Job 16
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Əyyub belə cavab verdi:
2 "Nok har jeg hørt af sligt, besværlige Trøstere er I til Hobe!
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Får Mundsvejret aldrig Ende? Hvad ægged dig dog til at svare?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 Også jeg kunde tale som I, hvis I kun var i mit Sted, føje mine Ord imod jer og ryste på Hovedet ad jer,
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 styrke jer med min Mund, ej spare på ynksomme Ord!
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 Taler jeg, mildnes min Smerte ikke og om jeg tier, hvad Lindring får jeg?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 Dog nu har han udtømt min Kraft, du bar ødelagt hele min Kreds;
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 at du greb mig, gælder som Vidnesbyrd mod mig, min Magerhed vidner imod mig.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 Hans Vrede river og slider i mig, han skærer Tænder imod mig. Fjenderne hvæsser Blikket imod mig,
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 de opspiler Gabet imod mig, slår mig med Hån på Kind og flokkes til Hobe omkring mig;
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 Gud gav mig hen i Niddingers Vold, i gudløses Hænder kasted han mig.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 Jeg leved i Fred, så knuste han mig, han greb mig i Nakken og sønderslog mig; han stilled mig op som Skive,
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 hans Pile flyver omkring mig, han borer i Nyrerne uden Skånsel, udgyder min Galde på Jorden;
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 Revne på Revne slår han mig, stormer som Kriger imod mig.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 Over min Hud har jeg syet Sæk og boret mit Horn i Støvel;
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 mit Ansigt er rødt af Gråd, mine Øjenlåg hyllet i Mørke,
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 skønt der ikke er Vold i min Hånd, og skønt min Bøn er ren!
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 Dølg ikke, Jord, mit Blod, mit Skrig komme ikke til Hvile!
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Alt nu er mit Vidne i Himlen, min Talsmand er i det høje;
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 gid min Ven lod sig finde! Mit Øje vender sig med Tårer til Gud,
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 at han skifter Ret mellem Manden og Gud, mellem Mennesket og hans Ven!
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 Thi talte er de kommende År, jeg skal ud på en Færd, jeg ej vender hjem fra.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
