Job 18
1 Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
Ningĩ Bilidadi ũrĩa Mũshuhi agĩcookia, akĩũria atĩrĩ:
2 "Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
“Ũrĩĩtiga kwaria mĩario ĩno rĩ? Gĩa na ũũgĩ nĩguo o na ithuĩ tũhote kwaria.
3 Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?
Nĩ kĩĩ kĩratũma ũtuone tũhaana ta ngʼombe, na tũgatuuo irimũ maitho-inĩ maku?
4 Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
Wee ũrehanyũrũra nĩ ũndũ wa ũrĩa ũrakarĩte-rĩ, thĩ no ĩthaamwo nĩ ũndũ waku? Kana no nginya ndwaro cia mahiga cieherio harĩa itũire?
5 Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
“Tawa wa mũndũ mwaganu nĩmũhorie; rũrĩrĩmbĩ rwa mwaki wake nĩrũtigĩte gwakana.
6 Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;
Ũtheri ũrĩa ũrĩ thĩinĩ wa hema yake ũtuĩkĩte nduma; naguo tawa ũrĩa ũrĩ hakuhĩ nake ũkahora.
7 hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;
Hinya wa mũkinyũkĩrie wake nĩmũhũthie; namo mathugunda make makamũgũithia thĩ.
8 thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,
Makinya make mamũikagia wabu-inĩ, nake akoorũraga thĩinĩ wa marima mayo.
9 Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
Mũtego ũmũnyiitĩire ndiira-inĩ ya kũgũrũ; mũtego ũgakĩmũrũmia biũ.
10 Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;
Ahithĩirwo kĩana kĩa rũrigi tĩĩri-inĩ, akaambĩrwo mũtego njĩra-inĩ yake.
11 Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
Imakania imuumagĩrĩra na mĩena yothe, na ikamũtengʼeragia harĩa hothe aagerera.
12 Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:
Mũtino nĩũmũhũũtĩire; mwanangĩko wetereire agwe.
13 Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
Mũtino ũrĩĩaga icunjĩ cia gĩkonde gĩake; narĩo irigithathi rĩa gĩkuũ rĩgatambuuranga ciĩga ciake.
14 han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
Aguucĩtio, akarutwo ũgitĩri-inĩ wa hema yake, na agatwarwo kũrĩ mũthamaki wa imakania.
15 i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;
Mwaki nĩguo ũtũũraga hema-inĩ yake; ũbiriti ũgwakana nĩũhurunjĩtwo gĩikaro gĩake.
16 nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
Mĩri yake yũmagĩra tĩĩri-inĩ, nacio honge ciake ikahooha na igũrũ.
17 hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;
Kĩririkano gĩake nĩ gĩgaathira thĩ; ndarĩ rĩĩtwa bũrũri-inĩ.
18 man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
Akaarutũrũrwo ũtheri-inĩ atwarwo nduma-inĩ na nĩakaingatwo oime thĩ ĩno.
19 i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
Ndarĩ ciana kana njiaro thĩinĩ wa andũ ao, o na ndarĩ mũndũ wake ũgaatigara kũrĩa aatũũraga.
20 de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
Andũ a mwena wa ithũĩro nĩmakagegio nĩ maũndũ marĩa mamũkorete; andũ a mwena wa irathĩro manyiitwo nĩ kĩmako.
21 Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!
Ti-itherũ ũguo nĩguo gĩikaro kĩa mũndũ mwaganu gũkahaana; kũndũ kwa mũndũ ũrĩa ũtooĩ Mũrungu-rĩ, gwake kũhaana ũguo.”
