Job 15
1 Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
2 "Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind
Tokony handahatra hevi-dravina va ny olon-kendry, ka hameno ny kibony amin’ ny rivotra avy any atsinanana va,
3 for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet båder?
Ary hamaly amin’ ny teny tsy mahasoa sy ny teny tsy mahatsara?
4 Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.
Eny, foananao ny fahatahorana an’ Andriamanitra, ary tampenanao ny fivavahana eo anatrehany;
5 Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.
Fa ny helokao no manesika ny vavanao, ary mianatra ny lelan’ ny fetsy ianao.
6 Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!
Ny vavanao ihany no manameloka anao, fa tsy izaho; Ary ny molotrao ihany no mamely anao.
7 Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?
Hianao va no voalohany izay nateraka ho olombelona? Na naloaky ny kibo talohan’ ny tendrombohitra va ianao?
8 Mon du lytted til, da Gud holdt Råd, og mon du rev Visdommen til dig?
Isan’ ny mpihevitra teo amin’ Andriamanitra va ianao, ka voarombakao ho anao irery ny fahendrena?
9 Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstår du, som vi ikke kender?
Inona no fantatrao, ka tsy mba fantatray koa, na saina azonao, ka tsy ato aminay koa?
10 Også vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!
Ny anti-panahy sy ny fotsy volo dia misy ato aminay, eny, olona ela niainana noho ny rainao aza.
11 Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?
Ataonao ho tsinontsinona va ny fampiononana avy amin’ Andriamanitra sy ny teny natao aminao amin’ ny fahalemem-panahy?
12 Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?
Nahoana no dia entin’ ny fonao ianao? Ary nahoana no mipipy foana ny masonao,
13 Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.
Ka miefonefona amin’ Andriamanitra ianao, sady miteniteny foana ny vavanao?
14 Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?
Inona ny zanak’ olombelona no mba hadio izy? Ary izay tera-behivavy no mba ho marina?
15 End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,
Indro, ireo anjeliny aza tsy mahatoky Azy, ary ny lanitra aza tsy madio eo imasony;
16 hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!
Koa mainka fa izay vetaveta sy tena ratsy, dia ny olona izay misotro heloka toa rano!
17 Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,
Hanambara aminao aho, ka mihainoa ahy fa izay efa hitako no holazaiko,
18 hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,
Dia zavatra notorin’ ny olon-kendry, fa tsy nafeniny, dia izay azony avy tamin’ ny razany;
19 dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:
Ireny ihany no nomena ny tany, ary tsy nisy olona hafa firenena nisisika teo aminy.
20 Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede År, en Voldsmand lever;
Ny ratsy fanahy mijalijaly amin’ ny androny rehetra, dia amin’ ny taona rehetra voatendry ho an’ ny lozabe.
21 Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;
Feo mampitahotra no ren’ ny sofiny; Ary na dia miadana aza izy, dia avy hamely azy ihany ny mpandroba.
22 han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,
Tsy manantena ho afaka amin’ ny maizina izy; Andrasan’ ny sabatra izy.
23 udset til Føde for Gribbe, han ved, at han står for Fald;
Mirenireny hitady izay hohaniny izy ka manao hoe: Aiza re? Fantany fa antomotra azy ny andro maizina.
24 Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.
Fahoriana sy fahaporitana no mampitahotra azy; Mandresy azy ireo tahaka ny mpanjaka efa vonona ho amin’ ny ady,
25 Thi Hånden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,
Satria naninjitra ny tanany hanohitra an’ Andriamanitra izy Ary nirehareha hanohitra ny Tsitoha.
26 stormed bårdnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.
Mimaona amin’ ny fahamafian-katoka hamely Azy izy, dia amin’ ny foitran’ ampingany matevina,
27 Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld på sin Lænd.
Satria efa matavitavy tarehy izy, ary mivalon-kotraka ny valahany;
28 tog Bolig i Byer, der øde lå hen. i Huse, man ikke må bo i, bestemt til at ligge i Grus.
Ary monina ao an-tanana rava izy, dia ao an-trano tokony tsy hitoeran’ olona, izay efa voatendry ho korontam-bato.
29 Han bliver ej rig, hans Velstand forgår, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;
Tsy hanan-karena izy, sady tsy haharitra ny heriny, ka tsy ho vokatra ambonin’ ny tany ny fananany.
30 han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.
Tsy ho afaka amin’ ny maizina izy; ny solofony hikainkona azon’ ny lelafo; ho levon’ ny fofonain’ Andriamanitra izy.
31 Han stole ikke på Tomhed han farer vild thi Tomhed skal være hans Løn!
Aoka tsy ho voafitaka hatoky zava-poana izy; fa zava-poana no ho valiny homena azy.
32 I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;
Raha mbola tsy tonga aza ny androny, dia manjo azy izany, ary tsy ho maitso ny sampany.
33 han ryster som Ranken sin brue af og kaster som Olietræet sin Blomst.
Ho tahaka ny voaloboka manintsana ny voany manta izy ary ho tahaka ny hazo oliva mampiraraka ny voniny.
34 Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;
Fa tsy ho vanona ny ankohonan’ ny mpihatsaravelatsihy, ary ho lanin’ ny afo ny tranon’ ny mpitoroka.
35 svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!
Torontoronina fampahoriana izy ka miteraka fandozana, ary ny kibony mamorom-pitaka.
