Job 11
1 Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:
Mgbe ahụ, Zofa onye Neama zara sị:
2 "Skal en Ordgyder ej have Svar, skal en Mundheld vel have Ret?
“Ọ dịghị nzaghachi dịịrị ọtụtụ okwu niile ndị a? A ga-agụ onye ekwurekwu a dịka onye ikpe na-amaghị?
3 Skal Mænd vel tie til din Skvalder, skal du spotte og ikke få Skam?
Okwu efu gị ndị a ha ga-eme ka mmadụ gba nkịtị? Ọ bụ na ọ dịghị onye ga-abara gị mba mgbe ị na-akwa emo?
4 Du siger: "Min Færd er lydeløs, og jeg er ren i hans Øjne!"
Ị na-asị Chineke, ‘Okwukwe m enweghị ntụpọ, adịkwa m ọcha nʼanya gị.’
5 Men vilde dog Gud kun tale, oplade sine Læber imod dig,
Ọ ga-adị m nnọọ mma ma a si na Chineke ga-ekwu okwu, na ọ ga-asaghe egbugbere ọnụ ya imegide gị.
6 kundgøre dig Visdommens Løndom, thi underfuld er den i Væsen; da vilde du vide, at Gud har glemt dig en Del af din Skyld!
Kpugheere gị ihe nzuzo niile nke amamihe, nʼihi na ezi amamihe nwere akụkụ abụọ. Mara nke a: Chineke echefuola ụfọdụ mmehie gị.
7 Har du loddet Bunden i Gud og nået den Almægtiges Grænse?
“I nwere ike ịchọpụta ihe omimi Chineke? I nwere ike ịnwapụta nsọtụ nke Onye pụrụ ime ihe niile?
Ha dị elu karịa eluigwe, gịnị ka ị pụrụ ime? Ha dị ogbu karịa ala ili, gịnị ka ị pụrụ ịma? (Sheol h7585)
9 Den overgår Jorden i Vidde, er mere vidtstrakt end Havet.
Ọtụtụ ha dị ogologo karịa ụwa, dị obosara karịa oke osimiri.
10 Farer han frem og fængsler, stævner til Doms, hvem hindrer ham?
“Ọ bụrụ na ọ bịa tụba gị nʼime ụlọ mkpọrọ, kpọkọta ndị ikpe, onye ga-egbochi ya?
11 Han kender jo Løgnens Mænd, Uret ser han og agter derpå,
Nʼezie, ya onwe ya na-amata ndị nduhie, mgbe ọ hụrụ ajọ ihe, ọ bụ na ọ dịghị amatakwa ya?
12 så tomhjernet Mand får Vid, og Vildæsel fødes til Menneske.
Onye nzuzu ga-aghọ onye maara ihe naanị mgbe nwa ịnyịnya ibu ọhịa mụrụ ghọrọ mmadụ.
13 Hvis du får Skik på dit Hjerte og breder dine Hænder imod ham,
“Ma ọ bụrụ na i were obi gị nye ya, setịpụ aka gị abụọ nye ya,
14 hvis Uret er fjern fra din Hånd, og Brøde ej bor i dit Telt,
ọ bụrụ na i wezuga mmehie nke dị gị nʼaka, ghara ikwe ka ihe ọjọọ dịrị nʼụlọ ikwu gị
15 ja, da kan du lydefri løfte dit Åsyn og uden at frygte stå fast,
mgbe ahụ, ihere agaghị eme gị iwelite ihu gị, ị ga-eguzokwa chịm na-atụghị egwu.
16 ja, da skal du glemme din Kvide, mindes den kun som Vand, der flød bort;
Nʼezie ị ga-echefukwa nsogbu gị, na-echeta ya dịka mmiri gabigara agabiga.
17 dit Liv skal overstråle Middagssolen, Mørket vorde som lyse Morgen.
Ndụ gị ga-amụke karịa etiti ehihie, ọchịchịrị ya ga-adịkwa ka ụtụtụ.
18 Tryg skal du være, fordi du har Håb; du ser dig om og går trygt til Hvile,
Ị ga-anọkwa nʼudo nʼihi na olileanya dị; ị ga-elegharịkwa anya gburugburu gị zuo ike na-atụghị ụjọ.
19 du ligger uden at skræmmes op. Til din Yndest vil mange bejle.
Ị ga-edina ala na-atụghị egwu onye ọbụla, ọtụtụ ndị mmadụ ga-achọ ịnata amara nʼihu gị.
20 Men de gudløses Øjne vansmægter; ude er det med deres Tilflugt, deres Håb er blot at udånde Sjælen!
Ma anya ndị na-emebi iwu ga-ada, ha agaghị achọta ụzọ mgbapụ; olileanya ha ga-abụ nkubi ume nke ọnwụ.”
