Job 13
1 Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
Narito, nakita ang lahat na ito ng aking mata, ang aking tainga ay nakarinig at nakaunawa.
2 hvad I ved, ved også jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
Kung ano ang iyong nalalaman, ay nalalaman ko rin naman: hindi ako huli sa inyo.
3 Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gå i Rette,
Walang pagsalang ako'y magsasalita sa Makapangyarihan sa lahat, at nagnanasa akong makipagmatuwiranan sa Dios.
4 mens I smører på med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
Nguni't kayo'y mapagkatha ng mga kabulaanan. Kayong lahat ay mga manggagamot na walang kabuluhan.
5 Om I dog vilde tie stille, så kunde I regnes for vise!
Mano nawa ay magsitahimik kayong lahat! At magiging inyong karunungan.
6 Hør dog mit Klagemål, mærk mine Læbers Anklage!
Dinggin ninyo ngayon ang aking pangangatuwiran, at inyong dinggin ang mga pagsasanggalang ng aking mga labi.
7 Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
Kayo ba'y mangagsasalita ng kalikuan dahil sa Dios, at mangungusap ng karayaan dahil sa kaniya?
8 Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
Inyo bang lilingapin ang kaniyang pagka Dios? Inyo bang ipakikipagtalo ang Dios?
9 Går det godt, når han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
Mabuti ba na kayo'y siyasatin niya? O kung paanong dinadaya ang isang tao ay inyo bang dadayain siya?
10 Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
Walang pagsalang sasawayin niya kayo, kung lihim na kayo'y tatangi ng pagkatao.
11 Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde på eder?
Hindi ba kayo tatakutin ng kaniyang karilagan, at ang gulat sa kaniya ay sasa inyo?
12 Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
Ang inyong mga alaalang sabi ay kawikaang abo, ang inyong mga pagsasanggalang ay mga pagsasanggalang na putik.
13 Ti stille, at jeg kan tale, så overgå mig, hvad der vil!
Magsitahimik kayo, bayaan ninyo ako, na ako'y makapagsalita, at paratingin sa akin ang darating.
14 Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Hånd;
Bakit kakagatin ng aking mga ngipin ang aking laman, at aking ilalagay ang aking buhay sa aking kamay?
15 se, han slår mig ihjel, jeg har intet Håb, dog lægger jeg for ham min Færd.
Bagaman ako'y patayin niya, akin ding hihintayin siya: gayon ma'y aking aalalayan ang aking mga lakad sa harap niya.
16 Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
Ito man ay magiging aking kaligtasan; sapagka't ang isang di banal ay hindi makahaharap sa kaniya.
17 Hør nu ret på mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
Pakinggan ninyong masikap ang aking pananalita, at ang aking pahayag ay sumainyong mga pakinig.
18 Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
Narito, ngayon, aking inayos ang aking usap; talastas ko na ako'y matuwid.
19 Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Ånden!
Sino ang makikipagtalo sa akin? Sapagka't ngayo'y tatahimik ako at malalagot ang aking hininga.
20 Kun for to Ting skåne du mig, så kryber jeg ikke i Skjul for dig:
Dalawang bagay lamang ang huwag mong gawin sa akin, kung magkagayo'y hindi ako magkukubli sa iyong mukha:
21 Din Hånd må du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
Iurong mo ng malayo ang iyong kamay sa akin; at huwag akong takutin ng pangingilabot sa iyo.
22 Så stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
Kung magkagayo'y tumawag ka, at ako'y sasagot; o papagsalitain mo ako, at sumagot ka sa akin.
23 Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
Ilan ang aking mga kasamaan at mga kasalanan? Ipakilala mo sa akin ang aking pagsalangsang at ang aking kasalanan.
24 Hvi skjuler du dog dit Åsyn og regner mig for din Fjende?
Bakit ikinukubli mo ang iyong mukha, at inaari mo akong iyong kaaway?
25 Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Strå,
Iyo bang pangingilabutin ang isang dahong pinapaspas ng hangin? At iyo bang hahabulin ang dayaming tuyo?
26 at du skriver mig så bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
Sapagka't ikaw ay sumusulat ng mga mabigat na bagay laban sa akin, at ipinamamana mo sa akin ang mga kasamaan ng aking kabataan:
27 lægger mine Fødder i Blokken, vogter på alle mine Veje. indkredser mine Fødders Trin!
Iyo ring inilalagay ang aking mga paa sa pangawan, at pinupuna mo ang lahat kong landas: ikaw ay gumuguhit ng isang guhit sa palibot ng mga talampakan ng aking mga paa:
28 Og så er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,
Bagaman ako'y parang bagay na bulok na natutunaw, na parang damit na kinain ng tanga.
