Job 11
1 Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:
| چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە: |
2 "Skal en Ordgyder ej have Svar, skal en Mundheld vel have Ret?
| «ئایا ئەم هەموو قسانە شایانی وەڵام نین، یاخود پیاوی زۆربڵێ ئەستۆپاک دەبێت؟ |
3 Skal Mænd vel tie til din Skvalder, skal du spotte og ikke få Skam?
| ئایا قسە پووچەکانت خەڵکی بێدەنگ دەکات، یان گاڵتە دەکەیت و کەس نییە شەرمەزارت بکات؟ |
4 Du siger: "Min Færd er lydeløs, og jeg er ren i hans Øjne!"
| بە خودا دەڵێیت”باوەڕم بێگەردە و من لەبەرچاوی تۆدا پاکم،“ |
5 Men vilde dog Gud kun tale, oplade sine Læber imod dig,
| بەڵام خۆزگە خودا دەدوا و لێوەکانی بەرامبەر بە تۆ دەکردەوە و |
6 kundgøre dig Visdommens Løndom, thi underfuld er den i Væsen; da vilde du vide, at Gud har glemt dig en Del af din Skyld!
| نهێنییەکانی دانایی بۆت ئاشکرا دەکرد، چونکە دانایی لایەکی ئاشکرا و لایەکی شاردراوەشی هەیە، جا دەتزانی کە خودا لە تاوانەکەی خۆت کەمتر سزای داویت. |
7 Har du loddet Bunden i Gud og nået den Almægtiges Grænse?
| «ئایا دەتوانیت لە نهێنییەکانی خودا بگەیت؟ ئایا دەتوانیت بگەیتە سنووری خودای هەرە بەتوانا؟ |
| ئەو لە ئاسمان بەرزترە، ئیتر تۆ چی دەکەیت، لە جیهانی مردووان قووڵترە، ئیتر تۆ چی دەزانیت؟ (Sheol h7585) |
9 Den overgår Jorden i Vidde, er mere vidtstrakt end Havet.
| پێوانەکەی لە زەوی درێژترە و لە دەریاش پانترە. |
10 Farer han frem og fængsler, stævner til Doms, hvem hindrer ham?
| «ئەگەر هات و تۆی خستە بەندیخانەوە و تۆی بردە دادگا، کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ |
11 Han kender jo Løgnens Mænd, Uret ser han og agter derpå,
| بێگومان ئەو دەزانێت خراپەکاران کێن و خراپەکاری دەبینێت، وا دەزانیت ئاگای لێ نییە؟ |
12 så tomhjernet Mand får Vid, og Vildæsel fødes til Menneske.
| بەڵام پیاوێکی بێ ئەقڵ نابێتە تێگەیشتوو هەتا جاشکی کەرەکێوی وەک مرۆڤ لەدایک نەبێت. |
13 Hvis du får Skik på dit Hjerte og breder dine Hænder imod ham,
| «ئەگەر تۆ دڵی خۆت ئامادە بکەیت و دەستی خۆتی بۆ پان بکەیتەوە، |
14 hvis Uret er fjern fra din Hånd, og Brøde ej bor i dit Telt,
| ئەگەر ئەو خراپەیەی لەناو دەستتە دووری بخەیتەوە و نەهێڵیت ستەم لەناو چادرەکەت نیشتەجێ بێت، |
15 ja, da kan du lydefri løfte dit Åsyn og uden at frygte stå fast,
| ئەو کاتە بەبێ کەموکوڕی شەرم ناکەیت و چەسپاو دەبیت و ناترسیت. |
16 ja, da skal du glemme din Kvide, mindes den kun som Vand, der flød bort;
| چەرمەسەری لەبیر دەکەیت و وەک ئاوێکی تێپەڕیو یادی دەکەیتەوە. |
17 dit Liv skal overstråle Middagssolen, Mørket vorde som lyse Morgen.
| ژیانت لە نیوەڕۆ ڕۆشنتر دەبێت و تاریکی وەک ڕووناکی بەیانی لێدێت. |
18 Tryg skal du være, fordi du har Håb; du ser dig om og går trygt til Hvile,
| دڵنیا دەبیت، چونکە ئومێدت هەیە، دەوروبەرەکەت دەپشکنیت و بە ئاسوودەییەوە پشوو دەدەیت. |
19 du ligger uden at skræmmes op. Til din Yndest vil mange bejle.
| خۆت مات دەکەیت و کەس نییە هەراسانت بکات و زۆر کەس لە ڕووی تۆ دەپاڕێنەوە. |
20 Men de gudløses Øjne vansmægter; ude er det med deres Tilflugt, deres Håb er blot at udånde Sjælen!
| بەڵام چاوی بەدکاران کوێر دەبن و پەناگا نامێنێت بۆ دەربازبوون؛ ئاواتیان ڕۆح سپاردنە.» |
