Job 17
1 Brudt er min Ånd, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
Ми се перде суфларя, ми се стинг зилеле, мэ аштяптэ мормынтул.
2 visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje må skue.
Сунт ынконжурат де батжокориторь, ши окюл меу требуе сэ привяскэ спре окэриле лор.
3 Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Håndslag?
Пуне-Те сингур зэлог пентру мине ынаинтя Та; алтфел, чине ар путя рэспунде пентру мине?
4 Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
Кэч ле-ай ынкуят инима ын фаца причеперий. Де ачея нич ну-й вей лэса сэ бируе.
5 den, der forråder Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
Чине дэ пе приетень сэ фие прэдаць, копиилор ачелуя ли се вор топи окий.
6 Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
М-а фэкут де басмул оаменилор ши ка унул пе каре-л скуйпь ын фацэ!
7 mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
Окюл ми се ынтунекэ де дурере; тоате мэдулареле меле сунт ка о умбрэ.
8 retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
Оамений фэрэ приханэ сунт ынмэрмуриць де ачаста, ши чел невиноват се рэскоалэ ымпотрива челуй нелеӂюит.
9 men den retfærdige holder sin Vej, en renhåndet vokser i Kraft.
Чел фэрэ приханэ рэмыне тотушь таре пе каля луй, чел ку мыниле курате се ынтэреште тот май мулт.
10 Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand fnder jeg ikke iblandt jer!
Дар вой, тоць, ынтоарчеци-вэ, вениць ярэшь ку кувынтэриле воастре, ши вэ вой арэта кэ ынтре вой ничунул ну е ынцелепт.
11 Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
Че! Ми с-ау дус зилеле, ми с-ау нимичит плануриле, плануриле ачеля фэкуте ку атыта юбире ын инима мя…
12 Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
Ши ей май спун кэ ноаптя есте зи, кэ се апропие лумина, кынд ынтунерикул а ши венит!
Кынд Локуинца морцилор о аштепт ка локуинцэ, кынд ын ынтунерик ымь вой ынэлца кулкушул; (Sheol h7585)
14 Graven kalder jeg Fader, Forrådnelsen Moder og Søster.
кынд стриг гропий: ‘Ту ешть татэл меу!’ Ши вермилор: ‘Вой сунтець мама ши сора мя!’
15 Hvor er da vel mit Håb, og hvo kan øjne min Lykke?
Унде май есте атунч нэдеждя мя? Ши чине май поате ведя нэдеждя мя?
