Job 21
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Mgbe ahụ, Job zara sị:
2 "Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
“Gee ntị nke ọma nʼokwu m; ka nke a bụrụ nkasiobi ị ga-enye m.
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo håne!
Nwee ndidi ka m kwuchaa okwu m, mgbe m kwuchara, gaa nʼihu ịkwa m emo.
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utålmodig?
“Ọ bụ mmadụ ka m na-ekpesara? Gịnị ka m ga-eji ghara ịbụ onye na-enweghị ndidi?
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Hånd på Mund!
Lee m anya ka ahụ maa gị jijiji; were aka gị kpuchie ọnụ gị.
6 Jeg gruer, når jeg tænker derpå, mit Legeme gribes af Skælven:
Mgbe m chere echiche maka nke a, egwu tụrụ m meekwa ka ahụ m maa jijiji.
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
Gịnị mere ndị ajọ omume ji enwe ndụ ogologo, ghọọ okenye, baakwa ụba nʼịdị ike?
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
Ha na-ahụ ụmụ ka ha na-akwụsike ike gburugburu ha, ụmụ ha ka ha ji anya ha ahụ.
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
Ha na-ebi ndụ udo nʼezinaụlọ ha na-atụghị egwu na ihe ọjọọ ọbụla ga-adakwasị ha; mkpara Chineke adịghịkwa adakwasị ha.
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
Oke ehi ha na-agba nne ehi ha na-esepụghị aka; nne ehi ha na-amụ ụmụ, ha adịghị ekwo ime.
11 de slipper deres Drenge ud som Får, deres Børneflok boltrer sig ret;
Ha na-ezipụ ụmụ ha dịka igwe atụrụ; ụmụntakịrị ha na-etegharị egwu.
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
Ha na-abụ abụ nʼụda egwu otiti na ụbọ akwara; ha na-aṅụrịkwa ọṅụ nʼụda nke ọja.
Ha na-anọ ụbọchị ndụ ha niile nʼọganihu, ha na-arịdakwa nʼili ha nʼudo. (Sheol h7585)
14 skønt de siger til Gud: "Gå fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
Ma ndị a na-asị Chineke, ‘Hapụ anyị aka, ọ dịghị anyị mkpa ịmata ụzọ gị.
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke på hos ham?"
Onye ka Onye pụrụ ime ihe niile bụ, anyị ga-eji jeere ya ozi? Uru gịnị ka ịrịọ ya arịrịọ ga-abara anyị?’
16 Er ej deres Lykke i deres Hånd og gudløses Råd ham fjernt?
Ma ọganihu ha adịghị nʼaka ha ya mere ana m ewezuga onwe m site na ndụmọdụ ndị na-emebi iwu.
17 Når går de gudløses Lampe ud og når kommer Ulykken over dem? Når deler han Loddet ud i sin Vrede,
“Ma ugboro ole ka a na-emenyụ ọkụ oriọna nke ndị na-emebi iwu? Ugboro ole ka nhụju anya na-adakwasị ha, bụ nke Chineke kenyere ha nʼiwe ya?
18 så de bliver som Strå for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
Ugboro ole ka ha dịka ahịhịa kpọrọ nkụ nʼihu ikuku, maọbụ dịka igbugbo ọka nke ikuku siri ike na-efesasị?
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, så han mærker det,
A na-asị, ‘Chineke na-akpakọtara ụmụ ha ntaramahụhụ nke njehie ha.’ Ka a kwụghachi ha ya, ka ha nwee ike mata ya.
20 lad ham selv få sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
Ka anya ha hụ mbibi nke onwe ya, ka ha ṅụọ ọnụma nke Onye pụrụ ime ihe niile dịka mmiri.
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, når hans Måneders Tal er udrundet?
Gịnị gbasara ha banyere ezinaụlọ ha hapụrụ mgbe ọnwa ndị e kenyere ya bịara na ngwụcha?
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
“Ọ dị onye pụrụ izi Chineke ihe ọmụma, ebe ọ bụ ya na-ekpe ndị kachasị elu ikpe?
23 En dør jo på Lykkens Tinde, helt tryg og så helt uden Sorger:
Otu onye na-anwụ mgbe o jupụtara nʼike na ume, mgbe ọ nọ na nchekwa na udo,
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
mgbe ahụ ya bụ nke eji ezi nri zụọ nke ọma, ọkpụkpụ ya jupụtakwara nʼụmị.
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
Onye ọzọ na-anwụ nʼihe ilu nke mkpụrụobi, nʼihi na o nweghị mgbe o riri ezi ihe ọbụla.
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
Nke ọbụla nʼime ha dina nʼakụkụ ibe ya nʼime aja, ikpuru kpuchikwara ha abụọ.
27 Se, jeg kender så vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
“Amaara m nke ọma ihe bụ echiche unu na nzube unu ji emegide m.
28 når I siger: "Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?"
Unu ga-ajụ m ajụjụ sị, ‘Ugbu a, ole ụlọ oke mmadụ ahụ. Ụlọ ikwu ndị ahụ ebe ndị na-emebi iwu biiri?’
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
Ọ bụ na unu ajụbeghị ndị njem ajụjụ? Ọ bụ na unu ejighị ihe ha kọrọ mere ihe,
30 Den onde skånes på Ulykkens Dag og frelses på Vredens Dag.
na a na-echebe ndị ọjọọ pụọ nʼụbọchị nhụju anya, na a na-anapụta ha site nʼụbọchị oke iwe?
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
Onye na-atụ ha mmehie ha nʼihu? Onye kwa na-akwụghachi ha ụgwọ ihe ha mere?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
A na-eburu ha gaa nʼili, a na-echekwa ili ha nche.
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger så efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
Aja dị na ndagwurugwu na-atọ ha ụtọ; Mmadụ niile na-eso ha nʼazụ, na ọtụtụ a na-apụghị ịgụta ọnụ na-ebu ha ụzọ nʼaga.
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar - kun Svig er tilbage!
“Ya mere, olee otu unu ga-esi were okwu na-enweghị isi kasịe m obi? Ọ dịghị ihe fọdụrụ nʼọsịịsa unu ma ọ bụghị naanị okwu ụgha.”
