Job 20
1 Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde
A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
2 "Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;
Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
3 til min Skam må jeg høre på Tugt, får tankeløst Mundsvejr til Svar!
Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
4 Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes på Jorden,
Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
5 at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?
Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
6 Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,
By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
7 som sit Skarn forgår han for evigt, de, der så ham, siger: "Hvor er han?"
A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
8 Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;
Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
9 Øjet, der så ham, ser ham ej mer, hans Sted får ham aldrig at se igen.
Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
10 Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder må give hans Gods tilbage.
Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
11 Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.
Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
12 Er det onde end sødt i hans Mund, når han gemmer det under sin Tunge,
A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
13 sparer på det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,
Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
14 så bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;
Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
15 Godset, han slugte, må han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,
Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
16 han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slår ham ihjel;
Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
17 han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;
Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
18 han må af med sin Vinding, svælger den ej, får ingen Glæde af tilbyttet Gods.
Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
19 Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.
Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
20 Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;
Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
21 ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;
Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
22 midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.
Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
23 For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne på ham.
Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
24 Flyr han for Brynje af Jern, så gennemborer ham Kobberbuen;
Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
25 en Kni kommer ud af hans Ryg, et lynende Stål af hans Galde; over ham falder Rædsler,
Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
26 idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.
Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
27 Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.
Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Hans Huses Vinding må bort, rives bort på Guds Vredes Dag.
Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
29 Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!
Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
