Jakob 2
1 Mine Brødre! Eders Tro på vor Herre Jesus Kristus, den herliggjorte, være ikke forbunden med Persons Anseelse!
ஹே மம ப்⁴ராதர: , யூயம் அஸ்மாகம்’ தேஜஸ்விந: ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய த⁴ர்ம்மம்’ முகா²பேக்ஷயா ந தா⁴ரயத|
2 Når der nemlig kommer en Mand ind i eders Forsamling med Guldring på Fingeren, i prægtig Klædning, men der også kommer en fattig ind i smudsig Klædning,
யதோ யுஷ்மாகம்’ ஸபா⁴யாம்’ ஸ்வர்ணாங்கு³ரீயகயுக்தே ப்⁴ராஜிஷ்ணுபரிச்ச²தே³ புருஷே ப்ரவிஷ்டே மலிநவஸ்த்ரே கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³ த³ரித்³ரே(அ)பி ப்ரவிஷ்டே
3 og I fæste Øjet på den, som bærer den prægtige Klædning og sige: Sæt du dig her på den gode Plads, og I sige til den fattige: Stå du der eller sæt dig nede ved min Fodskammel:
யூயம்’ யதி³ தம்’ ப்⁴ராஜிஷ்ணுபரிச்ச²த³வஸாநம்’ ஜநம்’ நிரீக்ஷ்ய வதே³த ப⁴வாந் அத்ரோத்தமஸ்தா²ந உபவிஸ²த்விதி கிஞ்ச தம்’ த³ரித்³ரம்’ யதி³ வதே³த த்வம் அமுஸ்மிந் ஸ்தா²நே திஷ்ட² யத்³வாத்ர மம பாத³பீட² உபவிஸே²தி,
4 ere I så ikke komne i Strid med eder selv og blevne Dommere med slette Tanker?
தர்ஹி மந: ஸு விஸே²ஷ்ய யூயம்’ கிம்’ குதர்கை: குவிசாரகா ந ப⁴வத²?
5 Hører, mine elskede Brødre! Har Gud ikke udvalgt de for Verden fattige til at være rige i Tro og Arvinger til det Rige, som han har forjættet dem, der elske ham?
ஹே மம ப்ரியப்⁴ராதர: , ஸ்²ரு’ணுத, ஸம்’ஸாரே யே த³ரித்³ராஸ்தாந் ஈஸ்²வரோ விஸ்²வாஸேந த⁴நிந: ஸ்வப்ரேமகாரிப்⁴யஸ்²ச ப்ரதிஸ்²ருதஸ்ய ராஜ்யஸ்யாதி⁴காரிண: கர்த்தும்’ கிம்’ ந வரீதவாந்? கிந்து த³ரித்³ரோ யுஷ்மாபி⁴ரவஜ்ஞாயதே|
6 Men I have vanæret den fattige! Er det ikke de rige, som underkue eder, og er det ikke dem, som slæbe eder for Domstolene?
த⁴நவந்த ஏவ கிம்’ யுஷ்மாந் நோபத்³ரவந்தி ப³லாச்ச விசாராஸநாநாம்’ ஸமீபம்’ ந நயந்தி?
7 Er det ikke dem, som bespotte det skønne Navn, som er nævnet over eder?
யுஷ்மது³பரி பரிகீர்த்திதம்’ பரமம்’ நாம கிம்’ தைரேவ ந நிந்த்³யதே?
8 Ganske vist, dersom I opfylde den kongelige Lov efter Skriften: "Du skal elske din Næste som dig selv", gøre I ret;
கிஞ்ச த்வம்’ ஸ்வஸமீபவாஸிநி ஸ்வாத்மவத் ப்ரீயஸ்வ, ஏதச்சா²ஸ்த்ரீயவசநாநுஸாரதோ யதி³ யூயம்’ ராஜகீயவ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயத² தர்ஹி ப⁴த்³ரம்’ குருத²|
9 men dersom I anse Personer, gøre I Synd og revses af Loven som Overtrædere.
