< Job 23 >
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Əyyub belə cavab verdi:
2 "Også i Dag er der Trods i min Klage, tungt ligger hans Hånd på mit Suk!
«Bu gün də acı-acı şikayət edəcəyəm, Naləmə baxmayaraq üstümdə Allahın əli ağırdır.
3 Ak, vidste jeg Vej til at finde ham, kunde jeg nå hans Trone!
Kaş biləydim Onu harada tapmaq olar, Məskəninə çatmaq olar.
4 Da vilde jeg udrede Sagen for ham og fylde min Mund med Beviser,
O zaman davamı Onun hüzurunda dilə gətirərdim, Dəlillərimi dalbadal düzərdim.
5 vide, hvad Svar han gav mig, skønne, hvad han sagde til mig!
Mənə verəcəyi cavabı öyrənərdim, Dediyini dərk edərdim.
6 Mon han da satte sin Almagt imod mig? Nej, visselig agted han på mig;
Əzəməti, qüdrəti ilə əleyhimə çıxardımı? Xeyr, yəqin sözümə qulaq asardı.
7 da gik en oprigtig i Rette med ham, og jeg bjærged for evigt min Ret.
Hüzurunda bir haqlı insan mübahisə etsəydi, Mən hakimimin yanında haqq qazanardım.
8 Men går jeg mod Øst, da er han der ikke, mod Vest, jeg mærker ej til ham;
Şərqə getsəm, Allah orada deyil, Qərbə getsəm, Onu tapa bilmirəm.
9 jeg søger i Nord og ser ham ikke, drejer mod Syd og øjner ham ej.
O, şimalda işləsə, gözüm seçməz, Cənuba dönsə, Onu görə bilmərəm.
10 Thi han kender min Vej og min Vandel, som Guld går jeg frem af hans Prøve.
Amma tutduğum yolu O tanıyır, Məni sınayan zaman qızıl kimi çıxaram.
11 Min Fod har holdt fast ved hans Spor, hans Vej har jeg fulgt, veg ikke derfra,
Hər addımını yaxından izlədim, Azmadan yoluna bağlı qaldım.
12 fra hans Læbers Bud er jeg ikke veget, hans Ord har jeg gemt i mit Bryst.
Ağzından çıxan əmrlərdən ayrılmadım, Gündəlik çörəkdən çox ağzından çıxan sözləri qiymətləndirdim.
13 Men han gjorde sit Valg, hvem hindrer ham Han udfører, hvad hans Sjæl attrår.
O təkbaşına dayanıb, kim Onu döndərə bilər? Könlü nə istəsə, onu edər.
14 Thi han fuldbyrder, hvad han bestemte, og af sligt har han meget for.
Mənimlə bağlı qərarını yerinə yetirəcək, Belə fikirləri çoxdur.
15 Derfor forfærdes jeg for ham og gruer ved Tanken om ham.
Ona görə hüzurunda dəhşətə gəlirəm, Bunları düşünəndə Ondan vahimələnirəm.
16 Ja, Gud har nedbrudt mit Mod, forfærdet mig har den Almægtige;
Allah qəlbimin cəsarətini qırdı, Külli-İxtiyar məni qorxuya saldı.
17 thi jeg går til i Mørket, mit Åsyn dækkes af Mulm.
Sifətimi qatı qaranlıq bürüsə belə, Məni zülmət susdura bilməz.