Job 27

1 Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:

Intuloy ni Job ti nagsao ket kinunana,

2 "Så sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:

“Kas agbibiag ti Dios a nangikkat iti kalintegak, ti Mannakabalin-amin a nangpasaem iti biagko,

3 Så længe jeg drager Ånde og har Guds Ånde i Næsen,

agingga a sibibiagak ken adda anges iti agongko a naggapu iti Dios,

4 skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!

sigurado a saanto nga agsao ti bibigko iti kinakillo wenno agibalikas ti dilak iti panangallilaw.

5 Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udånder, opgiver jeg ikke min Uskyld.

Saan koma a mapasamak kaniak nga aklonek a hustokayo; agingga a matayak, saankonto pulos nga ilibak ti kinadalusko.

6 Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.

Salimetmetak ti kinalintegko ken saanko nga ibbatan daytoy; saannakto nga umsien ti panunotko agingga a sibibiagak.

7 Som den gudløse gå det min Fjende, min Modstander som den lovløse!

Agbalin koma ti kabusorko a kas iti nadangkes a tao; agbalin koma a kas iti saan a nalinteg a tao ti tumakder a maibusor kaniak.

8 Thi hvad er den vanhelliges Håb, når Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?

Ta ania ti namnama ti awan diosna a tao no isina isuna ti Dios, no alaen ti Dios ti biagna?

9 Hører mon Gud hans Skrig, når Angst kommer over ham?

Denggen kadi ti Dios ti panagasugna no dumteng kenkuana ti riribuk?

10 Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, når han påkalder ham?

Agragsak kadi isuna iti Mannakabalin-amin ken umawag kadi isuna iti Dios iti amin a gundaway?

11 Jeg vil lære jer om Guds Hånd, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;

Suroankayo iti maipapan iti ima ti Dios; saanko nga ilimed dagiti kapanunotan ti Mannakabalin-amin.

12 se, selv har I alle set det, hvi har I så tomme Tanker?

Kitaenyo, nakitayo amin a mismo daytoy; apay ngarud nga imbagayo amin dagitoy nga awan kaes-eskanna?

13 Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd får fra den Almægtige:

Daytoy ti pagtungpalan ti nadangkes a tao iti Dios, ti tawid a maawat ti mangidaddadanes manipud iti Mannakabalin-amin:

14 Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;

No umado dagiti annakna, maipaay daytoy iti kampilan; saanto pulos a maaddaan iti umdas a taraon dagiti annakna.

15 de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.

Dagiti makalasat kenkuana ket maitanemto babaen iti didigra, ken saanto ida a pagladingitan dagiti baloda.

16 Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler

Uray no agbuntuon ti pirak ti nadangkes a tao a kas iti tapok, ken aggabsuon ti pagan-anayna a kas iti pitak,

17 han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;

mabalin nga aggabsuon isuna iti pagan-anay ngem dagitinto nalinteg a tattao ti mangikawes kadagitoy, ken pagbibingayanto dagiti awan basolna a tattao ti pirak.

18 han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;

Ipatpatakder ti nadangkes a tao ti balayna a kas iti lawwa-lawwa, kasla iti kallapaw nga ar-aramiden ti agbanbantay.

19 han lægger sig rig, men for sidste ang, han slår Øjnene op, og er det ej mer;

Agidda isuna iti katre a nabaknang, ngem saan nga agnanayon a maar-aramidna daytoy; imulagatna ti matana ket napukaw aminen.

20 Rædsler når ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;

Kamkamakamen isuna dagiti nakabutbuteng a kas iti danum; ipanaw isuna ti maysa a bagio iti rabii.

21 løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.

Binagkat nga inyadayo isuna ti angin a naggapu iti daya, ket pimmanaw isuna; inyadayona isuna manipud iti lugar nga ayanna.

22 Skånselsløst skyder han på ham, i Hast må han fly fra hans Hånd;

Agdissuor ti angin kenkuana ket saan nga agsardeng; padpadasenna ti aglibas manipud iti imana daytoy.

23 man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!

Itiptipat ti angin ti imana kenkuana a manglalais; puypuyutan isuna ti angin manipud iti ayanna.