< Job 31 >
1 Jeg sluttede en Pagt med mit Øje om ikke at se på en Jomfru;
“Eu fiz um pacto com meus olhos; como então devo olhar com luxúria para uma jovem mulher?
2 hvad var ellers min Lod fra Gud hist oppe, den Arv, den Almægtige gav fra det høje?
Para o que é a parte de Deus acima, e a herança do Todo-Poderoso nas alturas?
3 Har ikke den lovløse Vanheld i Vente, Udådsmændene Modgang?
Não é uma calamidade para os injustos? e desastre para os trabalhadores da iniqüidade?
4 Ser han ej mine Veje og tæller alle mine Skridt?
Ele não vê meus caminhos, e contar todos os meus passos?
5 Har jeg holdt til med Løgn, og hasted min Fod til Svig
“Se eu tenho andado com falsidade, e meu pé se apressou em enganar
6 på Rettens Vægtskål veje han mig, så Gud kan kende min Uskyld
(deixe-me ser pesado em um balanço equilibrado, que Deus possa conhecer minha integridade);
7 er mit Skridt bøjet af fra Vejen, og har mit Hjerte fulgt mine Øjne, hang noget ved mine Hænder,
se meu passo tiver saído do caminho, se meu coração andasse atrás dos meus olhos, se alguma impureza ficou presa às minhas mãos,
8 da gid jeg må så og en anden fortære, og hvad jeg planted, oprykkes med Rode!
then deixe-me semear, e deixe outro comer. Sim, que os produtos do meu campo sejam erradicados.
9 Blev jeg en Dåre på Grund at en Kvinde, og har jeg luret ved Næstens Dør,
“Se meu coração foi seduzido por uma mulher, e eu tenho feito uma espera na porta do meu vizinho,
10 så dreje min Hustru Kværn for en anden, og andre bøje sig over hende!
e depois deixar minha esposa moer por outro, e deixar outros dormirem com ela.
11 Thi sligt var Skændselsdåd, Brøde, der drages for Retten,
Pois isso seria um crime hediondo. Sim, seria uma iniquidade ser punido pelos juízes,
12 ja, Ild, der æder til Afgrunden og sætter hele min Høst i Brand!
pois é um incêndio que consome até a destruição, e que erradicaria todo o meu aumento.
13 Har jeg ringeagtet min Træls og min Trælkvindes Ret, når de trættede med mig,
“Se eu desprezei a causa de meu servo masculino ou de minha funcionária, quando eles contendiam comigo,
14 hvad skulde jeg da gøre, når Gud stod op, hvad skulde jeg svare, når han så efter?
o que então farei quando Deus se erguer? Quando ele me visitar, o que lhe responderei?
15 Har ikke min Skaber skabt ham i Moders Skød, har en og samme ej dannet os begge i Moders Liv?
Aquele que me fez no útero não o fez? Não nos moldou um no útero?
16 Har jeg afslået ringes Ønske, ladet Enkens Øjne vansmægte,
“Se eu retive os pobres de seu desejo, ou causaram o fracasso dos olhos da viúva,
17 var jeg ene om at spise mit Brød, har den faderløse ej spist deraf
ou ter comido meu bocado sozinho, e o sem-pai não comeu
18 nej, fra Barnsben fostred jeg ham som en Fader, jeg ledede hende fra min Moders Skød.
(não, desde minha juventude ele cresceu comigo como com um pai, Eu a guiei desde o ventre de minha mãe);
19 Har jeg set en Stakkel blottet for Klæder, en fattig savne et Tæppe
se eu vi algum perecer por falta de roupas, ou que os necessitados não tinham cobertura;
20 visselig nej, hans Hofter velsigned mig, når han varmed sig i Uld af mine Lam.
se seu coração não me abençoou, se não tiver sido aquecido com o velo das minhas ovelhas;
21 Har jeg løftet min Bånd mod en faderløs, fordi jeg var vis på Medhold i Retten,
se eu levantei minha mão contra os órfãos de pai, porque eu vi minha ajuda no portão;
22 så falde min Skulder fra Nakken, så rykkes min Arm af Led!
depois deixar meu ombro cair da omoplata, e meu braço ser quebrado do osso.
