< Galaterne 1 >

1 Paulus, Apostel, ikke af Mennesker, ikke heller ved noget Menneske, men ved Jesus Kristus og Gud Fader, som oprejste ham fra de døde,
Minu Polo, mvuala, nditelo mbila, bika sia kuidi batu voti mu nzila yi mutu vayi kuidi niandi veka Yesu Klisto ayi kuidi Nzambi Tata diodi difulukisa Yesu mu bafua.
2 og alle Brødrene, som ere med mig, til Menighederne i Galatien:
Va kimosi ayi bakhomba zibundani yama kuaku, tufidisidi nkanda wawu kuidi mabundu ma Ngalatiya.
3 Nåde være med eder og Fred fra Gud Fader og vor Herre Jesus Kristus,
Bika Nzambi Dise dieto ayi Pfumu eto Yesu Klisto baluvana nlemvo ayi ndembama.
4 som gav sig selv for vore Synder, for at han kunde udfri os af den nærværende onde Verden, efter vor Guds og Faders Villie, (aiōn g165)
Klisto niandi mutu wukiyekula mu diambu di masumu meto muingi katukula mu tsungi yayi yi mbimbi boso buididi luzolo lu Nzambi, dise dieto. (aiōn g165)
5 ham være Æren i Evigheders Evighed! Amen. (aiōn g165)
Bika katambula nkembo mu mimvu mioso. Amen! (aiōn g165)
6 Jeg undrer mig over, at I så snart lade eder føre bort fra ham, som kaldte eder til Kristi Nåde, hen til et anderledes Evangelium;
Minu ndilembo simina mu mona ti beno luyekudi mu nsualu mutu wowo wulutela mbila mu nlemvo wu Klisto mu diambu di landakana Nsamu Wumboti wunkaka.
7 hvilket dog ikke er et andet, men det er kun nogle, som forvirre eder. og ville vende op og ned på Kristi Evangelium.
Kuisi ko Nsamu Wumboti wunkaka. Bila batu bankaka balembo kotisa divunzi mu beno ayi batidi balula Nsamu wumboti wu Klisto.
8 Men selv om vi eller en Engel fra Himmelen forkynder eder Evangeliet anderledes; end vi have forkyndt eder det, han være en Forbandelse!
Buba ti beto veka voti mbasi yi Diyilu, wukululonga mambu ma Nsamu Wumboti wunkaka, makambu dedakana ayi momo tululonga, buna bika kasingu.
9 Som vi før have sagt, så siger jeg nu igen: Dersom nogen forkynder eder Evangeliet anderledes, end I have modtaget det, han være en Forbandelse!
Banga bu tutuama tuba ayi buabu ndieka buela vutukila ku dituba: enati mutu wululongidi Nsamu Wumboti wunkaka wunkambu dedakana ayi wowo lutambula, buna bika kasingu.
10 Taler jeg da nu Mennesker til Villie, eller Gud? eller søger jeg at behage Mennesker? Dersom jeg endnu vilde behage Mennesker, da var jeg ikke en Kristi Tjener.
Bila buabu lumbanzila ti ndintomba ti batu bakhikinina voti Nzambi kakhikinina e? Lummuena ti batu ndintomba monisa khini e? Enati minu batu ndintomba monisa khini buna ndisiedi kisadi ki Klisto ko.
11 Men jeg kundgør eder, Brødre! at det Evangelium, som er forkyndt af mig, er ikke Menneskeværk;
Bakhomba baama, thidi luzaba ti Nsamu wumboti wowo ndilusamunina wusia ba kuidi mutu ko.
12 thi heller ikke jeg har modtaget det eller er bleven undervist derom af noget Menneske, men ved Åbenbarelse at Jesus Kristus.
Bila ndisia kuwu tambula kuidi mutu ko ayi kadi mutu kasia kundonga wawu ko. Vayi niandi veka Yesu Klisto wutsonga wawu.
13 I have jo hørt om min Vandel forhen i Jødedommen, at jeg over al Måde forfulgte Guds Menighed og søgte at udrydde den.
Bila lutuama wa buevi bubela khadulu ama mu dibundu di Bayuda; buevi ndiyamisina dibundu di Nzambi ayi buevi ndiyamisina diawu;
14 Og jeg gik videre i Jødedommen end mange jævnaldrende i mit Folk, idet jeg var langt mere nidkær for mine fædrene Overleveringer.
ayi buevi minu ndiviatukila Bayuda bawombo baba mu thongꞌama mu matedi kinzika mina mi Bayuda; minu ndiluta ba bufula mu bawu boso mu matedi kikhulu ki bakulu bama.
15 Men da det behagede Gud, som fra min Moders Liv havde udtaget mig og havde kaldet mig ved sin Nåde,
Vayi Nzambi, mutu wowo wutsobula tona mu vumu ki ngudi ama ayi wuthela mu nlemvo, bu kamona khini
16 at åbenbare sin Søn i mig, for at jeg skulde forkynde Evangeliet om ham iblandt Hedningerne: da spurgte jeg straks ikke Kød og Blod til Råds,
buna wumbonisa Muanꞌandi muingi ndinsamuna kuidi Bapakanu. Buna ndisia tuama kuenda tambula malongi kuidi mutu ko
17 drog heller ikke op til Jerusalem, til dem, som før mig vare Apostle, men jeg drog bort til Arabien og vendte atter tilbage til Damaskus.
ayi ndisia kuenda ko ku Yelusalemi kuidi bamvuala bathuamina vayi nditumbu kuenda ku Alabi. Bosi ndibuela vutuka ku Damasi.
18 Senere, tre År efter, drog jeg op til Jerusalem for at blive kendt med Kefas og blev hos ham i femten Dage.
Mimvu mintatu bu mivioka, bosi ndiyenda ku Yelusalemi mu zabasana ayi Piela. Kumi bilumbu bitanu ndivuandila ku nzo andi.
19 Men nogen anden af Apostlene så jeg ikke, men kun Jakob, Herrens Broder.
Ndisia mona mvuala yinkaka ko, botula kaka Zaki khomba yi Pfumu Yesu.
20 Men hvad jeg skriver til eder - se, for Guds Åsyn vidner jeg, at jeg ikke lyver.
Mu mambu momo ndikulusonikina, Nzambi niandi mbangi ama; ndikadi vuna.
21 Derefter kom jeg til Syriens og Kilikiens Egne.
Bosi ndiyenda ku Sili ayi ku Silisi.
22 Men personlig var jeg ukendt for Judæas Menigheder i Kristus;
Muaki baklisto ba mabundu ma Yuda basia kunzaba ko,
23 de hørte kun sige: Han, som forhen forfulgte os, forkynder nu Evangeliet om den Tro, som han forhen vilde udrydde;
vayi zitsangu kaka baba wanga ti: “Mutu wowo wubedi kutuyamisanga, buabu niandi wulembo longi minu kioki kabedi tombanga vonda.”
24 og de priste Gud for mig.
Buna mu diambu diama, bakembisa Nzambi.

< Galaterne 1 >