Job 11
1 Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:
Markaasaa Soofar oo ahaa reer Nacamaatii u jawaabay, oo wuxuu ku yidhi,
2 "Skal en Ordgyder ej have Svar, skal en Mundheld vel have Ret?
War sow waajib ma aha in laga jawaabo erayada faraha badan? Balse ninka hadalka badan xaq ma laga dhigaa?
3 Skal Mænd vel tie til din Skvalder, skal du spotte og ikke få Skam?
Amase faankaagu miyuu dadka aamusiin karaa? Oo markaad majaajilootid miyaan ninna ku kashifi karin?
4 Du siger: "Min Færd er lydeløs, og jeg er ren i hans Øjne!"
Waayo, waxaad leedahay, Cilmigaygu waa daahir, Oo nadiif baan ku ahay indhahaaga hortooda.
5 Men vilde dog Gud kun tale, oplade sine Læber imod dig,
Bal muu Ilaah hadlo! Oo bal muu bushimihiisa furo isagoo kaa gees ah!
6 kundgøre dig Visdommens Løndom, thi underfuld er den i Væsen; da vilde du vide, at Gud har glemt dig en Del af din Skyld!
Oo bal muu ku tuso waxyaalaha qarsoon ee xigmadda ah, Waayo, way badan yihiin. Haddaba bal ogow in Ilaah kaa jisaynayo in ka sii yar ciqaabta dembigaagu istaahilo.
7 Har du loddet Bunden i Gud og nået den Almægtiges Grænse?
War miyaad baadhi kartaa Ilaah axwaalkiisa moolka dheer? Miyaadse Ilaaha Qaadirka ah si kaamil ah u garan kartaa?
Xigmaddiisu way u sarraysaa sida samada, ee bal maxaad samayn kartaa? Oo She'oolna way ka sii mool dheer tahay, ee maxaad garan kartaa? (Sheol h7585)
9 Den overgår Jorden i Vidde, er mere vidtstrakt end Havet.
Qiyaasteeduna waa ka sii dheer tahay dhulka, waana ka sii ballaadhan tahay badda oo dhan.
10 Farer han frem og fængsler, stævner til Doms, hvem hindrer ham?
Oo isagu hadduu dhex gudbo, wax kastana xidho, Oo uu garsoorid isugu yeedho, bal yaa isaga hor joogsan kara?
11 Han kender jo Løgnens Mænd, Uret ser han og agter derpå,
Waayo, wuu gartaa dadka waxmatarayaasha ah, Weliba xumaantana wuu arkaa, sow kama fikirin?
12 så tomhjernet Mand får Vid, og Vildæsel fødes til Menneske.
Laakiinse ninkii waxmatare ahu waxgarasho waa ka madhan yahay, Hubaal dadku wuxuu u dhashaa sida qayl dameerdibadeed,
13 Hvis du får Skik på dit Hjerte og breder dine Hænder imod ham,
Haddaad qalbigaaga hagaajisid, Oo aad isaga gacmaha u fidsatid,
14 hvis Uret er fjern fra din Hånd, og Brøde ej bor i dit Telt,
Haddii xumaanu gacantaada ku jirto iska fogee, Oo xaqdarrona yaanay teendhooyinkaaga degin.
15 ja, da kan du lydefri løfte dit Åsyn og uden at frygte stå fast,
Hubaal markaasaad wejigaaga kor u qaadi doontaa isagoo aan ceeb lahayn; Oo waad adkaan doontaa, mana aad baqi doontid,
16 ja, da skal du glemme din Kvide, mindes den kun som Vand, der flød bort;
Waayo, dhibaatadaada waad illoobi doontaa, Oo waxaad u xusuusan doontaa sidii biyo ku dhaafay,
17 dit Liv skal overstråle Middagssolen, Mørket vorde som lyse Morgen.
Oo noloshaaduna way ka sii dhalaal dheeraan doontaa hadhkii, Oo in kastoo gudcur jiro, waxay ahaan doontaa sida subaxda.
18 Tryg skal du være, fordi du har Håb; du ser dig om og går trygt til Hvile,
Oo ammaan baad ahaan doontaa, maxaa yeelay, rajaa jirta, Hareerahaagaad fiirin doontaa, oo nabaadiinona waad ku nasan doontaa.
19 du ligger uden at skræmmes op. Til din Yndest vil mange bejle.
Weliba waad jiifsan doontaa, oo waxba kuma cabsiin doonaan; Hubaal kuwa badan ayaa raallinimo kaa baryi doona.
20 Men de gudløses Øjne vansmægter; ude er det med deres Tilflugt, deres Håb er blot at udånde Sjælen!
Laakiinse kuwa sharka ahu way indhabbeeli doonaan. Mana ay heli doonaan jid ay ku cararaan, Rajadooduna waxay ahaan doontaa nafta oo ka dhacda.
