< Esajas 46 >

1 I Knæ er Bel, og Nebo er bøjet, deres billeder gives til Dyr og Fæ, de læsses som byrde på trætte Dyr
Mihapa sa yuta si Bel, miyukbo si Nebo; gipas-an sa mga mananap ang ilang mga diosdios ug sa mananap nga gibug-atan. Kini nga mga diosdios nga inyong gipas-an usa ka bug-at nga palas-onon alang sa gikapoy nga mga mananap.
2 De bøjes, i Knæ er de alle, de kan ikke frelse Byrden, og selv må de vandre i Fangenskab.
Nagdungan sila ug paubos, ug miluhod; dili nila maluwas ang mga larawan, ug nangabihag sila.
3 Hør mig, du Jakobs Hus, al Resten af Israels Hus, løftet fra Moders Liv, båret fra Moders Skød.
Paminaw kanako, panimalay ni Jacob, kamong tanan nga mga nahibilin sa panimalay ni Israel, nga akong gidala sa wala pa kamo nahimugso, ug gisabak.
4 Til Alderdommen er jeg den samme, jeg bærer jer, til Hårene gråner; ret som jeg bar, vil jeg bære, jeg, jeg vil bære og redde.
Bisan pa sa imong pagkatigulang ako mao siya, ug hangtod nga moputi na ang inyong buhok pas-anon ko kamo. Ako ang nagbuhat kaninyo ug dalhon ko kamo; Pas-anon ko kamo ug luwason.
5 Med hvem vil I jævnstille ligne mig, hvem vil I gøre til min Lige?
Kang kinsa man ninyo ako ikatandi? Sa inyong hunahuna kang kinsa man ako ipakasama, aron nga matandi kami?
6 De øser Guld af Pung, Sølv får de vejet på Vægt, de lejer en Guldsmed, som gør det til en Gud, de bøjer sig, kaster sig ned;
Iyabo sa katawhan ang bulawan gikan sa bag ug magtimbang ug plata sa timbangan. Magkuha sila ug tigpanday sa puthaw, ug himoon niya kini ug mga dios; yukboan ug simbahon nila kini.
7 de løfter den på Skuldren og bærer den, sætter den på Plads, og den står, den rører sig ikke af Stedet råber de til den, svarer den ikke, den frelser dem ikke i Nød.
Gialsa nila kini ug gipas-an; gipahiluna nila kini sa ilang butanganan, ug nagtindog kini sa ilang dapit ug dili mabalhin gikan niini. Naghilak sila niini, apan dili kini makatubag ni makaluwas kang bisan kinsa nga anaa sa kagubot.
8 Kom dette i Hu, lad jer råde, I frafaldne, læg jer det på Sinde!
Hunahunaa kining mga butanga; ayaw gayod sila baliwalaa, kamong mga masinupakon!
9 Kom i Hu, hvad er forudsagt før, thi Gud er jeg, ellers ingen, ja Gud, der er ingen som jeg,
Hunahunaa ang bag-o palang nga mga butang, kadtong milabay nga mga panahon, kay ako ang Dios, ug wala nay lain pa, ako ang Dios, ug walay laing sama kanako.
10 der forud forkyndte Enden, tilforn, hvad der ikke var sket, som sagde: "Mit Råd står fast, jeg fuldbyrder al min Vilje,"
Gisulti ko ang kataposan gikan sa sinugdanan palang daan, ug ang butang nga wala pa mahitabo; miingon ako, “Mahitabo ang akong laraw, ug buhaton ko ang akong gitinguha.”
11 som fra Øst kalder Ørnen hid, fra det fjerne mit Råds Fuldbyrder. Jeg taled og lader det ske, udtænkte og fuldbyrder det.
Magtawag ako ug mandaragit nga langgam gikan sa sidlakan, ang tawo nga akong gipili nga gikan sa layong dapit; oo, ako ang nagsulti; ako usab nga pagatumanon; aduna akoy katuyoan, buhaton ko usab kini.
12 Hør på mig, I modløse, som tror, at Retten er fjern:
Paminaw kanako, kamong gahig ulo nga mga tawo, kamong wala nagbuhat ug matarong.
13 Jeg bringer min Ret, den er ej fjern, min Frelse tøver ikke; jeg giver Frelse på Zion, min Herlighed giver jeg Israel.
Ipaduol ko ang akong pagkamatarong; dili na kini layo, ug dili maghulat ang akong kaluwasan; ug hatagan ko ug kaluwasan ang Zion ug ang akong katahom ngadto sa Israel.

< Esajas 46 >