Job 30
1 Nu derimod ler de ad mig, Folk, der er yngre end jeg, hvis Fædre jeg fandt for ringe at sætte iblandt mine Hyrdehunde.
“Amma garuu warri umuriidhaan naa gadii, kanneen ani abbootii isaanii saroota hoolota koo tiksitu wajjin iyyuu madaaluu tuffadhe, kunoo natti qoosu.
2 Og hvad skulde jeg med deres Hænders Kraft? Deres Ungdomskraft har de mistet,
Warra humna dhaban, jabinni irree isaanii maal na fayyada?
3 tørrede hen af Trang og Sult. De afgnaver Ørk og Ødemark
Isaan rakkinaa fi beelaan laafan; lafa gogaa keessa, gammoojjii namni keessa hin jiraanne keessa halkaniin jooran.
4 og plukker Melde ved Krattet, Gyvelrødder er deres Brød.
Daggala keessaa biqiltuu soogiddaa funaannatan; nyaanni isaaniis hidda mukaa kan hin miʼoofne ture.
5 Fra Samfundet drives de bort, som ad Tyve råbes der efter dem.
Isaan namoota gidduudhaa ariʼaman; namoonnis akkuma waan hattuutti iyyaniitti itti iyyan.
6 De bor i Kløfter, fulde af Rædsler, i Jordens og Klippernes Huler.
Isaan akka laga gogaa keessa, kattaa gidduu fi boolla lafaa keessa jiraataniif dirqamaman.
7 De brøler imellem Buske, i Tornekrat kommer de sammen,
Bosona keessatti ni halaaku; daggala keessattis walitti tuutaʼu.
8 en dum og navnløs Æt, de joges med Hug af Lande.
Isaan gowwoota maqaa hin qabne, kanneen biyyaa ariʼaman turan.
9 Men nu er jeg Hånsang for dem, jeg er dem et Samtaleemne;
“Amma ilmaan isaanii sirba natti baafatan; ani isaan gidduutti waan kolfaa taʼeera.
10 de afskyr mig, holder sig fra mig, nægter sig ikke af spytte ad mig.
Isaan xireeffatanii narraa fagaatan; fuula kootti tufuu irraas duubatti hin deebiʼan.
11 Thi han løste min Buestreng, ydmyged mig, og foran mig kasted de Tøjlerne af.
Sababii Waaqni iddaa koo laafisee gad na deebiseef, isaan fuula koo duratti luugama baafatan.
12 Til højre rejser sig Ynglen, Fødderne slår de fra mig, bygger sig Ulykkesveje imod mig
Karaa mirga kootiin addaggeewwan kaʼaniiru; miilla kootiif kiyyoo kaaʼaniiru; biyyoos akka dallaa natti naannessan.
13 min Sti har de opbrudt, de hjælper med til mit Fald, og ingen hindrer dem i det;
Isaan karaa koo natti cufu; na galaafachuufis ni milkaaʼu; namni isaan dhowwu tokko iyyuu hin jiru.
14 de kommer som gennem et gabende Murbrud, vælter sig frem under Ruiner,
Akkuma nama qaawwa balʼaan dhufuutti, ona diigamaa keessa gangalachaa natti dhufu.
15 Rædsler har vendt sig imod mig; min Værdighed joges bort som af Storm, min Lykke svandt som en Sky.
Sodaan na liqimseera; ulfinni koo akkuma waan bubbeedhaan fudhatamuutti narraa fudhatameera; badhaadhummaan koos akkuma duumessaa bada.
16 Min Sjæl opløser sig i mig; Elendigheds Dage har ramt mig:
“Amma lubbuun koo na keessatti dhumteerti; barri rakkinaas na qabateera.
17 Natten borer i mine Knogler, aldrig blunder de nagende Smerter.
Halkan keessa lafeen koo ni waraanama; dhukkubbiin na nyaatus natti hin furu.
18 Med vældig Kraft vanskabes mit Kød, det hænger om mig, som var det min Kjortel.
Waaqni humna jabaadhaan uffata koo qabeera; akkuma morma wayyaa kootti hudhee na qabeera.
19 Han kasted mig ud i Dynd, jeg er blevet som Støv og Aske.
Inni darbatee dhoqqee keessa na buusa; anis akkuma biyyoo fi daaraa taʼeera.
20 Jeg skriger til dig, du svarer mig ikke, du står der og ænser mig ikke;
“Yaa Waaqi, ani sitti nan iyyadha; ati garuu deebii naa hin kennitu; ani nan dhaabadha; ati garuu calʼistee na ilaalta.
21 grum er du blevet imod mig, forfølger mig med din vældige Hånd.
Ati gara jabinaan natti garagalta; irree kee jabaadhaanis na dhoofta.
22 Du løfter og vejrer mig hen i Stormen, og dens Brusen gennemryster mig;
Ol na buttee fuula bubbee dura na oofta; bubbee hamaa keessas asii fi achi na aata.
23 thi jeg ved, du fører mig hjem til Døden, til det Hus, hvor alt levende samles.
Ani akka ati gara duʼaatti, gara mana warra lubbuun jiraatan hundaaf ramadameetti na geessitu nan beeka.
24 Dog, mon den druknende ej rækker Hånden ud og råber om Hjælp, når han går under?
“Dhuguma iyyuu yeroo inni rakkatee gargaarsa barbaachaaf iyyutti, namni harka isaa isa irra kaaʼu tokko iyyuu hin jiru.
25 Mon ikke jeg græder over den, som havde det hårdt, sørgede ikke min Sjæl for den fattiges Skyld?
Ani warra rakkina keessa jiraniif hin boonyee? Lubbuun koos hiyyeeyyiif hin gaddinee?
26 Jeg biede på Lykke, men Ulykke kom, jeg håbed på Lys, men Mørke kom;
Garuu utuu ani waan gaarii abdadhuu, wanni hamaan natti dhufe; utuu ani ifa eeggadhuus, dukkanni natti dhufe.
27 ustandseligt koger det i mig, Elendigheds Dage traf mig;
Keessi koo jeeqamaa jira; gonkumaa hin qabbanoofne; barri gidiraas natti dhufeera.
28 trøstesløs går jeg i Sorg, i Forsamlingen rejser jeg mig og råber;
Ani jajjabina dhabee asii fi achi deemee nan booʼa; waldaa keessa dhaabadhees gargaarsaaf nan iyya.
29 Sjakalernes Broder blev jeg, Strudsenes Fælle.
Ani obboleessa waangoo, michuu urunguus taʼeera.
30 Min Hud er sort, falder af, mine Knogler brænder af Hede;
Gogaan koo gurraachaʼee qolli irraa kaʼeera; dhagni koos hoʼaan bobaʼeera.
31 min Citer er blevet til Sorg, min Fløjte til hulkende Gråd!
Baganaan koo booʼichaaf, ululleen koo immoo sagalee iyyaatiif qopheeffameera.
