Job 21
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 "Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo håne!
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utålmodig?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Hånd på Mund!
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Jeg gruer, når jeg tænker derpå, mit Legeme gribes af Skælven:
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 de slipper deres Drenge ud som Får, deres Børneflok boltrer sig ret;
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 skønt de siger til Gud: "Gå fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke på hos ham?"
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Er ej deres Lykke i deres Hånd og gudløses Råd ham fjernt?
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Når går de gudløses Lampe ud og når kommer Ulykken over dem? Når deler han Loddet ud i sin Vrede,
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 så de bliver som Strå for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, så han mærker det,
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 lad ham selv få sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, når hans Måneders Tal er udrundet?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 En dør jo på Lykkens Tinde, helt tryg og så helt uden Sorger:
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Se, jeg kender så vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 når I siger: "Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?"
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 Den onde skånes på Ulykkens Dag og frelses på Vredens Dag.
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger så efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar - kun Svig er tilbage!
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
