Efeserne 5
1 Vorder derfor Guds Efterlignere som elskede Børn,
ଅତୋ ଯୂଯଂ ପ୍ରିଯବାଲକା ଇୱେଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁକାରିଣୋ ଭୱତ,
2 og vandrer i Kærlighed, ligesom også Kristus elskede os og gav sig selv hen for os som en Gave og et Slagtoffer, Gud til en velbehagelig Lugt.
ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଇୱ ପ୍ରେମାଚାରଂ କୁରୁତ ଚ, ଯତଃ ସୋଽସ୍ମାସୁ ପ୍ରେମ କୃତୱାନ୍ ଅସ୍ମାକଂ ୱିନିମଯେନ ଚାତ୍ମନିୱେଦନଂ କୃତ୍ୱା ଗ୍ରାହ୍ୟସୁଗନ୍ଧାର୍ଥକମ୍ ଉପହାରଂ ବଲିଞ୍ଚେଶ୍ୱରାଚ ଦତ୍ତୱାନ୍|
3 Men Utugt og al Urenhed eller Havesyge bør end ikke nævnes iblandt eder, som det sømmer sig for hellige,
କିନ୍ତୁ ୱେଶ୍ୟାଗମନଂ ସର୍ୱ୍ୱୱିଧାଶୌଚକ୍ରିଯା ଲୋଭଶ୍ଚୈତେଷାମ୍ ଉଚ୍ଚାରଣମପି ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ନ ଭୱତୁ, ଏତଦେୱ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାମ୍ ଉଚିତଂ|
4 ej heller ublu Væsen eller dårlig Snak eller letfærdig Skæmt, hvilket er utilbørligt, men hellere Taksigelse.
ଅପରଂ କୁତ୍ସିତାଲାପଃ ପ୍ରଲାପଃ ଶ୍ଲେଷୋକ୍ତିଶ୍ଚ ନ ଭୱତୁ ଯତ ଏତାନ୍ୟନୁଚିତାନି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦୋ ଭୱତୁ|
5 Thi dette vide og erkende I, at ingen utugtig eller uren eller havesyg, hvilket er en Afgudsdyrker, har Arv i Kristi og Guds Rige.
ୱେଶ୍ୟାଗାମ୍ୟଶୌଚାଚାରୀ ଦେୱପୂଜକ ଇୱ ଗଣ୍ୟୋ ଲୋଭୀ ଚୈତେଷାଂ କୋଷି ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେଽର୍ଥତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ କମପ୍ୟଧିକାରଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତୀତି ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସମ୍ୟକ୍ ଜ୍ଞାଯତାଂ|
6 Ingen bedrage eder med tomme Ord; thi for disse Ting kommer Guds Vrede over Genstridighedens Børn.
ଅନର୍ଥକୱାକ୍ୟେନ କୋଽପି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନ ୱଞ୍ଚଯତୁ ଯତସ୍ତାଦୃଗାଚାରହେତୋରନାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଷୁ ଲୋକେଷ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ କୋପୋ ୱର୍ତ୍ତତେ|
7 Derfor, bliver ikke meddelagtige med dem!
ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ତୈଃ ସହଭାଗିନୋ ନ ଭୱତ|
8 Thi I vare forhen Mørke, men nu ere I Lys i Herren; vandrer som Lysets Børn;
ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯୂଯମ୍ ଅନ୍ଧକାରସ୍ୱରୂପା ଆଧ୍ୱଂ କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ପ୍ରଭୁନା ଦୀପ୍ତିସ୍ୱରୂପା ଭୱଥ ତସ୍ମାଦ୍ ଦୀପ୍ତେଃ ସନ୍ତାନା ଇୱ ସମାଚରତ|
9 (Lysets Frugt viser sig jo i al Godhed og Retfærdighed og Sandhed, )
ଦୀପ୍ତେ ର୍ୟତ୍ ଫଲଂ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱିଧହିତୈଷିତାଯାଂ ଧର୍ମ୍ମେ ସତ୍ୟାଲାପେ ଚ ପ୍ରକାଶତେ|
10 så I prøve, hvad der er velbehageligt for Herren.
