Efeserne 5

1 Vorder derfor Guds Efterlignere som elskede Børn,

ಅತೋ ಯೂಯಂ ಪ್ರಿಯಬಾಲಕಾ ಇವೇಶ್ವರಸ್ಯಾನುಕಾರಿಣೋ ಭವತ,

2 og vandrer i Kærlighed, ligesom også Kristus elskede os og gav sig selv hen for os som en Gave og et Slagtoffer, Gud til en velbehagelig Lugt.

ಖ್ರೀಷ್ಟ ಇವ ಪ್ರೇಮಾಚಾರಂ ಕುರುತ ಚ, ಯತಃ ಸೋಽಸ್ಮಾಸು ಪ್ರೇಮ ಕೃತವಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ವಿನಿಮಯೇನ ಚಾತ್ಮನಿವೇದನಂ ಕೃತ್ವಾ ಗ್ರಾಹ್ಯಸುಗನ್ಧಾರ್ಥಕಮ್ ಉಪಹಾರಂ ಬಲಿಞ್ಚೇಶ್ವರಾಚ ದತ್ತವಾನ್|

3 Men Utugt og al Urenhed eller Havesyge bør end ikke nævnes iblandt eder, som det sømmer sig for hellige,

ಕಿನ್ತು ವೇಶ್ಯಾಗಮನಂ ಸರ್ವ್ವವಿಧಾಶೌಚಕ್ರಿಯಾ ಲೋಭಶ್ಚೈತೇಷಾಮ್ ಉಚ್ಚಾರಣಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ನ ಭವತು, ಏತದೇವ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಮ್ ಉಚಿತಂ|

4 ej heller ublu Væsen eller dårlig Snak eller letfærdig Skæmt, hvilket er utilbørligt, men hellere Taksigelse.

ಅಪರಂ ಕುತ್ಸಿತಾಲಾಪಃ ಪ್ರಲಾಪಃ ಶ್ಲೇಷೋಕ್ತಿಶ್ಚ ನ ಭವತು ಯತ ಏತಾನ್ಯನುಚಿತಾನಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದೋ ಭವತು|

5 Thi dette vide og erkende I, at ingen utugtig eller uren eller havesyg, hvilket er en Afgudsdyrker, har Arv i Kristi og Guds Rige.

ವೇಶ್ಯಾಗಾಮ್ಯಶೌಚಾಚಾರೀ ದೇವಪೂಜಕ ಇವ ಗಣ್ಯೋ ಲೋಭೀ ಚೈತೇಷಾಂ ಕೋಷಿ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇಽರ್ಥತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇ ಕಮಪ್ಯಧಿಕಾರಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೀತಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಮ್ಯಕ್ ಜ್ಞಾಯತಾಂ|

6 Ingen bedrage eder med tomme Ord; thi for disse Ting kommer Guds Vrede over Genstridighedens Børn.

ಅನರ್ಥಕವಾಕ್ಯೇನ ಕೋಽಪಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ನ ವಞ್ಚಯತು ಯತಸ್ತಾದೃಗಾಚಾರಹೇತೋರನಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಷು ಲೋಕೇಷ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಕೋಪೋ ವರ್ತ್ತತೇ|

7 Derfor, bliver ikke meddelagtige med dem!

ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ತೈಃ ಸಹಭಾಗಿನೋ ನ ಭವತ|

8 Thi I vare forhen Mørke, men nu ere I Lys i Herren; vandrer som Lysets Børn;

ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯೂಯಮ್ ಅನ್ಧಕಾರಸ್ವರೂಪಾ ಆಧ್ವಂ ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಂ ಪ್ರಭುನಾ ದೀಪ್ತಿಸ್ವರೂಪಾ ಭವಥ ತಸ್ಮಾದ್ ದೀಪ್ತೇಃ ಸನ್ತಾನಾ ಇವ ಸಮಾಚರತ|

9 (Lysets Frugt viser sig jo i al Godhed og Retfærdighed og Sandhed, )

ದೀಪ್ತೇ ರ್ಯತ್ ಫಲಂ ತತ್ ಸರ್ವ್ವವಿಧಹಿತೈಷಿತಾಯಾಂ ಧರ್ಮ್ಮೇ ಸತ್ಯಾಲಾಪೇ ಚ ಪ್ರಕಾಶತೇ|

10 så I prøve, hvad der er velbehageligt for Herren.

