Job 27
1 Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:
A OLELO hou mai la o Ioba i kana olelonane, i mai la,
2 "Så sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:
Ma ke ola o ke Akua, nana i lawe aku kuu pono; A ma ka Mea mana, nana i hooawahia kuu uhane;
3 Så længe jeg drager Ånde og har Guds Ånde i Næsen,
I ka manawa a pau o kuu hanu iloko o'u, A o ke ola o ke Akua iloko o kuu mau puka ihu;
4 skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!
Aole e olelo kuu lehelehe i ka hewa, A o kuu elelo aole e hoike aku i ka wahahee.
5 Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udånder, opgiver jeg ikke min Uskyld.
Aole loa wau e hoapono aku ia oukou, a make au; Aole owau e lawe aku i kuu pono mai o'u aku la.
6 Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.
Ma kuu pono ke hoopaa nei au, aole au e hookuu aku; Aole e hoino mai ia'u kuu naau i kekahi o kuu mau la.
7 Som den gudløse gå det min Fjende, min Modstander som den lovløse!
E hoohalikeia kuu enemi me ka mea hewa, A o ka mea ku e mai ia'u me he mea pono ole la.
8 Thi hvad er den vanhelliges Håb, når Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?
No ka mea, heaha ka manaelana o ka aia, i ka wa e hoopau ai ia ia, I ku wa e kaili aku ai ke Akua i kona uhane?
9 Hører mon Gud hans Skrig, når Angst kommer over ham?
E hoolohe mai anei ke Akua i kona auwe ana, I ka manawa e hiki mai ai ka popilikia maluna ona?
10 Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, når han påkalder ham?
E hauoli anei ia i ka Mea mana? E kahea mau loa anei ia i ke Akua?
11 Jeg vil lære jer om Guds Hånd, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;
E ao aku au ia oukou ma ka lima o ke Akua: Aole au e huna i ka mea me ka Mea mana.
12 se, selv har I alle set det, hvi har I så tomme Tanker?
Aia hoi, o oukou a pau, ua hoomaopopo oukou ia; No ke aha la oukou i manao lapuwale ai pela?
13 Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd får fra den Almægtige:
Eia ka uku no ke kanaka hewa imua o ke Akua, O ka hooilina a ka poe hookaumaha e loaa'i, mai ka Mea mana mai.
14 Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;
Ina e hoonuiia kana poe keiki, no ka pahikaua no; A o kana poe mamo, aole e maona i ka berena.
15 de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.
O kona poe e koe ana, e kanuia i ka make: Aole hoi e kanikau kana mau wahinekanemake.
16 Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler
Ina e hoiliili oia i ke kala e like me ka lepo, A e hoomakaukau i ka lolekomo e like me ka palolo;
17 han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;
E hoomakaukau no, aka, na ka mea pono e hookomo, A o ke kala, na ka mea hala ole e puunaue.
18 han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;
Kukulu no ia i kona hale me he mu la, A e like me ke kamala a ke kiai i hana'i.
19 han lægger sig rig, men for sidste ang, han slår Øjnene op, og er det ej mer;
Moe iho ilalo ka mea waiwai, aole e kanuia; Wehe ae ia i kona maka, aole iho la ia.
20 Rædsler når ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;
Kau mai la na weliweli ia ia, e like me na wai, I ka po, lawe aku ka puahiohio ia ia.
21 løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.
Na ka makani hikina ia e lawe aku, a hele aku ia, A o ka ino e lawe ia ia mai kona wahi aku.
22 Skånselsløst skyder han på ham, i Hast må han fly fra hans Hånd;
E hoolei aku [ke Akua] ia ia, aole ia e minamina: I ka holo ana, e holo no ia mai kona lima aku.
23 man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!
E pai lakou i ko lakou lima ia ia, A e kipaku ia ia mai kona wahi aku.
