< Job 24 >
1 Hvorfor har ej den Almægtige opsparet Tider, hvi får de, som kender ham, ikke hans Dage at se?
Czemu, [skoro] od Wszechmocnego nie są zakryte czasy, ci, którzy go znają, nie widzą jego dni?
2 De onde flytter Markskel, ranede Hjorde har de på Græs.
[Niektórzy] przesuwają granice, zabierają trzody i pasą je.
3 faderløses Æsel fører de bort, tager Enkens Okse som Borgen:
Osła sierot pędzą i wołu wdowy biorą w zastaw.
4 de trænger de fattige af Vejen. Landets arme må alle skjule sig.
Spychają z drogi ubogich, biedni ziemi [muszą] się kryć razem.
5 Som vilde Æsler i Ørkenen går de ud til deres Gerning søgende efter Næring; Steppen er Brød for Børnene.
Oto jak dzikie osły na pustyni wychodzą oni do swojej pracy, wstając rano na łup. Pustynia [wydaje] chleb dla nich oraz ich dzieci.
6 De høster på Marken om Natten, i Rigmandens Vingård sanker de efter.
Na polu żną zboże i zbierają [grona] w winnicy niegodziwych.
7 Om Natten ligger de nøgne, uden Klæder, uden Tæppe i Hulden.
Nagich zmuszają nocować bez ubrania, tak że nie mają czym się nakryć w czasie chłodów;
8 De vædes af Bjergenes Regnskyl, klamrer sig af Mangel på Ly til Klippen.
Przemoczeni ulewą górską, bez schronienia przytulają się do skały.
9 - Man river den faderløse fra Brystet, tager den armes Barn som Borgen.
Odrywają od piersi sieroty, od ubogiego biorą zastaw.
10 Nøgne vandrer de, uden Klæder, sultne bærer de Neg;
Nagiego zmuszają do chodzenia bez ubrania, a głodnym zabierają snopy.
11 mellem Murene presser de Olie. de træder Persen og tørster.
[A ci, którzy] pośród ich murów wyciskają oliwę i tłoczą w prasach, są spragnieni.
12 De drives fra By og Hus, og Børnenes Hunger skriger. Men Gud, han ænser ej vrangt.
Ludzie w mieście wzdychają, dusze śmiertelnie rannych wołają, a Bóg im w tym nie przeszkadza.
13 Andre hører til Lysets Fjender, de kender ikke hans Veje og holder sig ej på hans Stier:
To są ci, którzy się sprzeciwiają światłości, nie znają jej dróg ani nie trwają na jej ścieżkach.
14 Før det lysner, står Morderen op, han myrder arm og fattig; om Natten sniger Tyven sig om;
Morderca wstaje przed świtem i zabija ubogiego i potrzebującego, a w nocy jest jak złodziej.
15 Horkarlens Øje lurer på Skumring, han tænker: "Intet Øje kan se mig!" og skjuler sit Ansigt under en Maske.
Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, mówiąc: Nikt mnie nie zobaczy, i zakrywa on [swoje] oblicze.
16 I Mørke bryder de ind i Huse, de lukker sig inde om Dagen, thi ingen af dem vil vide af Lys.
W ciemności podkopują domy, które sobie za dnia oznaczyli, nie znają światła.
17 For dem er Mørket Morgen, thide er kendt med Mørkets Rædsler.
Dla nich bowiem poranek jest jak cień śmierci. Jeśli ktoś ich rozpozna, ogarnia ich strach cienia śmierci.
18 Over Vandfladen jages han hen, hans Arvelod i Landet forbandes, han færdes ikke på Vejen til Vingården.
Lekko unoszą się na wodach, przeklęty jest ich dział na ziemi, nie patrzą na drogę [do] winnic.
19 Som Tørke og Hede tager Snevand, så Dødsriget dem, der har syndet. (Sheol )
[Jak] susza i upał trawią wody śniegu, [tak] grób [trawi] grzeszników. (Sheol )
20 Han er glemt på sin Hjemstavns Torv, hans Storhed kommes ej mer i Hu, Uretten knækkes som Træet.
Zapomni o nim łono [jego] matki, a robak będzie się nim karmić jak słodycz; nikt go więcej nie wspomni, a nieprawość zostanie połamana jak drzewo.
21 Han var ond mod den golde, der ikke fødte, mod Enken gjorde han ikke vel;
Dręczy niepłodną, która nie rodziła, a wdowie nie czyni dobra.
22 dem, det gik skævt, rev han bort i sin Vælde. Han står op og er ikke tryg på sit Liv,
Pociąga też mocarzy swoją siłą; [gdy] powstaje, nikt nie jest pewien swego życia.
23 han styrtes uden Håb og Støtte, og på hans Veje er idel Nød.
Dano mu, że może oprzeć się bezpiecznie; jego oczy jednak [patrzą] na ich drogi.
24 Hans Storhed er stakket, så er han ej mer, han bøjes og skrumper ind som Melde og skæres af som Aksenes Top.
Na chwilę zostali wywyższeni, ale już [ich] nie ma; zostali poniżeni [i] ściśnieni jak wszyscy inni, a jak wierzch kłosa zostaną wycięci.
25 Og hvis ikke - hvo gør mig til Løgner, hvo gør mine Ord til intet?
A jeśli tak nie jest, kto mi udowodni kłamstwo i obróci wniwecz moje słowa?