Job 32
1 Da nu hine tre Mænd ikke mere svarede Job, fordi han var retfærdig i sine egne Øjne,
Beləliklə, bu üç kişi artıq Əyyuba cavab verməyi dayandırdı, çünki Əyyub öz gözündə saleh idi.
2 blussede Vreden op i Buziten Elihu, Barak'els Søn, af Rams Slægt. På Job vrededes han, fordi han gjorde sig retfærdigere end Gud,
Amma Əyyub özünü Allahdan da saleh saydığı üçün Ram nəslindən Buzlu Barakelin oğlu Elihu ona qarşı qəzəbdən alovlandı.
3 og på hans tre Venner, fordi de ikke fandt noget Svar og dog dømte Job skyldig.
Elihu Əyyubun üç dostuna görə də hirsindən alışıb-yandı, çünki düzgün cavab tapmayıb Əyyubu günahkar çıxartdılar.
4 Elihu havde ventet, så længe de talte med Job, fordi de var ældre end han;
Elihu Əyyubla danışmaq üçün növbəsini gözləyirdi, çünki əvvəlkilər yaşca ondan böyük idi.
5 men da han så, at de tre Mænd intet havde at svare, blussede hans Vrede op;
Bu üç nəfərin daha sözü qalmadığını görəndə o, hirsindən alışıb-yandı.
6 og Buziten Elihu, Barak'els Søn, tog til Orde og sagde: Ung af Dage er jeg, og I er gamle Mænd, derfor holdt jeg mig tilbage, angst for at meddele eder min Viden;
Buzlu Barakelin oğlu Elihu belə dedi: «Mən yaşca kiçiyəm, sizsə yaşlısınız. Ona görə çəkindim, Bildiyimi sizə söyləməyə qorxdum.
7 jeg tænkte: "Lad Alderen tale og Årenes Mængde kundgøre Visdom!"
Dedim “qoy danışsın çox uzun ömür sürənlər, Qoy hikmət öyrətsin çox illərin şahidləri”.
8 Dog Ånden, den er i Mennesket, og den Almægtiges Ånde giver dem Indsigt;
Həqiqətən, insanda olan ruh, Külli-İxtiyarın nəfəsi insana ağıl verir.
9 de gamle er ikke altid de kloge, Oldinge ved ej altid, hvad Ret er;
Hikmət yaşda olmaz, Ədaləti dərk etmək yaşa baxmaz.
10 derfor siger jeg: Hør mig, lad også mig komme frem med min Viden!
Ona görə deyirəm ki, məni dinləyin, Qoy mən də bildiyimi söyləyim.
11 Jeg biede på, at I skulde tale, lyttede efter forstandige Ord, at I skulde finde de rette Ord;
Siz danışarkən mən gözlədim, Siz sözləri araşdırarkən fikirlərinizi dinlədim.
12 jeg agtede nøje på eder; men ingen af eder gendrev Job og gav Svar på hans Ord.
Bütün diqqətimi sizə tərəf çevirdim, Amma heç biriniz Əyyuba haqsızlığını sübut etmədiniz, Onun dediklərinə cavab vermədiniz.
13 Sig nu ikke: "Vi stødte på Visdom, Gud må fælde ham, ikke et Menneske!"
Əsla deməyin ki, hikmət tapmışıq, Haqsızlığını insan yox, Allah ona sübut etsin.
14 Mod mig har han ikke rettet sin Tale, og med eders Ord vil jeg ikke svare ham.
Amma Əyyubun sözlərinin hədəfi mən deyiləm, Sizin sözlərinizlə ona cavab verməyəcəyəm.
15 De blev bange, svarer ej mer, for dem slap Ordene op.
Onlar məəttəl qaldılar. Artıq cavab tapmadılar. Deməyə sözləri qalmadı.
16 Skal jeg tøve, fordi de tier og står der uden at svare et Ord?
Onlar danışmırlar, dayanıblar, Cavab vermirlər deyə Mən gözləməliyəmmi?
17 Også jeg vil svare min Del, også jeg vil frem med min Viden!
Amma deməyə sözüm var, Mən də bildiyimi söyləyim.
18 Thi jeg er fuld af Ord, Ånden i mit Bryst trænger på;
Çünki sinəm sözlə doludur, Köksümdəki ruh məni sıxır,
19 som tilbundet Vin er mit Bryst, som nyfyldte Vinsække nær ved at sprænges;
Az qalır açılmamış şərab kimi, Təzə tuluqlar kimi bağrım çatlasın.
20 tale vil jeg for at få Luft, åbne mine Læber og svare.
Qoy danışım, rahatca nəfəs alaram, Dil açıb cavab verim.
21 Forskel gør jeg ikke og smigrer ikke for nogen;
Heç kimin tərəfini saxlamayacağam, Heç kimə yaltaqlıq etməyəcəyəm.
22 thi at smigre bruger jeg ikke, snart rev min Skaber mig ellers bort!
Çünki yaltaqlıq nədir bilmərəm, Yoxsa Yaradanım məni yox edər.