யதி³ ச முகா²பேக்ஷாம்’ குருத² தர்ஹி பாபம் ஆசரத² வ்யவஸ்த²யா சாஜ்ஞாலங்கி⁴ந இவ தூ³ஷ்யத்⁴வே|
10 Thi den, som holder hele Loven, men støder an i eet Stykke, er bleven skyldig i alle.
யதோ ய: கஸ்²சித் க்ரு’த்ஸ்நாம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயதி ஸ யத்³யேகஸ்மிந் விதௌ⁴ ஸ்க²லதி தர்ஹி ஸர்வ்வேஷாம் அபராதீ⁴ ப⁴வதி|
11 Thi han, som sagde: "Du må ikke bedrive Hor," sagde også: "Du må ikke slå ihjel." Dersom du da ikke bedriver Hor, men slår ihjel, da er du bleven en Lovens Overtræder.
யதோ ஹேதோஸ்த்வம்’ பரதா³ராந் மா க³ச்சே²தி ய: கதி²தவாந் ஸ ஏவ நரஹத்யாம்’ மா குர்ய்யா இத்யபி கதி²தவாந் தஸ்மாத் த்வம்’ பரதா³ராந் ந க³த்வா யதி³ நரஹத்யாம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²லங்கீ⁴ ப⁴வஸி|
12 Taler således og gører således, som de, der skulle dømmes efter Frihedens Lov.
முக்தே ர்வ்யவஸ்தா²தோ யேஷாம்’ விசாரேண ப⁴விதவ்யம்’ தாத்³ரு’ஸா² லோகா இவ யூயம்’ கதா²ம்’ கத²யத கர்ம்ம குருத ச|
13 Thi Dommen er ubarmhjertig imod den, som ikke har øvet Barmhjertighed; Barmhjertighed træder frimodigt op imod Dommen.
யோ த³யாம்’ நாசரதி தஸ்ய விசாரோ நிர்த்³த³யேந காரிஷ்யதே, கிந்து த³யா விசாரம் அபி⁴ப⁴விஷ்யதி|
14 Hvad gavner det, mine Brødre! om nogen siger, han har Tro, men ikke har Gerninger? mon Troen kan frelse ham?
ஹே மம ப்⁴ராதர: , மம ப்ரத்யயோ(அ)ஸ்தீதி ய: கத²யதி தஸ்ய கர்ம்மாணி யதி³ ந வித்³யந்த தர்ஹி தேந கிம்’ ப²லம்’? தேந ப்ரத்யயேந கிம்’ தஸ்ய பரித்ராணம்’ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி?
15 Dersom en Broder eller Søster er nøgen og fattes den daglige Føde,
கேஷுசித்³ ப்⁴ராத்ரு’ஷு ப⁴கி³நீஷு வா வஸநஹீநேஷு ப்ராத்யஹிகாஹாரஹீநேஷு ச ஸத்ஸு யுஷ்மாகம்’ கோ(அ)பி தேப்⁴ய: ஸ²ரீரார்த²ம்’ ப்ரயோஜநீயாநி த்³ரவ்யாணி ந த³த்வா யதி³ தாந் வதே³த்,
16 og en af eder siger til dem: Går bort i Fred, varmer eder og mætter eder, men I ikke give dem det, som hører til Legemets Nødtørst, hvad gavner det?
யூயம்’ ஸகுஸ²லம்’ க³த்வோஷ்ணகா³த்ரா ப⁴வத த்ரு’ப்யத சேதி தர்ஹ்யேதேந கிம்’ ப²லம்’?
17 Ligeså er også Troen, dersom den ikke har Gerninger, død i sig selv.
தத்³வத் ப்ரத்யயோ யதி³ கர்ம்மபி⁴ ர்யுக்தோ ந ப⁴வேத் தர்ஹ்யேகாகித்வாத் ம்ரு’த ஏவாஸ்தே|
18 Men man vil sige: Du har Tro, og jeg har Gerninger. Vis mig din Tro uden Gerningerne, og jeg vil af mine Gerninger vise dig Troen.
