< Job 20 >

1 Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 "Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 til min Skam må jeg høre på Tugt, får tankeløst Mundsvejr til Svar!
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes på Jorden,
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 som sit Skarn forgår han for evigt, de, der så ham, siger: "Hvor er han?"
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 Øjet, der så ham, ser ham ej mer, hans Sted får ham aldrig at se igen.
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder må give hans Gods tilbage.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 Er det onde end sødt i hans Mund, når han gemmer det under sin Tunge,
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 sparer på det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 så bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 Godset, han slugte, må han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slår ham ihjel;
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 han må af med sin Vinding, svælger den ej, får ingen Glæde af tilbyttet Gods.
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne på ham.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 Flyr han for Brynje af Jern, så gennemborer ham Kobberbuen;
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 en Kni kommer ud af hans Ryg, et lynende Stål af hans Galde; over ham falder Rædsler,
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Hans Huses Vinding må bort, rives bort på Guds Vredes Dag.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.

< Job 20 >