23 Thi Guds Rædsel var kommet over mig, og når han rejste sig, magted jeg intet!
Pois a calamidade de Deus é um terror para mim. Por causa de sua majestade, eu não posso fazer nada.
24 Har jeg slået min Lid til Guld, kaldt det rene Guld min Fortrøstning,
“Se eu fiz do ouro minha esperança, e disse ao ouro fino: “Você é minha confiança”.
25 var det min Glæde, at Rigdommen voksed, og at min Hånd fik sanket så meget,
Se eu me regozijei porque minha riqueza era grande, e porque minha mão tinha conseguido muito;
26 så jeg, hvorledes Sollyset stråled, eller den herligt skridende Måne,
se eu tiver visto o sol quando brilhou, ou a lua se movendo em esplendor,
27 og lod mit Hjerte sig dåre i Løn, så jeg hylded dem med Kys på min Hånd
e meu coração tem sido secretamente seduzido, e minha mão jogou um beijo da minha boca;
28 også det var Brøde, der drages for Retten, thi da fornægted jeg Gud hist oppe.
isto também seria uma iniquidade a ser punida pelos juízes, pois eu teria negado o Deus que está acima.
29 Var min Avindsmands Fald min Glæd jubled jeg, når han ramtes af Vanheld
“Se eu me alegrei com a destruição daquele que me odiava, ou me levantei quando o mal o encontrou
30 nej, jeg tillod ikke min Gane at synde, så jeg bandende kræved hans Sjæl.
(certamente não permiti que minha boca pecasse perguntando sua vida com uma maldição);
31 Har min Husfælle ej måttet sige: "Hvem mættedes ej af Kød fra hans Bord"
se os homens da minha tenda não tiverem dito, “Quem pode encontrar alguém que não tenha sido preenchido com sua carne?
32 nej, den fremmede lå ej ude om Natten, jeg åbned min Dør for Vandringsmænd.
(o estrangeiro não acampou na rua, mas eu abri minhas portas para o viajante);
33 Har jeg skjult mine Synder, som Mennesker gør, så jeg dulgte min Brøde i Brystet
se, como Adam, eu já cobri minhas transgressões, escondendo minha iniqüidade em meu coração,
34 af Frygt for den store Hob, af Angst for Stamfrænders Ringeagt, så jeg blev inden Døre i Stilhed!
porque eu temia a grande multidão, e o desprezo das famílias me aterrorizava, para que eu ficasse em silêncio e não saísse pela porta...
35 Ak, var der dog en, der hørte på mig! Her er mit Bomærke - lad den Almægtige svare! Havde jeg blot min Modparts Indlæg!
oh que eu tinha um para me ouvir! Eis aqui a minha assinatura! Que o Todo-Poderoso me responda! Deixe o acusador escrever minha acusação!
36 Sandelig, tog jeg det på min Skulder, kransed mit Hoved dermed som en Krone,
Com certeza, eu o carregaria no ombro, e eu a amarraria a mim como uma coroa.
37 svared ham for hvert eneste Skridt og mødte ham som en Fyrste.
Eu declararia a ele o número dos meus passos. Eu me aproximaria dele como um príncipe.
38 Har min Mark måttet skrige over mig og alle Furerne græde,
Se minha terra gritar contra mim, e seus sulcos choram juntos;
39 har jeg tæret dens Kraft uden Vederlag, udslukt dens Ejeres Liv,
se eu tiver comido suas frutas sem dinheiro, ou causaram a perda da vida de seus proprietários,
40 så gro der Tjørn for Hvede og Ukrudt i Stedet for Byg! Her ender Jobs Ord.
let cresce o briers em vez do trigo, e malcheirosa ao invés de cevada”. As palavras de Jó estão terminadas.