கிஞ்ச கஸ்²சித்³ இத³ம்’ வதி³ஷ்யதி தவ ப்ரத்யயோ வித்³யதே மம ச கர்ம்மாணி வித்³யந்தே, த்வம்’ கர்ம்மஹீநம்’ ஸ்வப்ரத்யயம்’ மாம்’ த³ர்ஸ²ய தர்ஹ்யஹமபி மத்கர்ம்மப்⁴ய: ஸ்வப்ரத்யயம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யாமி|
19 Du tror, at Gud er een; deri gør du ret; også de onde Ånder tro det og skælve.
ஏக ஈஸ்²வரோ (அ)ஸ்தீதி த்வம்’ ப்ரத்யேஷி| ப⁴த்³ரம்’ கரோஷி| பூ⁴தா அபி தத் ப்ரதியந்தி கம்பந்தே ச|
20 Men vil du vide, du tomme Menneske! at Troen uden Gerninger er unyttig?
கிந்து ஹே நிர்ப்³போ³த⁴மாநவ, கர்ம்மஹீந: ப்ரத்யயோ ம்ரு’த ஏவாஸ்த்யேதத்³ அவக³ந்தும்’ கிம் இச்ச²ஸி?
21 Blev ikke vor Fader Abraham retfærdiggjort af Gerninger, da han ofrede sin Søn Isak på Alteret?
அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷோ ய இப்³ராஹீம் ஸ்வபுத்ரம் இஸ்ஹாகம்’ யஜ்ஞவேத்³யாம் உத்ஸ்ரு’ஷ்டவாந் ஸ கிம்’ கர்ம்மப்⁴யோ ந ஸபுண்யீக்ரு’த: ?
22 Du ser, at Troen virkede sammen med hans Gerninger, og ved Gerningerne blev Troen fuldkommet,
ப்ரத்யயே தஸ்ய கர்ம்மணாம்’ ஸஹகாரிணி ஜாதே கர்ம்மபி⁴: ப்ரத்யய: ஸித்³தோ⁴ (அ)ப⁴வத் தத் கிம்’ பஸ்²யஸி?
23 og Skriften blev opfyldt, som siger: "Abraham troede Gud, og det blev regnet ham til Retfærdighed", og han blev kaldet Guds Ven.
இத்த²ஞ்சேத³ம்’ ஸா²ஸ்த்ரீயவசநம்’ ஸப²லம் அப⁴வத், இப்³ராஹீம் பரமேஸ்²வரே விஸ்²வஸிதவாந் தச்ச தஸ்ய புண்யாயாக³ண்யத ஸ சேஸ்²வரஸ்ய மித்ர இதி நாம லப்³த⁴வாந்|
24 I se, at et Menneske retfærdiggøres af Gerninger, og ikke af Tro alene.
பஸ்²யத மாநவ: கர்ம்மப்⁴ய: ஸபுண்யீக்ரியதே ந சைகாகிநா ப்ரத்யயேந|
25 Ligeså Skøgen Rahab, blev ikke også hun retfærdiggjort af Gerninger, da hun tog imod Sendebudene og lod dem slippe bort ad en anden Vej?
தத்³வத்³ யா ராஹப்³நாமிகா வாராங்க³நா சாராந் அநுக்³ரு’ஹ்யாபரேண மார்கே³ண விஸஸர்ஜ ஸாபி கிம்’ கர்ம்மப்⁴யோ ந ஸபுண்யீக்ரு’தா?
26 Thi ligesom Legemet er dødt uden Ånd, således er også Troen død uden Gerninger.
அதஏவாத்மஹீநோ தே³ஹோ யதா² ம்ரு’தோ(அ)ஸ்தி ததை²வ கர்ம்மஹீந: ப்ரத்யயோ(அ)பி ம்ரு’தோ(அ)ஸ்தி|
