Job 19
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu yidhi,
2 "Hvor længe vil I krænke min Sjæl og slå mig sønder med Ord?
War ilaa goormaad naftayda dhibaysaan Oo aad erayo igu burburinaysaan?
3 I håner mig nu for tiende Gang, mishandler mig uden Skam.
Toban jeer baad i caydeen, Haddaba miyaydaan ka xishoonayn inaad saas oo xun iila macaamilootaan?
4 Har jeg da virkelig fejlet, hænger der Fejl ved mig?
Oo sida xaqiiqada ah haddaan qaldamay, Qaladkaygu aniguu igu hadhayaa.
5 Eller gør I jer store imod mig og revser mig ved at smæde?
Oo sida xaqiiqada ah haddaad iska kay weynaynaysaan, Oo aad ceebtayda igu caddaysaan inaan dembi leeyahay,
6 Så vid da, at Gud har bøjet min Ret, omspændt mig med sit Net.
Haddaba bal ogaada in Ilaah i afgembiyey, Oo uu shabagtiisii igu wareejiyey.
7 Se, jeg skriger: Vold! men får ikke Svar, råber om Hjælp, der er ingen Ret.
Bal eega, dulunka daraaddiis waan u qayliyaa, laakiin lay maqli maayo, Oo caawimaad waan u qayshadaana, caddaaladduse ma jirto.
8 Han spærred min Vej, jeg kom ikke frem, han hylled mine Stier i Mørke;
Jidkaygii ayuu ooday si aanan u dhaafi karin, Oo wadiiqooyinkaygiina gudcur buu ka dhigay.
9 han klædte mig af for min Ære, berøved mit Hoved Kronen,
Ammaantaydii wuu iga xayuubiyey, Oo taajkiina madaxayga wuu ka qaaday.
10 brød mig ned overalt, så jeg må bort, oprykked mit Håb som Træet;
Xagga iyo xaggaaba wuu iga dumiyey, oo baabba' waan noqday, Oo rajadaydiina sidii geed oo kale ayuu u rujiyey.
11 hans Vrede blussede mod mig, han regner mig for sin Fjende;
Aad buu iigu cadhooday, Oo sida mid cadowgiisa ah ayuu igu tiriyaa.
12 samlede rykker hans Flokke frem og bryder sig Vej imod mig, de lejrer sig om mit Telt.
Ciidammadiisii oo dhammu way wada yimaadaan, Oo jid bay dhistaan si ay iigu kacaan, Oo teendhadayda hareeraheeda ayay degaan.
13 Mine Brødre har fjernet sig fra mig, Venner er fremmede for mig,
Walaalahay wuu iga fogeeyey, Oo kuwii aan iqiinna way iga wada shisheeyoobeen.
14 mine nærmeste og Hendinge holder sig fra mig, de, der er i mit Hus, har glemt mig;
Ehelkaygii way i dayriyeen, Oo saaxiibbadaydiina way i illoobeen.
15 mine Piger regner mig for en fremmed, vildfremmed er jeg i deres Øjne;
Kuwa reerkayga ku hoyda, iyo gabdhaha addoommahayga ahuba waxay igu tiriyaan shisheeye, Oo hortooda waxaan ku ahay ajanabi.
16 ej svarer min Træl, når jeg kalder, jeg må trygle ham med min Mund;
Waxaan u yeedhaa addoonkaygii, Oo in kastoo aan afkayga ku baryo, iima jawaabo innaba.
17 ved min Ånde væmmes min Hustru, mine egne Brødre er jeg en Stank;
Naagtaydu waxay nacdaa neeftayda, Oo carruurtii hooyaday dhashayna waxay nacaan baryootankayga.
18 selv Drenge agter mig ringe, når jeg reljser mig, taler de mod mig;
Xataa dhallaanka yaryaru way i quudhsadaan, Oo haddaan sara joogsado way i caayaan.
19 Standsfælleræmmes til Hobe ved mig, de, jeg elskede, vender sig mod mig.
Saaxiibbadaydii aan ku kalsoonaa oo dhammu way i karahsadaan, Oo kuwii aan jeclaana way igu soo jeesteen.
20 Benene hænger fast ved min Hud, med Kødet i Tænderne slap jeg bort.
Haraggayga iyo hilibkaygu waxay ku dhegaan lafahayga, Oo dirqi baan ku baxsaday.
21 Nåde, mine Venner, Nåde, thi Guds Hånd har rørt mig!
Saaxiibbadayow, ii naxa, oo ii naxa, Waayo, gacantii Ilaah baa i taabatay.
22 Hvi forfølger og I mig som Gud og mættes ej af mit Kød?
Maxaad sidii Ilaah iigu silcisaan? Oo bal maxaad dhibaatada jidhkayga uga dhergi weydeen?
23 Ak, gid mine Ord blev skrevet op, blev tegnet op i en Bog,
Waxaan jeclaan lahaa in erayadayda la qoro! Iyo in kitaab gudihiis lagu qoro!
24 med Griffel af Jern, med Bly indristet i Hlippen for evigt!
Iyo inay weligood dhagax kula qornaadaan Qalin bir ah iyo rasaas!
25 Men jeg ved, at min Løser lever, over Støvet vil en Forsvarer stå frem.
Laakiinse waan ogahay in kii i soo furtay nool yahay, Iyo inuu ugudambaysta dhulka ku istaagi doono.
26 Når min sønderslidte Hud er borte, skal jeg ud fra mit Kød skue Gud,
Oo markii haraggaygu sidaas u baabba'o dabadeed, Ayaan anigoo aan jiidh lahayn Ilaah arki doonaa,
27 hvem jeg skal se på min Side; ham skal mine Øjne se, ingen fremmed! Mine Nyrer forgår i mit Indre!
Kaasoo aan aniga qudhaydu arki doono, Oo indhahaygu ay fiirin doonaan, oo aanay kuwa mid kale arkayn. Qalbigaygu waa taag daranyahay.
28 Når I siger: "Hor vi skal forfølge ham, Sagens Rod vil vi udfinde hos ham!"
Haddaad istidhaahdaan, War xaalkan salkiisu isagaa laga helay, Bal maxaannu isaga u silcinnaa?
29 så tag jer i Vare for Sværdet; thi Vrede rammer de lovløse, at I skal kende, der kommer en Dom!
Si aad u ogaataan in xukun jiro, Waxaad ka cabsataan seefta, Maxaa yeelay, cadhadu waxay keentaa taqsiirta seefta.
