uret, så du foretrækker ondt for at lide.
Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
22 Se, ophøjet er Gud i sin Vælde, hvo er en Lærer som han?
Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
23 Hvo foreskrev ham hans Vej, og hvo turde sige: "Du gjorde Uret!"
Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
24 Se til at ophøje hans Værk, som Mennesker priser i Sang!
Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
25 Alle Mennesker ser det med Fryd, skønt dødelige skuer det kun fra det fjerne.
Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
26 Se, Gud er ophøjet, kan ikke ransages, Tal på hans År kan ikke fides.
Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
27 Thi Dråber drager han ud af Havet, i hans Tåge siver de ned som Regn,
On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
28 og Skyerne lader den strømme og dryppe på mange Folk.
Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
29 Hvo fatter mon Skyernes Vidder eller hans Boligs Bulder?
(A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
30 Se, han breder sin Tåge om sig og skjuler Havets Rødder;
Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
31 Thi dermed nærer han Folkene, giver dem Brød i Overflod;
Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
32 han hyller sine Hænder i Lys og sender det ud imod Målet;
Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
33 hans Torden melder hans Komme, selv Kvæget melder hans Optræk.
Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
