Job 11
1 Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:
Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:
2 "Skal en Ordgyder ej have Svar, skal en Mundheld vel have Ret?
Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?
3 Skal Mænd vel tie til din Skvalder, skal du spotte og ikke få Skam?
Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?
4 Du siger: "Min Færd er lydeløs, og jeg er ren i hans Øjne!"
Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.
5 Men vilde dog Gud kun tale, oplade sine Læber imod dig,
O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;
6 kundgøre dig Visdommens Løndom, thi underfuld er den i Væsen; da vilde du vide, at Gud har glemt dig en Del af din Skyld!
Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.
7 Har du loddet Bunden i Gud og nået den Almægtiges Grænse?
Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?
Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)
9 Den overgår Jorden i Vidde, er mere vidtstrakt end Havet.
Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.
10 Farer han frem og fængsler, stævner til Doms, hvem hindrer ham?
Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?
11 Han kender jo Løgnens Mænd, Uret ser han og agter derpå,
On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?
12 så tomhjernet Mand får Vid, og Vildæsel fødes til Menneske.
Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.
13 Hvis du får Skik på dit Hjerte og breder dine Hænder imod ham,
Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;
14 hvis Uret er fjern fra din Hånd, og Brøde ej bor i dit Telt,
Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.
15 ja, da kan du lydefri løfte dit Åsyn og uden at frygte stå fast,
Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.
16 ja, da skal du glemme din Kvide, mindes den kun som Vand, der flød bort;
Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.
17 dit Liv skal overstråle Middagssolen, Mørket vorde som lyse Morgen.
I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.
18 Tryg skal du være, fordi du har Håb; du ser dig om og går trygt til Hvile,
Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.
19 du ligger uden at skræmmes op. Til din Yndest vil mange bejle.
Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.
20 Men de gudløses Øjne vansmægter; ude er det med deres Tilflugt, deres Håb er blot at udånde Sjælen!
Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.
