Job 26
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Аюп [Билдадқа] җававән мундақ деди: —
2 "Hvor har du dog hjulpet ham, den afmægtige, støttet den kraftløse Arm!
«Мағдурсиз кишигә қалтис ярдәмләрни беривәттиң! Биләклири күчсиз адәмни карамәт қутқузувәттиң!
3 Hvor har du dog rådet ham, den uvise, kundgjort en Fylde af Visdom!
Әқли йоқ кишигә қалтис несиһәтләрни қиливәттиң! Вә униңға аламәт билимләрни намайән қиливәттиң!
4 Hvem hjalp dig med at få Ordene frem, hvis Ånd mon der talte af dig?
Сән зади кимниң мәдити билән бу сөзләрни қилдиң? Сәндин чиқиватқини кимниң роһи?
5 Skyggerne skælver af Angst, de, som bor under Vandene;
— «Әрваһлар, йәни су астидикиләр, Шундақла у йәрдә барлиқ туруватқанлар толғинип кетиду;
Бәрһәқ, [Худаниң] алдида тәһтисараму йепинчисиз көрүниду, Һалакәтниңму япқучи йоқтур. (Sheol h7585)
7 Han udspænder Norden over det tomme, ophænger Jorden på intet;
У [йәрниң] шималий [қутупини] аләм бошлуғиға созған, У йәр [шарини] бошлуқ ичидә муәлләқ қилған;
8 Vandet binder han i sine Skyer, og Skylaget brister ikke derunder;
У суларни қоюқ булутлири ичигә жиғиду, Булут уларниң еғирлиғи биләнму житилип кәтмәйду.
9 han fæstner sin Trones Hjørner og breder sit Skylag derover;
У айниң йүзини япиду, У булутлири билән уни тосиду.
10 han drog en Kreds over Vandene, der, hvor Lys og Mørke skilles.
У суларниң үстигә чәмбәр сизип қойған, Буниң билән У йоруқлуқ һәм қараңғулуқниң чегарасини бекиткән.
11 Himlens Støtter vakler, de gribes af Angst ved hans Trusel;
Асманларниң түврүклири тәврәп кетиду, Униң әйивини аңлапла алақзадә болуп кетиду.
12 med Vælde bragte han Havet til Ro og knuste Rahab med Kløgt;
У деңизни қудрити билән тиничландуриду; Өз һекмити билән Раһабни парә-парә қилип янҗиветиду.
13 ved hans Ånde klarede Himlen op hans Hånd gennembored den flygtende Slange.
Униң Роһи билән асманлар безәлгән, Униң қоли тез қачқан әҗдиһани санҗийду.
14 Se, det er kun Omridset af hans Vej, hvad hører vi andet end Hvisken? Hans Vældes Torden, hvo fatter vel den?
Мана, бу ишлар пәқәт униң қилғанлириниң кичиккинә бир қисмидур, халас; Униң сөз-каламидин аңлаватқинимиз наһайити пәс бир шивирлаш, халас! Униң пүткүл зор қудритиниң гүлдүрмамисини болса кимму чүшинәлисун?!».
