Job 19
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
2 "Hvor længe vil I krænke min Sjæl og slå mig sønder med Ord?
“Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan at babasagin ng pira-piraso na may mga salita?
3 I håner mig nu for tiende Gang, mishandler mig uden Skam.
Sampung beses ninyo na akong pinagsasabihan; hindi kayo nahihiya na pinagmamalupitan ninyo ako.
4 Har jeg da virkelig fejlet, hænger der Fejl ved mig?
Kung totoo nga na nagkasala ako, mananatiling panagutan ko ang aking pagkakamali.
5 Eller gør I jer store imod mig og revser mig ved at smæde?
Kung totoo nga na magmamalaki kayo laban sa akin at mapaniwala ang lahat ng mga tao na nagkasala ako,
6 Så vid da, at Gud har bøjet min Ret, omspændt mig med sit Net.
kung gayon dapat alam ninyo na ginawan ako ng mali ng Diyos at nahuli ako sa kaniyang lambat.
7 Se, jeg skriger: Vold! men får ikke Svar, råber om Hjælp, der er ingen Ret.
Tingnan ninyo, sumisigaw ako na ginawan ako ng mali, pero hindi ako narinig; nanawagan ako ng tulong, pero walang katarungan.
8 Han spærred min Vej, jeg kom ikke frem, han hylled mine Stier i Mørke;
Pinaderan niya ang aking daanan para hindi ako makatawid, at pinadilim niya ang aking nilalakaran.
9 han klædte mig af for min Ære, berøved mit Hoved Kronen,
Hinubad niya ang aking karangalan, at kinuha niya ang korona mula sa ulo ko.
10 brød mig ned overalt, så jeg må bort, oprykked mit Håb som Træet;
Giniba niya ako sa bawat dako, at naglaho na ako; binunot niya ang aking mga pag-asa katulad ng isang puno.
11 hans Vrede blussede mod mig, han regner mig for sin Fjende;
Pinasiklab din niya ang kaniyang galit laban sa akin; tinuturing niya ako bilang isa sa kaniyang mga kaaway.
12 samlede rykker hans Flokke frem og bryder sig Vej imod mig, de lejrer sig om mit Telt.
Nagtitipon ang mga hukbo niya, nagtayo sila ng tungtungan na panlusob laban sa akin at nagkampo sa paligid ng aking tolda.
13 Mine Brødre har fjernet sig fra mig, Venner er fremmede for mig,
Nilayo niya mula sa akin ang mga kapatid ko, nilayo niya ako mula sa aking mga kakilala.
14 mine nærmeste og Hendinge holder sig fra mig, de, der er i mit Hus, har glemt mig;
Binigo ako ng aking mga kamag-anak; kinalimutan na ako ng malapit kong mga kaibigan.
15 mine Piger regner mig for en fremmed, vildfremmed er jeg i deres Øjne;
Ang mga taong minsang tumuloy sa bahay ko bilang panauhin pati na ang mga lingkod kong babae ay itinuring akong ibang tao; isa akong dayuhan sa paningin nila.
16 ej svarer min Træl, når jeg kalder, jeg må trygle ham med min Mund;
Nananawagan ako sa aking lingkod, pero hindi niya ako tinutugon kahit na nagmamakaawa ako sa pamamagitan ng aking bibig.
17 ved min Ånde væmmes min Hustru, mine egne Brødre er jeg en Stank;
Nakasusulasok sa asawa ko ang aking paghinga; nakapandidiri ang aking panawagan sa sariling kong mga kapatid na lalaki at babae.
18 selv Drenge agter mig ringe, når jeg reljser mig, taler de mod mig;
Kahit ang mga bata ay kinasusuklaman ako; kung babangon ako para magsalita, pinagsasalitaan nila ako.
19 Standsfælleræmmes til Hobe ved mig, de, jeg elskede, vender sig mod mig.
Kinamumuhian ako ng lahat ng aking mga kaibigan; tinalikuran ako ng lahat ng mga minamahal ko.
20 Benene hænger fast ved min Hud, med Kødet i Tænderne slap jeg bort.
Nakakapit ang mga buto ko sa aking balat at laman; buto't balat na lamang ang natitira sa akin.
21 Nåde, mine Venner, Nåde, thi Guds Hånd har rørt mig!
Maawa kayo sa akin, maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil hinawakan ako ng kamay ng Diyos. Bakit ninyo ako inaapi na parang kayo ang Diyos?
22 Hvi forfølger og I mig som Gud og mættes ej af mit Kød?
Bakit hindi pa kayo nasisiyahan sa pag-ubos ng laman ko?
23 Ak, gid mine Ord blev skrevet op, blev tegnet op i en Bog,
O, sana ay maisulat na ngayon ang mga sinasabi ko! O, sana maitala sa aklat ang mga ito!
24 med Griffel af Jern, med Bly indristet i Hlippen for evigt!
O, sana ay magpakailanmang maiukit ito ng bakal na panulat at tingga sa isang bato!
25 Men jeg ved, at min Løser lever, over Støvet vil en Forsvarer stå frem.
Pero para sa akin, alam ko na nabubuhay ang aking Manunubos, at balang araw ay tatayo siya sa daigdig;
26 Når min sønderslidte Hud er borte, skal jeg ud fra mit Kød skue Gud,
pagkatapos mawasak ang balat ko, iyon ay, ang aking katawan, saka makikita ko ang Diyos sa aking pangangatawan.
27 hvem jeg skal se på min Side; ham skal mine Øjne se, ingen fremmed! Mine Nyrer forgår i mit Indre!
Makikita ko siya, ako mismo ang makakakita sa kaniya sa aking tabi; makikita siya ng aking mga mata, at hindi bilang isang dayuhan. Bibigay ang lamang-loob ko.
28 Når I siger: "Hor vi skal forfølge ham, Sagens Rod vil vi udfinde hos ham!"
Kung sinasabi ninyo, 'Paano natin siya pahihirapan! Nasa kaniya ang ugat ng kaniyang mga kaguluhan',
29 så tag jer i Vare for Sværdet; thi Vrede rammer de lovløse, at I skal kende, der kommer en Dom!
matakot kayo sa espada, dahil ang poot ang nagdadala ng kaparusahan ng espada, para malaman ninyo na mayroong paghahatol.”
