Job 3
1 Derefter oplod Job sin Mund og forbandede sin Dag,
Thilsoh hijat nung hin Job akamkan apen nikho agaosap tai.
2 og Job tog til Orde og sagde:
Job in aseijin,
3 Bort med den Dag, jeg fødtes, den Nat, der sagde: "Se, en Dreng!"
“Kapen nikho le keima mihem a kahung kijil na jan chu chulmangin umhen,
4 Denne Dag vorde Mørke, Gud deroppe spørge ej om den, over den stråle ej Lyset frem!
Hiche nikho chu muthim soh jeng hen, Chung Pathen a ding jengin jong mang helhen, chule khovah in salvah hih helhen.
5 Mulm og Mørke løse den ind, Tåge lægge sig over den, Formørkelser skræmme den!
Hiche nikho chu muthim khojinin kitom mang jeng hen, meivomin khu jeng hen chule muthim chun kichat tijat sah hen.
6 Mørket tage den Nat, den høre ej hjemme blandt Årets Dage, den komme ikke i Måneders Tal!
Hiche jan chu nikho kisimna a konin kichop mang jeng hen, kum sunga nikho kisimna a avellin kisimtha kit tahih hel hen, lha kisimna holah a jong avellin hung kilang lut hihhen.
7 Ja, denne Nat vorde gold, der lyde ej Jubel i den!
Hiche jan chu nao kijil theilouna jan hihen.
8 De, der besværger Dage, forbande den, de, der har lært at hidse Livjatan";
Gaosap them Leviathan suthou thei khop a gaosap them hon hiche ni chu gaosap uhen.
9 dens Morgenstjerner formørkes, den bie forgæves på Lys, den skue ej Morgenrødens Øjenlåg,
Hiche nikho chule jingvalpa jong thim den hen, vahding kinem hen lang ahinlah pannabei hihen lang jingkah khovah jong muhih beh hen.
10 fordi den ej lukked mig Moderlivets Døre og skjulte Kvide for mit Blik!
Kanu naobu khah louva anakoi nikho chu gaosap in umhen, leiset gim gentheina jouse mudinga eina pen sah jeh chun.
11 Hvi døde jeg ikke i Moders Liv eller udånded straks fra Moders Skød?
Ipijeh a athisa a kanapen louham? Kanu naobu a konna kahung doh a chu kana thilou ham?
12 Hvorfor var der Knæ til at tage imod mig, hvorfor var der Bryster at die?
Ibola kanu phei chunga chu eina kilup sah ham? Ipi bolla kanun anoija eina vah ham?
13 Så havde jeg nu ligget og hvilet, så havde jeg slumret i Fred
Kahung pen chun ana thiden leng kei tua hi lungmong tah a kauma kaimutna kicholdo tadinga.
14 blandt Konger og Jordens Styrere, der bygged sig Gravpaladser,
Leiset leng le prime minister oupe u oupe tah tah mangthahsa hotoh kicholdo khoma kium dinga.
15 blandt Fyrster, rige på Guld, som fyldte deres Huse med Sølv.
Sana haotah tah le ain sungu dangka dimset ho chutoh kichodo khom tading.
16 Eller var jeg dog som et nedgravet Foster. som Børn, der ikke fik Lyset at se!
Athisa a peng chapang holeh naosen khovah mukhalou ho banga eina kivui den lou ham?
17 Der larmer de gudløse ikke mer, der hviler de trætte ud,
Mithisa ho lah a chun miphalou in hahsatna asosah tah lou jeh chun thachol jouse aki choldo tai.
18 alle de fangne har Ro, de hører ej Fogedens Røst;
Thikhol khulla chun sohchang kihen ho jong angah a pangpa sapsetna ajatapouve.
19 små og store er lige der og Trællen fri for sin Herre.
Mihao leh migenthei aum khomun chule soh jong apupa a konin a ongthol tai.
20 Hvi giver Gud de lidende Lys, de bittert sørgende Liv,
Ipi dinga migentheipa hi khovah kimusah a migentheipa hi hinkho kipea ham?
21 dem, som bier forgæves på Døden, graver derefter som efter Skatte,
Thiding angaicha lheh uvin ahinlah thina chu ahung lhung pon, gou kiselguh sangin ngahlel tah in ahol un ahi.
22 som glæder sig til en Stenhøj, jubler, når de finder deres Grav
Gentheina jouse athoh chai uva athi teng uleh kipana adimset jiuvin lhankhuh amu teng uleh akipah jiuve.
23 en Mand, hvis Vej er skjult, hvem Gud har stænget inde?
Akhonung ding neilou Pathen in hahsatna dimsetna aumkhum ho chu hinkho kipeuva ham?
24 Thi Suk er blevet mit daglige Brød, mine Ve råb strømmer som Vand.
Khoisatna ding kanei theipon, kathoh hahsat hohi twi bangin akisung lhai.
25 Thi hvad jeg gruer for, rammer mig, hvad jeg bæver for, kommer over mig.
Keiman kaki chat pen ipi ham khat kachunga asoh in, hatah a kakichat leh kalung gimna pen ahung lhung tai.
26 Knap har jeg Fred, og knap har jeg Ro, knap har jeg Hvile, så kommer Uro!
Lungmonna kanei poi, thipbeh cha umna kanei poi, choldona kanei pon, boina le hahsatna bou ahung ji'e.”
