Esajas 27
1 På hin Dag hjemsøger HERREN med sit hårde, vældige, stærke Sværd Livjatan, Den flugtsnare Slange, og ihjelslår Dragen i Havet.
Nianang adlawa silotan ni Yahweh ang Leviatan ang nagkamang nga bitin uban sa lig-on, dako ug hait niya nga espada, baliko nga bitin ang Leviatan, ug patyon niya ang mapintas nga mananap nga anaa sa dagat.
2 På hin Dag skal man sige: Syng om en liflig Vingård!
Nianang adlawa: Moawit ang parasan sa bino mahitungod niini.
3 Jeg, HERREN, jeg er dens Vogter, jeg vander den atter og atter. For at ingen skal hjemsøge den, vogter jeg den Nat og Dag.
Ako, si Yahweh, nga iyang tigpanalipod; patubigan ko kini matag higayon. Bantayan ko kini adlaw ug gabii aron walay makapasakit niini.
4 Vrede nærer jeg ikke. Fandt jeg kun Torn og Tidsel, gik jeg løs derpå i Kamp og satte det alt i Brand
Wala ako nasuko, O, nga adunay mga sampinit ug mga tunok! Magmartsa ako batok kanila sa gubat; sunogon ko silang tanan;
5 med mindre man tyr til mit Værn, slutter Fred med mig, slutter Fred med mig.
gawas kung kuptan nila ang akong pagpanalipod ug makigdait nganhi kanako; tugoti sila nga makigdait nganhi kanako.
6 På hin Dag skal Jakob slå Rod, Israel skyde og blomstre og fylde Verden med Frugt.
Sa umaabot nga adlaw, mogamot si Jacob; mamulak ang Israel ug mosalingsing; ug malukop nila ang yuta uban sa bunga.”
7 Har han vel slået det, som de, der slog det, blev slagne, eller blev det myrdet, som deres Mordere myrdedes?
Gisulong ba ni Yahweh si Jacob ug ang Israel ingon nga gisulong niya ang mga nasod nga nagsulong kanila? Gipatay ba si Jacob ug ang Israel sama sa pagpamatay niadtong mga nasod nga ilang gipamatay?
8 Ved at støde det bort og sende det bort trættede han med det; han jog det bort med sin voldsomme Ånde på Østenstormens Dag.
Sa hustong sukdanan nakiglantugi kamo, gipahilayo si Jacob ug ang Israel; gipapahawa niya sila uban sa kusog nga hangin, sa adlaw sa sidlakan nga hangin.
9 Derfor sones Jakobs Brøde således, og dette er al Frugten af, at hans Synd tages bort: at han gør alle Altersten til sønderhuggede Kalksten, at Asjerastøtterne og Solstøtterne ikke mere rejser sig.
Busa niining paagiha, pasayloon ang pagkadaotan ni Jacob, kay mao kini ang hingpit nga bunga nga mopapas sa iyang sala: sa dihang dugmokon niya ang halaran nga mga bato sama sa tisas, ug wala nay mga poste ni Ashera o magpabilin nga mobarog nga mga halaran sa insenso.
10 Thi den faste Stad ligger ensom, et folketomt Sted, forladt som en Ørken. Der græsser Ungkvæget, der lejrer det sig og afgnaver Kvistene.
Kay mahimong mingaw ang pinarilang siyudad, mabiyaan ang puloy-anan ug isalikway sama sa kamingawan. Didto manibsib ang nating baka, ug didto molubog ug mokaon sa mga sanga niini.
11 Når Grenene er tørre, kommer Kvinderne og bryder dem af for at tænde Bål. Thi det er et Folk uden Indsigt; derfor kan dets Skaber ikke forbarme sig, dets Ophav ikke være det nådig.
Sa dihang malaya ang mga sanga, mangabali kini. Moabot ang mga babaye ug mosugnod pinaagi niini, kay mao kini ang katawhan nga walay salabotan. Busa wala nay kaluoy ang ilang Magbubuhat kanila, ug siya nga nagbuhat kanila dili na magmaluloy-on ngadto kanila.
12 På hin Dag slår HERREN Frugten ned fra Flodens Strøm til Ægyptens Bæk, og I skal opsankes een for een, Israels Børn.
Mahitabo kini sa adlaw nga giokon ni Yahweh gikan sa Suba sa Eufrates ngadto sa Wadi sa Ehipto ug pagatigomon kamo nga katawhan sa Israel.
13 På hin Dag skal der stødes i det store Horn, og de tabte i Assyrien og de bortdrevne i Ægypten skal komme og tilbede HERREN på det hellige Bjerg i Jerusalem.
Nianang adlawa patingogon ang dako nga budyong; ug mamalik ang mga binihag sa yuta sa Asiria, ug ang mga sinalikway sa yuta sa Ehipto mosimba sila kang Yahweh didto sa balaang bukid sa Jerusalem.
