Job 15
1 Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2 "Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind
Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, at pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan?
3 for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet båder?
Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, o ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?
4 Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.
Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, at iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.
5 Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.
Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, at iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.
6 Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!
Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.
7 Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?
Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?
8 Mon du lytted til, da Gud holdt Råd, og mon du rev Visdommen til dig?
Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?
9 Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstår du, som vi ikke kender?
Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?
10 Også vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!
Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, matandang makapupo kay sa iyong ama.
11 Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?
Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?
12 Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?
Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?
13 Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.
Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, at binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.
14 Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?
Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?
15 End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,
Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.
16 hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!
Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!
17 Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,
Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; at ang aking nakita ay aking ipahahayag:
18 hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,
(Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;
19 dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:
Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, at walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila: )
20 Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede År, en Voldsmand lever;
Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.
21 Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;
Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:
22 han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,
Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, at siya'y hinihintay ng tabak:
23 udset til Føde for Gribbe, han ved, at han står for Fald;
Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:
24 Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.
Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;
25 Thi Hånden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,
Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;
26 stormed bårdnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.
Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;
27 Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld på sin Lænd.
Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;
28 tog Bolig i Byer, der øde lå hen. i Huse, man ikke må bo i, bestemt til at ligge i Grus.
At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, sa mga bahay na walang taong tumatahan, na madaling magiging mga bunton.
29 Han bliver ej rig, hans Velstand forgår, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;
Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pag-aari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.
30 han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.
Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, at sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.
31 Han stole ikke på Tomhed han farer vild thi Tomhed skal være hans Løn!
Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.
32 I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;
Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, at ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.
33 han ryster som Ranken sin brue af og kaster som Olietræet sin Blomst.
Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, at lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.
34 Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;
Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, at susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.
35 svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!
Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, at ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.
