Job 30
1 Nu derimod ler de ad mig, Folk, der er yngre end jeg, hvis Fædre jeg fandt for ringe at sætte iblandt mine Hyrdehunde.
« Kasi sik’oyo, nakomi eloko ya kotiola epai ya bilenge oyo batata na bango bazangaki tina, mpe oyo nakokaki kutu te kopesa nzela ya kolia esika moko na mbwa na ngai, oyo ezalaki kobatela bibwele na ngai.
2 Og hvad skulde jeg med deres Hænders Kraft? Deres Ungdomskraft har de mistet,
Makasi ya maboko na bango ekokaki kutu kosunga ngai na nini? Pamba te basilaki makasi na nzoto,
3 tørrede hen af Trang og Sult. De afgnaver Ørk og Ødemark
bazalaki bato bakawuka na nzala mpe na kozanga, bato oyo bazalaki kolia mabele ya esobe mpe ezanga matiti.
4 og plukker Melde ved Krattet, Gyvelrødder er deres Brød.
Bazalaki kobuka matiti ya mungwa kati na banzete mpe kolia misisa ya banzete mike.
5 Fra Samfundet drives de bort, som ad Tyve råbes der efter dem.
Babenganaki bango kati na bato na bango, babelelaki bango lokola miyibi.
6 De bor i Kløfter, fulde af Rædsler, i Jordens og Klippernes Huler.
Bazalaki kovanda na nzela ya mayi ekawuka, kati na mabulu ya mabele mpe ya mabanga;
7 De brøler imellem Buske, i Tornekrat kommer de sammen,
bazalaki kolela lokola banyama kati na banzete mike ya nzube, bazalaki kosangana na se ya banzete mikuse.
8 en dum og navnløs Æt, de joges med Hug af Lande.
Bana oyo batata na bango bazanga mayele mpe bazanga kombo babenganaki bango libanda ya mboka.
9 Men nu er jeg Hånsang for dem, jeg er dem et Samtaleemne;
Sik’oyo, bana na bango ya mibali bakomi koseka ngai na banzembo, nakomi lisapo kati na minoko na bango.
10 de afskyr mig, holder sig fra mig, nægter sig ikke af spytte ad mig.
Bazali koyina ngai mpe bakimi mosika na ngai, bazali na somo te ya kobwakela ngai soyi na elongi.
11 Thi han løste min Buestreng, ydmyged mig, og foran mig kasted de Tøjlerne af.
Mpo ete Nzambe alembisi singa ya tolotolo na ngai mpe ayokisi ngai soni, bazali komipekisa na likambo moko te liboso na ngai.
12 Til højre rejser sig Ynglen, Fødderne slår de fra mig, bygger sig Ulykkesveje imod mig
Na loboko na ngai ya mobali, lisanga ya bato mabe ezali kobundisa ngai, batie mitambo na makolo na ngai, batie mabaku na nzela na ngai mpo na kosala ngai mabe;
13 min Sti har de opbrudt, de hjælper med til mit Fald, og ingen hindrer dem i det;
bakangi nzela na ngai, balongi kobebisa ngai atako moto moko te asungaki bango.
14 de kommer som gennem et gabende Murbrud, vælter sig frem under Ruiner,
Bazali koya lokola na nzela ya lidusu ya monene, bazali kobunda-bunda kati na ndako ebukana.
15 Rædsler har vendt sig imod mig; min Værdighed joges bort som af Storm, min Lykke svandt som en Sky.
Somo elati ngai, lokumu na ngai ekeyi lokola mopepe, bomengo na ngai elimwe lokola lipata.
16 Min Sjæl opløser sig i mig; Elendigheds Dage har ramt mig:
Sik’oyo, bomoi na ngai ekeyi, mpe mikolo ya pasi ekangi ngai.
17 Natten borer i mine Knogler, aldrig blunder de nagende Smerter.
Butu ezali kotobola mikuwa na ngai mpe pasi ezali kozangisa ngai pongi.
18 Med vældig Kraft vanskabes mit Kød, det hænger om mig, som var det min Kjortel.
Na nguya na yango, pasi ekomi lokola kingo ya nzambala na ngai.
19 Han kasted mig ud i Dynd, jeg er blevet som Støv og Aske.
Nzambe abwaki ngai na potopoto, mpe nakomi lokola putulu ya mabele to ya moto.
20 Jeg skriger til dig, du svarer mig ikke, du står der og ænser mig ikke;
Oh Nzambe, nazali koganga epai na Yo, kasi ozali kopesa ngai eyano te; natelemi, kasi ozali kotala ngai kaka pamba.
21 grum er du blevet imod mig, forfølger mig med din vældige Hånd.
Obongwani monguna ya kanza mpo na ngai, ozali kobundisa ngai na nguya ya loboko na Yo.
22 Du løfter og vejrer mig hen i Stormen, og dens Brusen gennemryster mig;
Omemi ngai liboso ya mopepe mpe otiki ete mopepe yango emema ngai, bongo epumbwisi ngai mosika.
23 thi jeg ved, du fører mig hjem til Døden, til det Hus, hvor alt levende samles.
Nayebi ete ozali komema ngai na kufa, na esika oyo obongisa mpo na bato ya bomoi.
24 Dog, mon den druknende ej rækker Hånden ud og råber om Hjælp, når han går under?
Kasi boni, moto oyo azali kokufa akoki kotombola ata loboko te? Moto oyo azali na pasi, akoki te kosenga lisungi?
25 Mon ikke jeg græder over den, som havde det hårdt, sørgede ikke min Sjæl for den fattiges Skyld?
Boni, nazalaki kolela te elongo na bato oyo bazalaki na pasi? Motema na ngai eyokelaki babola mawa te?
26 Jeg biede på Lykke, men Ulykke kom, jeg håbed på Lys, men Mørke kom;
Nazelaki esengo, kasi pasi nde ekomeli ngai; nazelaki pole, kasi molili nde ekomeli ngai.
27 ustandseligt koger det i mig, Elendigheds Dage traf mig;
Motema na ngai ezali kobaluka kati na ngai, wuta mokolo pasi oyo ekomeli ngai.
28 trøstesløs går jeg i Sorg, i Forsamlingen rejser jeg mig og råber;
Nakomi mwindo, kasi moyi te nde eyindisi ngai; kati na lisanga, nakomi kaka kotelema mpe kobelela mpo na koluka lisungi.
29 Sjakalernes Broder blev jeg, Strudsenes Fælle.
Nakoma ndeko ya mbwa ya zamba mpe moninga ya maligbanga.
30 Min Hud er sort, falder af, mine Knogler brænder af Hede;
Poso na ngai ya nzoto eyindi mpe ekomi kokweya-kweya, mikuwa na ngai ekawuki na moyi.
31 min Citer er blevet til Sorg, min Fløjte til hulkende Gråd!
Lindanda na ngai etikali kaka mpo na matanga, mpe flite na ngai, mpo na kosunga mingongo ya baleli. »
