Job 21
1 Så tog Job til Orde og svarede:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 "Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
| به من گوش دهید! تنها تسلی‌ای که می‌توانید به من بدهید این است که بگذارید حرفم را بزنم. پس از آن اگر خواستید، باز هم مرا مسخره کنید. |
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo håne!
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utålmodig?
| من از خدا شکایت دارم، نه از انسان. بی‌تابی من به همین دلیل است. |
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Hånd på Mund!
| به من نگاه کنید و از تعجب دست روی دهان بگذارید و سکوت نمایید. |
6 Jeg gruer, når jeg tænker derpå, mit Legeme gribes af Skælven:
| وقتی این را به یاد می‌آورم، از ترس به لرزه می‌افتم. |
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
| چرا بدکاران تا سن پیری و کهولت زنده می‌مانند و کامیاب می‌شوند؟ |
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
| فرزندان و نوه‌هایشان بزرگ می‌شوند و دورشان را می‌گیرند. |
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
| خانه‌های آنها از هر خطری در امان است و خدا ایشان را مجازات نمی‌کند. |
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
| گله‌های آنها زاد و ولد می‌کنند و زیاد می‌شوند. |
11 de slipper deres Drenge ud som Får, deres Børneflok boltrer sig ret;
| فرزندانشان از خوشحالی مانند گوسفندان جست و خیز می‌کنند و می‌رقصند |
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
| و با نوای دف و بربط آواز می‌خوانند و با صدای نی به شادی می‌پردازند. |
| آنها روزهای خود را در سعادتمندی به سر می‌برند و راحت می‌میرند، (Sheol h7585) |
14 skønt de siger til Gud: "Gå fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
| در حالی که هرگز طالب خدا نبوده‌اند و نخواسته‌اند راههای خدا را بشناسند. |
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke på hos ham?"
| شریران می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم؟ چه فایده اگر دست دعا به سویش دراز کنیم؟» |
16 Er ej deres Lykke i deres Hånd og gudløses Råd ham fjernt?
| گناهکاران به هر کاری دست بزنند موفق می‌شوند! ولی من نمی‌خواهم با آنها سروکار داشته باشم. |
17 Når går de gudløses Lampe ud og når kommer Ulykken over dem? Når deler han Loddet ud i sin Vrede,
| تا به حال چند بار اتفاق افتاده که چراغ بدکاران خاموش شود و آنها به بدبختی دچار گردند؟ و یا چند بار اتفاق افتاده که خدا آنها را مجازات کند، |
18 så de bliver som Strå for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
| و ایشان را مثل کاه در برابر باد و مانند خاک در برابر طوفان پراکنده سازد؟ |
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, så han mærker det,
| ولی شما می‌گویید: «خدا فرزندان مرد شرور را مجازات می‌کند!» اما من می‌گویم که خدا باید خود شرور را مجازات کند! بگذار مزهٔ مجازات را خودش بچشد! |
20 lad ham selv få sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
| بله، بگذار مرد شرور خودش به سزای اعمالش برسد و پیالهٔ خشم خدای قادر مطلق را سر بکشد. |
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, når hans Måneders Tal er udrundet?
| وقتی انسان می‌میرد دیگر چه احساسی می‌تواند دربارهٔ خانواده‌اش داشته باشد؟ |
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
| کیست که بتواند به خدا چیزی بیاموزد؟ حتی خردمندان را او داوری می‌کند. |
23 En dør jo på Lykkens Tinde, helt tryg og så helt uden Sorger:
| او از یک سو اشخاص قوی و سالم، مرفه و ثروتمند را هلاک می‌کند |
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
| و از سوی دیگر کسانی را که در شدت فقر و تنگدستی به سر می‌برند و در زندگی هرگز طعم خوشی را نچشیده‌اند از بین می‌برد. |
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
| هر دو دسته در خاک دفن می‌شوند و کرمها بدن آنها را می‌خورند. |
27 Se, jeg kender så vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
| از افکارتان و نقشه‌هایی که برای آزار من می‌کشید آگاه هستم. |
28 når I siger: "Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?"
| می‌خواهید بگویید: «اشخاص ثروتمند و شرور برای گناهانشان دچار بلا و بدبختی شده‌اند.» |
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
| ولی من می‌گویم: «از هر فرد دنیا دیده‌ای که بپرسید خواهد گفت |
30 Den onde skånes på Ulykkens Dag og frelses på Vredens Dag.
| که آدم بدکار معمولاً در روز بلا و مصیبت در امان است و جان به در می‌برد. هیچ‌کس مرد شرور را رو در رو متهم نمی‌کند و کسی وی را به سزای اعمالش نمی‌رساند. حتی بعد از مرگش او را با احترام به خاک می‌سپارند و بر سر قبرش نگهبان قرار می‌دهند؛ |
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger så efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
| بسیاری در مراسم تدفین او شرکت می‌کنند و با خاک نرم او را می‌پوشانند.» |
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar - kun Svig er tilbage!
| شما چگونه می‌توانید با این یاوه‌گویی‌ها و دروغها مرا دلداری دهید؟ |