ପ୍ରଭୱେ ଯଦ୍ ରୋଚତେ ତତ୍ ପରୀକ୍ଷଧ୍ୱଂ|
11 Og haver ikke Samfund med Mørkets ufrugtbare Gerninger. Men revser dem hellere;
ଯୂଯଂ ତିମିରସ୍ୟ ୱିଫଲକର୍ମ୍ମଣାମ୍ ଅଂଶିନୋ ନ ଭୂତ୍ୱା ତେଷାଂ ଦୋଷିତ୍ୱଂ ପ୍ରକାଶଯତ|
12 thi hvad der lønligt bedrives af dem, er skammeligt endog at sige;
ଯତସ୍ତେ ଲୋକା ରହମି ଯଦ୍ ଯଦ୍ ଆଚରନ୍ତି ତଦୁଚ୍ଚାରଣମ୍ ଅପି ଲଜ୍ଜାଜନକଂ|
13 men alt dette bliver åbenbaret, når det revses af Lyset. Thi alt det, som bliver åbenbaret, er Lys.
ଯତୋ ଦୀପ୍ତ୍ୟା ଯଦ୍ ଯତ୍ ପ୍ରକାଶ୍ୟତେ ତତ୍ ତଯା ଚକାସ୍ୟତେ ଯଚ୍ଚ ଚକାସ୍ତି ତଦ୍ ଦୀପ୍ତିସ୍ୱରୂପଂ ଭୱତି|
14 Derfor hedder det: "Vågn op, du, som sover, og stå op fra de døde, og Kristus skal lyse for dig!"
ଏତତ୍କାରଣାଦ୍ ଉକ୍ତମ୍ ଆସ୍ତେ, "ହେ ନିଦ୍ରିତ ପ୍ରବୁଧ୍ୟସ୍ୱ ମୃତେଭ୍ୟଶ୍ଚୋତ୍ଥିତିଂ କୁରୁ| ତତ୍କୃତେ ସୂର୍ୟ୍ୟୱତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ ସ୍ୱଯଂ ତ୍ୱାଂ ଦ୍ୟୋତଯିଷ୍ୟତି| "
15 Ser derfor nøje til, hvorledes I vandre, ikke som uvise, men som vise,
ଅତଃ ସାୱଧାନା ଭୱତ, ଅଜ୍ଞାନା ଇୱ ମାଚରତ କିନ୍ତୁ ଜ୍ଞାନିନ ଇୱ ସତର୍କମ୍ ଆଚରତ|
16 så I købe den belejlige Tid, efterdi Dagene ere onde.
ସମଯଂ ବହୁମୂଲ୍ୟଂ ଗଣଯଧ୍ୱଂ ଯତଃ କାଲା ଅଭଦ୍ରାଃ|
17 Derfor bliver ikke uforstandige, men skønner, hvad Herrens Villie er.
ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯମ୍ ଅଜ୍ଞାନା ନ ଭୱତ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୋରଭିମତଂ କିଂ ତଦୱଗତା ଭୱତ|
18 Og drikker eder ikke drukne i Vin, i hvilket der er Ryggesløshed, men lader eder fylde med Ånden,
ସର୍ୱ୍ୱନାଶଜନକେନ ସୁରାପାନେନ ମତ୍ତା ମା ଭୱତ କିନ୍ତ୍ୱାତ୍ମନା ପୂର୍ୟ୍ୟଧ୍ୱଂ|
19 så I tale hverandre til med Salmer og Lovsange og åndelige Viser og synge og spille i eders Hjerte for Herren
ଅପରଂ ଗୀତୈ ର୍ଗାନୈଃ ପାରମାର୍ଥିକକୀର୍ତ୍ତନୈଶ୍ଚ ପରସ୍ପରମ୍ ଆଲପନ୍ତୋ ମନସା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ପ୍ରଭୁମ୍ ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଗାଯତ ୱାଦଯତ ଚ|
20 og altid sige Gud og Faderen Tak for alle Ting i vor Herres Jesu Kristi Navn
ସର୍ୱ୍ୱଦା ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେଽସ୍ମତ୍ପ୍ରଭୋ ଯୀଶୋଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ୍ନା ତାତମ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦତ|
21 og underordne eder under hverandre i Kristi Frygt;
ଯୂଯମ୍ ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଭୀତାଃ ସନ୍ତ ଅନ୍ୟେଽପରେଷାଂ ୱଶୀଭୂତା ଭୱତ|
22 Hustruerne skulle underordne sig under deres egne Mænd, som under Herren;
ହେ ଯୋଷିତଃ, ଯୂଯଂ ଯଥା ପ୍ରଭୋସ୍ତଥା ସ୍ୱସ୍ୱସ୍ୱାମିନୋ ୱଶଙ୍ଗତା ଭୱତ|
23 thi en Mand er sin Hustrus Hoved, ligesom også Kristus er Menighedens Hoved. Han er sit Legemes Frelser.
ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯଦ୍ୱତ୍ ସମିତେ ର୍ମୂର୍ଦ୍ଧା ଶରୀରସ୍ୟ ତ୍ରାତା ଚ ଭୱତି ତଦ୍ୱତ୍ ସ୍ୱାମୀ ଯୋଷିତୋ ମୂର୍ଦ୍ଧା|
24 Dog, ligesom Menigheden underordner sig under Kristus, således skulle også Hustruerne underordne sig under deres Mænd i alle Ting.
ଅତଃ ସମିତି ର୍ୟଦ୍ୱତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତା ତଦ୍ୱଦ୍ ଯୋଷିଦ୍ଭିରପି ସ୍ୱସ୍ୱସ୍ୱାମିନୋ ୱଶତା ସ୍ୱୀକର୍ତ୍ତୱ୍ୟା|
25 I Mænd! elsker eders Hustruer, ligesom også Kristus elskede Menigheden og hengav sig selv for den,
ଅପରଞ୍ଚ ହେ ପୁରୁଷାଃ, ଯୂଯଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଇୱ ସ୍ୱସ୍ୱଯୋଷିତ୍ସୁ ପ୍ରୀଯଧ୍ୱଂ|
26 for at han kunde hellige den, idet han rensede den ved Vandbadet med et Ord,
ସ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽପି ସମିତୌ ପ୍ରୀତୱାନ୍ ତସ୍ୟାଃ କୃତେ ଚ ସ୍ୱପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍ ଯତଃ ସ ୱାକ୍ୟେ ଜଲମଜ୍ଜନେନ ତାଂ ପରିଷ୍କୃତ୍ୟ ପାୱଯିତୁମ୍
27 for at han selv kunde fremstille Menigheden for sig som herlig, uden Plet eller Rynke eller noget deslige, men for at den måtte være hellig og ulastelig.
ଅପରଂ ତିଲକୱଲ୍ୟାଦିୱିହୀନାଂ ପୱିତ୍ରାଂ ନିଷ୍କଲଙ୍କାଞ୍ଚ ତାଂ ସମିତିଂ ତେଜସ୍ୱିନୀଂ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱହସ୍ତେ ସମର୍ପଯିତୁଞ୍ଚାଭିଲଷିତୱାନ୍|
28 Således ere Mændene skyldige at elske deres egne Hustruer som deres egne Legemer; den, som elsker sin egen Hustru, elsker sig selv.
ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ୱତନୁୱତ୍ ସ୍ୱଯୋଷିତି ପ୍ରେମକରଣଂ ପୁରୁଷସ୍ୟୋଚିତଂ, ଯେନ ସ୍ୱଯୋଷିତି ପ୍ରେମ କ୍ରିଯତେ ତେନାତ୍ମପ୍ରେମ କ୍ରିଯତେ|
29 Ingen har jo nogen Sinde hadet sit eget Kød, men han nærer og plejer det, ligesom også Kristus Menigheden.
କୋଽପି କଦାପି ନ ସ୍ୱକୀଯାଂ ତନୁମ୍ ଋତୀଯିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେ ତାଂ ୱିଭ୍ରତି ପୁଷ୍ଣନ୍ତି ଚ| ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽପି ସମିତିଂ ପ୍ରତି ତଦେୱ କରୋତି,
30 Thi vi ere Lemmer på hans Legeme.
ଯତୋ ୱଯଂ ତସ୍ୟ ଶରୀରସ୍ୟାଙ୍ଗାନି ମାଂସାସ୍ଥୀନି ଚ ଭୱାମଃ|
31 Derfor skal et Menneske forlade sin Fader og Moder og holde fast ved sin Hustru, og de to skulle være eet Kød.
ଏତଦର୍ଥଂ ମାନୱଃ ସ୍ୱମାତାପିତରୋ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟାଯାମ୍ ଆସଂକ୍ଷ୍ୟତି ତୌ ଦ୍ୱୌ ଜନାୱେକାଙ୍ଗୌ ଭୱିଷ୍ୟତଃ|
32 Denne Hemmelighed er stor - jeg sigter nemlig til Kristus og til Menigheden.
ଏତନ୍ନିଗୂଢୱାକ୍ୟଂ ଗୁରୁତରଂ ମଯା ଚ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସମିତୀ ଅଧି ତଦ୍ ଉଚ୍ୟତେ|
33 Dog, også I skulle elske hver især sin egen Hustru som sig selv; men Hustruen have Ærefrygt for Manden!
ଅତଏୱ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକୋ ଜନ ଆତ୍ମୱତ୍ ସ୍ୱଯୋଷିତି ପ୍ରୀଯତାଂ ଭାର୍ୟ୍ୟାପି ସ୍ୱାମିନଂ ସମାଦର୍ତ୍ତୁଂ ଯତତାଂ|