ಪ್ರಭವೇ ಯದ್ ರೋಚತೇ ತತ್ ಪರೀಕ್ಷಧ್ವಂ|

11 Og haver ikke Samfund med Mørkets ufrugtbare Gerninger. Men revser dem hellere;

ಯೂಯಂ ತಿಮಿರಸ್ಯ ವಿಫಲಕರ್ಮ್ಮಣಾಮ್ ಅಂಶಿನೋ ನ ಭೂತ್ವಾ ತೇಷಾಂ ದೋಷಿತ್ವಂ ಪ್ರಕಾಶಯತ|

12 thi hvad der lønligt bedrives af dem, er skammeligt endog at sige;

ಯತಸ್ತೇ ಲೋಕಾ ರಹಮಿ ಯದ್ ಯದ್ ಆಚರನ್ತಿ ತದುಚ್ಚಾರಣಮ್ ಅಪಿ ಲಜ್ಜಾಜನಕಂ|

13 men alt dette bliver åbenbaret, når det revses af Lyset. Thi alt det, som bliver åbenbaret, er Lys.

ಯತೋ ದೀಪ್ತ್ಯಾ ಯದ್ ಯತ್ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತೇ ತತ್ ತಯಾ ಚಕಾಸ್ಯತೇ ಯಚ್ಚ ಚಕಾಸ್ತಿ ತದ್ ದೀಪ್ತಿಸ್ವರೂಪಂ ಭವತಿ|

14 Derfor hedder det: "Vågn op, du, som sover, og stå op fra de døde, og Kristus skal lyse for dig!"

ಏತತ್ಕಾರಣಾದ್ ಉಕ್ತಮ್ ಆಸ್ತೇ, "ಹೇ ನಿದ್ರಿತ ಪ್ರಬುಧ್ಯಸ್ವ ಮೃತೇಭ್ಯಶ್ಚೋತ್ಥಿತಿಂ ಕುರು| ತತ್ಕೃತೇ ಸೂರ್ಯ್ಯವತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಸ್ವಯಂ ತ್ವಾಂ ದ್ಯೋತಯಿಷ್ಯತಿ| "

15 Ser derfor nøje til, hvorledes I vandre, ikke som uvise, men som vise,

ಅತಃ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ಅಜ್ಞಾನಾ ಇವ ಮಾಚರತ ಕಿನ್ತು ಜ್ಞಾನಿನ ಇವ ಸತರ್ಕಮ್ ಆಚರತ|

16 så I købe den belejlige Tid, efterdi Dagene ere onde.

ಸಮಯಂ ಬಹುಮೂಲ್ಯಂ ಗಣಯಧ್ವಂ ಯತಃ ಕಾಲಾ ಅಭದ್ರಾಃ|

17 Derfor bliver ikke uforstandige, men skønner, hvad Herrens Villie er.

ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಮ್ ಅಜ್ಞಾನಾ ನ ಭವತ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಭೋರಭಿಮತಂ ಕಿಂ ತದವಗತಾ ಭವತ|

18 Og drikker eder ikke drukne i Vin, i hvilket der er Ryggesløshed, men lader eder fylde med Ånden,

ಸರ್ವ್ವನಾಶಜನಕೇನ ಸುರಾಪಾನೇನ ಮತ್ತಾ ಮಾ ಭವತ ಕಿನ್ತ್ವಾತ್ಮನಾ ಪೂರ್ಯ್ಯಧ್ವಂ|

19 så I tale hverandre til med Salmer og Lovsange og åndelige Viser og synge og spille i eders Hjerte for Herren

