Job 23

1 Så tog Job til Orde og svarede:

Kalpasanna simmungbat ni Job ket kinunana,

2 "Også i Dag er der Trods i min Klage, tungt ligger hans Hånd på mit Suk!

“Uray ita nga aldaw nasaem ti dayengdengko; nadagdagsen ti panagsagsagabak ngem ti panagas-asugko.

3 Ak, vidste jeg Vej til at finde ham, kunde jeg nå hans Trone!

O, nga ammok koma ti pakasarakak kenkuana! O, a mapanak koma iti ayanna!

4 Da vilde jeg udrede Sagen for ham og fylde min Mund med Beviser,

Idatagkonto a siuurnos ti kasasaadko iti sangoananna ken punnoekto ti ngiwatko kadagiti pannakisinnuppiat.

5 vide, hvad Svar han gav mig, skønne, hvad han sagde til mig!

Adalekto dagiti sasao nga isungbatna kaniak ken awatekto no ania ti ibagana kaniak.

6 Mon han da satte sin Almagt imod mig? Nej, visselig agted han på mig;

Makisinnuppiatto kadi isuna kaniak iti kinaindaklan ti pannakabalinna? Saan, ipangagnakto.

7 da gik en oprigtig i Rette med ham, og jeg bjærged for evigt min Ret.

Mabalin a makisinnupiat kenkuana sadiay ti nalinteg a tao. Iti kastoy a wagas, mapakawanakto iti agnanayon babaen ti ukomko.

8 Men går jeg mod Øst, da er han der ikke, mod Vest, jeg mærker ej til ham;

Kitaenyo, agpadayaak, ngem awan isuna sadiay, ken agpalaudak, ngem saanko a madlaw isuna.

9 jeg søger i Nord og ser ham ikke, drejer mod Syd og øjner ham ej.

Iti amianan, a pagub-ubraanna, ngem saanko isuna a makita, ken iti abagatan, a paglemlemmenganna tapno saanko isuna a makita.

10 Thi han kender min Vej og min Vandel, som Guld går jeg frem af hans Prøve.

Ngem ammona ti dalan a papanak; inton nasuotnakun, rummuarakto a kasla balitok.

11 Min Fod har holdt fast ved hans Spor, hans Vej har jeg fulgt, veg ikke derfra,

Sumursurot a naan-anay ti sakak kadagiti addangna; sinalimetmetak ti dalanna ken saanak a simmiasi.

12 fra hans Læbers Bud er jeg ikke veget, hans Ord har jeg gemt i mit Bryst.

Saanak a nagsukir kadagiti bilin dagiti bibigna; indulinko dagiti sasao ti ngiwatna ditoy pusok.

13 Men han gjorde sit Valg, hvem hindrer ham Han udfører, hvad hans Sjæl attrår.

Ngem naidumduma isuna, siasino ti makapabaw-ing kenkuana? No ania dagiti tartarigagayanna, aramidenna.

14 Thi han fuldbyrder, hvad han bestemte, og af sligt har han meget for.

Ta ipatpatungpalna ti bilinna a maibusor kaniak; adu ti kasla kadagitoy.

15 Derfor forfærdes jeg for ham og gruer ved Tanken om ham.

Ngarud, mabutengak iti presensiana; no panpanunotek isuna, mabutbutengak kenkuana.

16 Ja, Gud har nedbrudt mit Mod, forfærdet mig har den Almægtige;

Ta pinakapuy ti Dios ti pusok; pinagbutengnak ti Mannakabalin-amin.

17 thi jeg går til i Mørket, mit Åsyn dækkes af Mulm.

Saan a ti sipnget ti nakadadaelak, wenno ti nakaro a kinasipnget ti nangabbong iti rupak.