Job 32

1 Da nu hine tre Mænd ikke mere svarede Job, fordi han var retfærdig i sine egne Øjne,

ئیتر ئەو سێ پیاوە وازیان لە وەڵامدانەوەی ئەیوب هێنا، چونکە ئەو خۆی بە ڕاست دەزانی.

2 blussede Vreden op i Buziten Elihu, Barak'els Søn, af Rams Slægt. På Job vrededes han, fordi han gjorde sig retfærdigere end Gud,

بەڵام ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی لە هۆزی ڕام لە ئەیوب تووڕە بوو. تووڕەیی جۆشا، چونکە ئەیوب خۆی بە بێتاوان دادەنا و گلەیی لە خودا دەکرد.

3 og på hans tre Venner, fordi de ikke fandt noget Svar og dog dømte Job skyldig.

لە سێ هاوڕێکەشی تووڕە بوو، چونکە لەگەڵ ئەوەی نەیاندەتوانی بە هیچ شێوەیەک بەرپەرچی ئەیوب بدەنەوە، ئەیوبیان تاوانبار کرد.

4 Elihu havde ventet, så længe de talte med Job, fordi de var ældre end han;

ئەلیهوش لەسەر ئەیوب ئارامی گرت، چونکە ئەوان لەو بە تەمەنتر بوون.

5 men da han så, at de tre Mænd intet havde at svare, blussede hans Vrede op;

کاتێک ئەلیهو بینی هیچ وەڵامێک لە دەمی ئەو سێ پیاوەدا نییە، تووڕە بوو.

6 og Buziten Elihu, Barak'els Søn, tog til Orde og sagde: Ung af Dage er jeg, og I er gamle Mænd, derfor holdt jeg mig tilbage, angst for at meddele eder min Viden;

ئیتر ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی وەڵامی دایەوە: «من تەمەنم کەمە و ئێوەش پیرن؛ لەبەر ئەوە نەوێرام و ترسام بیروڕای خۆمتان پێ بڵێم.

7 jeg tænkte: "Lad Alderen tale og Årenes Mængde kundgøre Visdom!"

گوتم:”با تەمەن قسە بکات و با زۆری ساڵان دانایی ڕابگەیەنن.“

8 Dog Ånden, den er i Mennesket, og den Almægtiges Ånde giver dem Indsigt;

بەڵام ڕۆحی مرۆڤ هەناسەی خودای هەرە بەتوانایە، ئەوە کە تێگەیشتن بە مرۆڤ دەبەخشێت.

9 de gamle er ikke altid de kloge, Oldinge ved ej altid, hvad Ret er;

تەنها ئەوانەی تەمەن درێژن دانا نین و تەنها پیران نین کە لە دادوەری تێدەگەن.

10 derfor siger jeg: Hør mig, lad også mig komme frem med min Viden!

«لەبەر ئەوە دەڵێم: گوێم لێ بگرن؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم.

11 Jeg biede på, at I skulde tale, lyttede efter forstandige Ord, at I skulde finde de rette Ord;

ئەوەتا من ئارامم گرت لەسەر قسەکانتان، گوێم شل کرد بۆ بەهانەکانتان؛ هەتا قسەکانتان تاقی کردەوە

12 jeg agtede nøje på eder; men ingen af eder gendrev Job og gav Svar på hans Ord.

لێتان وردبوومەوە. بەڵام کەستان بەڵگەتان لە دژی بەهانەی ئەیوب نەهێنایەوە و وەڵامی بەهانەکانی ئەوتان نەدایەوە.

13 Sig nu ikke: "Vi stødte på Visdom, Gud må fælde ham, ikke et Menneske!"

لەبەر ئەوە مەڵێن:”داناییمان دۆزییەوە؛ با خودا بەرپەرچی ئەیوب بداتەوە، نەک مرۆڤ.“

14 Mod mig har han ikke rettet sin Tale, og med eders Ord vil jeg ikke svare ham.

ئەیوب قسەکانی ئاراستەی من نەکردووە و منیش بە قسەکانی ئێوە وەڵامی نادەمەوە.

15 De blev bange, svarer ej mer, for dem slap Ordene op.

«واقیان وڕماوە و هیچ وەڵامیش نادەنەوە؛ قسەیان لێ داماڵرا.

16 Skal jeg tøve, fordi de tier og står der uden at svare et Ord?

ئێستا کە بێدەنگن، ئایا دەبێت چاوەڕێ بکەم، کە لەوێ ڕادەوەستن بەبێ وەڵام؟

17 Også jeg vil svare min Del, også jeg vil frem med min Viden!

ئێستا منیش بەشی خۆم وەڵام دەدەمەوە؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم،

18 Thi jeg er fuld af Ord, Ånden i mit Bryst trænger på;

چونکە پڕم لە قسەکردن و ڕۆحی ناخم تەنگاوم دەکات؛

19 som tilbundet Vin er mit Bryst, som nyfyldte Vinsække nær ved at sprænges;

ئەوەتا ناخم وەک شەرابێکە سەرەکەی نەکرابێتەوە، وەک مەشکەیەکی نوێیە خەریکە بدڕێت.

20 tale vil jeg for at få Luft, åbne mine Læber og svare.

قسە دەکەم با ئاهێکم بەبەردا بێتەوە؛ لێوەکانم دەکەمەوە و وەڵام دەدەمەوە.

21 Forskel gør jeg ikke og smigrer ikke for nogen;

لایەنگری کەس ناکەم و مەرایی هیچ کەسێکیش ناکەم؛

22 thi at smigre bruger jeg ikke, snart rev min Skaber mig ellers bort!

چونکە زمانلووسی نازانم جارێ دروستکەرەکەم نامبات.