Job 13
1 Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
“Atĩrĩrĩ, maitho makwa nĩmonete maũndũ macio mothe, matũ makwa nĩmamaiguĩte na magataũkĩrwo nĩmo.
2 hvad I ved, ved også jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
Ũrĩa mũũĩ o na niĩ nĩnjũũĩ; mũtirĩ oogĩ kũngĩra.
3 Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gå i Rette,
No niĩ ndĩrenda kwaria na Mwene-Hinya-Wothe, na ngerirĩria gũciira na Mũrungu.
4 mens I smører på med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
No inyuĩ-rĩ, mũranjigĩrĩra ndeto cia maheeni; inyuothe mũrĩ athondekani a tũhũ!
5 Om I dog vilde tie stille, så kunde I regnes for vise!
Naarĩ korwo mwakira ki! Ũndũ ũcio ũngĩtuĩka ũũgĩ harĩ inyuĩ.
6 Hør dog mit Klagemål, mærk mine Læbers Anklage!
Na rĩrĩ, thikĩrĩriai kĩhooto gĩakwa; iguai gũthaithana kwa mĩromo yakwa.
7 Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
Kaĩ mũngĩaria ũũru mũkĩarĩrĩria Mũrungu? Kaĩ mũngĩaria maheeni igũrũ rĩake?
8 Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
Kaĩ mũngĩmuonia kĩmenyano? Kaĩ mũgũciirĩrĩra Mũrungu?
9 Går det godt, når han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
Angĩmũtuĩria inyuĩ-rĩ, ũndũ ũcio no ũtuĩke mwega? No mũmũheenie ta ũrĩa mũngĩheenia mũndũ?
10 Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
Ti-itherũ no amũrũithie mũngĩtuĩka a kuonania kĩmenyano na hitho.
11 Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde på eder?
Hĩ, riiri wake ndũngĩmũmakia? Mũtingĩnyiitwo nĩ guoya nĩ ũndũ wake?
12 Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
Mĩario yanyu ya ũũgĩ nĩ thimo hũthũ o ta mũhu; ihooto cianyu no ta kwĩgitĩra na rĩũmba.
13 Ti stille, at jeg kan tale, så overgå mig, hvad der vil!
“Kirai ki, mũreke njarie; o ũrĩa ndĩrĩona-rĩ, rekei nyone.
14 Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Hånd;
Nĩ kĩĩ gĩgũtũma ndĩtoonyie ũgwati-inĩ na ngaiga muoyo wakwa moko-inĩ makwa?
15 se, han slår mig ihjel, jeg har intet Håb, dog lægger jeg for ham min Færd.
O na angĩnjũraga-rĩ, niĩ nowe ndĩrĩĩhokaga; na ti-itherũ nĩ ngatetera mĩthiĩre yakwa hau mbere yake.
16 Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
Ti-itherũ, ũndũ ũyũ noguo ũgaatuĩka wa kũũhonokia, nĩgũkorwo mũndũ ũtooĩ Ngai ndangĩũmĩrĩria gũũka mbere yake!
17 Hør nu ret på mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
Thikĩrĩriai wega ũhoro wakwa; matũ manyu nĩmakĩigue ũrĩa nguuga.
18 Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
Ti-itherũ nĩhaarĩirie ciira wakwa, na nĩnjũũĩ nĩ nguoneka ndĩ wa kĩhooto.
19 Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Ånden!
Nĩ kũrĩ mũndũ ũngĩhota gũũthitanga? Angĩkorwo nĩ kũrĩ-rĩ, no gũkira ngũkira ngue.
20 Kun for to Ting skåne du mig, så kryber jeg ikke i Skjul for dig:
“Wee Ngai, ta kĩĩhe o maũndũ maya meerĩ, na ndigũcooka gũkwĩhitha:
21 Din Hånd må du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
Atĩrĩ, eheria guoko gwaku, gũikare kũraya na niĩ, na ũtige kũũmakia na imakania ciaku.
22 Så stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
Ningĩ ũnjĩte na nĩngwĩtĩka, kana ũkĩreke njarie, nawe ũnjookerie.
23 Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
Nĩ mahĩtia na mehia maigana niĩ njĩkĩte? Nyonia ihĩtia na rĩĩhia rĩakwa.
24 Hvi skjuler du dog dit Åsyn og regner mig for din Fjende?
Ũraahitha ũthiũ waku nĩkĩ, na ũkandua thũ yaku?
25 Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Strå,
Nĩũngĩnyamaria ithangũ rĩrahurutwo nĩ rũhuho? Nĩũgũtengʼerania na maragara momũ?
26 at du skriver mig så bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
Nĩgũkorwo nĩ wandĩkĩte maũndũ marũrũ ma kũnjũkĩrĩra, na ũkaangaĩra igai rĩa mehia ma ũnini wakwa.
27 lægger mine Fødder i Blokken, vogter på alle mine Veje. indkredser mine Fødders Trin!
Wohaga magũrũ makwa na mĩnyororo; ũrangagĩra njĩra ciakwa ciothe na ũndũ wa gũcora njoro makinya ma magũrũ makwa.
28 Og så er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,
“Nĩ ũndũ ũcio mũndũ amocaga ta kĩndũ kĩbuthĩte, agathira ta nguo ĩrĩĩtwo nĩ memenyi.
