Job 22
1 Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
Ano ra ko Eripata Temani; i mea ia,
2 "Gavner et Menneske Gud? Nej, den kloge gavner sig selv.
E whai pai ano ranei te Atua i te tangata? He pono e whai pai te tangata i a ia ano ki te mea he ngakau mohio tona.
3 Har den Almægtige godt af din Retfærd, Vinding af, at din Vandel er ret?
He oranga ngakau ranei ki te Kaha Rawa tou tika? Hei taonga ranei ki a ia, ki te meinga e koe ou ara kia tino tika?
4 Revser han dig for din Gudsfrygt? Eller går han i Rette med dig derfor?
He wehi ranei nou i a ia i whakahe ai ia i a koe, i whakawa ai i a koe?
5 Er ikke din Ondskab stor og din Brøde uden Ende?
He teka ianei he nui tou he? Kahore hoki he pito whakamutunga o ou kino.
6 Thi du pantede Brødre uden Grund, trak Klæderne af de nøgne,
I tangohia noatia hoki e koe nga mea a tou teina hei taunaha, huia ana e koe nga kakahu o te hunga e noho tahanga ana.
7 gav ikke den trætte Vand at drikke og nægted den sultne Brød.
Kihai i whakainumia e koe ki te wai te hunga ngenge; kaiponuhia ana e koe he taro ki te hunga e matekai ana.
8 Den mægtige - hans var Landet, den hædrede boede der.
Ko te tangata marohirohi, i a ia te whenua; ko te tangata honore, noho ana ia i reira.
9 Du lod Enker gå tomhændet bort, knuste de faderløses Arme.
Ko nga pouaru, unga rawakoretia atu ana e koe, whatiwhatiia ana nga ringa o nga pani.
10 Derfor var der Snaret omkring dig, og Rædsel ængsted dig brat.
Na reira karapotia putia ana koe e nga mahanga, raruraru ana koe i te wehi pa whakarere;
11 Dit Lys blev Mørke, du kan ej se, og Strømme af Vand går over dig!
I te pouri ranei, e kore ai koe e kite; a nui atu te wai e taupoki na i a koe.
12 Er Gud ej i højen Himmel? Se Stjernernes Tinde, hvor højt de står!
He teka ianei kei te wahi tiketike o te rangi te Atua? Tirohia atu ano hoki a runga o nga whetu, to ratou teitei!
13 Dog siger du: "Hvad ved Gud, holder han Dom bag sorten Sky?
A e mea na koe, He aha ta te Atua e mohio ai? E puta mai ranei tana whakawa i roto i te kapua pouri?
14 Skyerne skjuler ham, så han ej ser, på Himlens Runding går han!"
Ko tona wahi ngaro ko nga kapua matotoru, te kite ia; kei te taiawhio ano ia i nga rangi.
15 Vil du følge Fortidens Sti, som Urettens Mænd betrådte,
Ka mau tonu ranei koe ki te ara o mua, i haerea ra e nga tangata kikino?
16 de, som i Utide reves bort, hvis Grundvold flød bort som en Strøm,
I kapohia atu nei i te mea kahore ano i rite o ratou ra; tahoroa ana to ratou turanga ano he awa:
17 som sagde til Gud: "Gå fra os! Hvad kan den Almægtige gøre os?"
I mea nei ki te Atua, Mawehe atu i a matou; a, He aha e taea e te Kaha Rawa mo matou?
18 Og han havde dog fyldt deres Huse med godt. Men de gudløses Råd er ham fjernt.
Heoi i whakakiia e ia o ratou whare ki nga mea papai: ko te whakaaro ia o te hunga kino e matara atu ana i ahau.
19 De retfærdige så det og glædede sig, den uskyldige spottede dem:
E kite ana te hunga tika, a koa ana: kataina iho ratou e te hunga harakore:
20 For vist, vore Fjender forgik, og Ild fortæred de sidste af dem.
Me te ki, He pono kua haukotia te hunga i tahuri mai ki a tatou, pau ake i te ahi te toenga o ratou.
21 Bliv Ven med ham og hold Fred. derved vil der times dig Lykke;
Waiho ia hei hoa mou, katahi koe ka ata noho; ma reira ka tae mai ai te pai ki a koe.
22 tag dog mod Lærdom af ham og læg dig hans Ord på Sinde!
Tahuri mai ra ki te ture a tona mangai, rongoatia hoki ana kupu ki roto ki tou ngakau.
23 Vender du ydmygt om til den Almægtige, fjerner du Uretten fra dit Telt,
Ki te hoki koe ki te Kaha Rawa, tera koe e hanga; ki te nekehia atu e koe te kino kia mamao i ou teneti.
24 kaster du Guldet på Jorden, Ofirguldet blandt Bækkenes Sten,
A ka whakapuranga koe i tau taonga ki te puehu, te koura o Opira ki waenga i nga kohatu o nga awa;
25 så den Almægtige bliver dit Guld, hans Lov dit Sølv,
A ko te Kaha Rawa hei taonga mou, hei hiriwa utu nui ki a koe.
26 ja, da skal du fryde dig over den Almægtige og løfte dit Åsyn til Gud.
Ko reira hoki koe ahuareka ai ki te Kaha Rawa, a ka ara ake tou mata ki te Atua.
27 Beder du til ham, hører han dig, indfri kan du, hvad du har lovet;
Ka inoi ano koe ki a ia, a ka whakarongo mai ia ki a koe; ka whakamana ano e koe au kupu taurangi.
28 hvad du sætter dig for, det lykkes, det lysner på dine Veje;
Ka whakatakotoria hoki e koe he tikanga, a ka whakapumautia ki a koe; ka whiti ano te marama ki runga ki ou ara.
29 thi stolte, hovmodige ydmyger han, men hjælper den, der slår Øjnene ned;
Ki te maka koe e ratou ki raro, ka ki koe, Tenei ano he whakaarahanga ake; ka whakaorangia ano e ia te ngakau whakaiti.
30 han frelser uskyldig Mand; det sker ved hans Hænders Renhed!
Ka whakaorangia e ia te tangata ahakoa ehara i te harakore: ae ra, ka whakaorangia ia e te ma o ou ringa.
