Job 27
1 Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:
Əyyub misal çəkərək dedi:
2 "Så sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:
«Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
3 Så længe jeg drager Ånde og har Guds Ånde i Næsen,
Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
4 skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!
Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
5 Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udånder, opgiver jeg ikke min Uskyld.
Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
6 Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.
Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
7 Som den gudløse gå det min Fjende, min Modstander som den lovløse!
Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
8 Thi hvad er den vanhelliges Håb, når Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?
Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
9 Hører mon Gud hans Skrig, når Angst kommer over ham?
Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
10 Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, når han påkalder ham?
O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
11 Jeg vil lære jer om Guds Hånd, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;
Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
12 se, selv har I alle set det, hvi har I så tomme Tanker?
Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
13 Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd får fra den Almægtige:
Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
14 Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;
Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
15 de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.
Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
16 Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler
Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
17 han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;
Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
18 han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;
Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
19 han lægger sig rig, men for sidste ang, han slår Øjnene op, og er det ej mer;
Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
20 Rædsler når ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;
Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
21 løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.
Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
22 Skånselsløst skyder han på ham, i Hast må han fly fra hans Hånd;
Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
23 man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!
Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.