ಅಪರಂ ಗೀತೈ ರ್ಗಾನೈಃ ಪಾರಮಾರ್ಥಿಕಕೀರ್ತ್ತನೈಶ್ಚ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಆಲಪನ್ತೋ ಮನಸಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಪ್ರಭುಮ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಗಾಯತ ವಾದಯತ ಚ|

20 og altid sige Gud og Faderen Tak for alle Ting i vor Herres Jesu Kristi Navn

ಸರ್ವ್ವದಾ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇಽಸ್ಮತ್ಪ್ರಭೋ ಯೀಶೋಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾ ತಾತಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದತ|

21 og underordne eder under hverandre i Kristi Frygt;

ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಭೀತಾಃ ಸನ್ತ ಅನ್ಯೇಽಪರೇಷಾಂ ವಶೀಭೂತಾ ಭವತ|

22 Hustruerne skulle underordne sig under deres egne Mænd, som under Herren;

ಹೇ ಯೋಷಿತಃ, ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಪ್ರಭೋಸ್ತಥಾ ಸ್ವಸ್ವಸ್ವಾಮಿನೋ ವಶಙ್ಗತಾ ಭವತ|

23 thi en Mand er sin Hustrus Hoved, ligesom også Kristus er Menighedens Hoved. Han er sit Legemes Frelser.

ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಯದ್ವತ್ ಸಮಿತೇ ರ್ಮೂರ್ದ್ಧಾ ಶರೀರಸ್ಯ ತ್ರಾತಾ ಚ ಭವತಿ ತದ್ವತ್ ಸ್ವಾಮೀ ಯೋಷಿತೋ ಮೂರ್ದ್ಧಾ|

24 Dog, ligesom Menigheden underordner sig under Kristus, således skulle også Hustruerne underordne sig under deres Mænd i alle Ting.

ಅತಃ ಸಮಿತಿ ರ್ಯದ್ವತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ವಶೀಭೂತಾ ತದ್ವದ್ ಯೋಷಿದ್ಭಿರಪಿ ಸ್ವಸ್ವಸ್ವಾಮಿನೋ ವಶತಾ ಸ್ವೀಕರ್ತ್ತವ್ಯಾ|

25 I Mænd! elsker eders Hustruer, ligesom også Kristus elskede Menigheden og hengav sig selv for den,

ಅಪರಞ್ಚ ಹೇ ಪುರುಷಾಃ, ಯೂಯಂ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಇವ ಸ್ವಸ್ವಯೋಷಿತ್ಸು ಪ್ರೀಯಧ್ವಂ|

26 for at han kunde hellige den, idet han rensede den ved Vandbadet med et Ord,

ಸ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಪಿ ಸಮಿತೌ ಪ್ರೀತವಾನ್ ತಸ್ಯಾಃ ಕೃತೇ ಚ ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಕ್ತವಾನ್ ಯತಃ ಸ ವಾಕ್ಯೇ ಜಲಮಜ್ಜನೇನ ತಾಂ ಪರಿಷ್ಕೃತ್ಯ ಪಾವಯಿತುಮ್

27 for at han selv kunde fremstille Menigheden for sig som herlig, uden Plet eller Rynke eller noget deslige, men for at den måtte være hellig og ulastelig.

ಅಪರಂ ತಿಲಕವಲ್ಯಾದಿವಿಹೀನಾಂ ಪವಿತ್ರಾಂ ನಿಷ್ಕಲಙ್ಕಾಞ್ಚ ತಾಂ ಸಮಿತಿಂ ತೇಜಸ್ವಿನೀಂ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವಹಸ್ತೇ ಸಮರ್ಪಯಿತುಞ್ಚಾಭಿಲಷಿತವಾನ್|

28 Således ere Mændene skyldige at elske deres egne Hustruer som deres egne Legemer; den, som elsker sin egen Hustru, elsker sig selv.

ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವತನುವತ್ ಸ್ವಯೋಷಿತಿ ಪ್ರೇಮಕರಣಂ ಪುರುಷಸ್ಯೋಚಿತಂ, ಯೇನ ಸ್ವಯೋಷಿತಿ ಪ್ರೇಮ ಕ್ರಿಯತೇ ತೇನಾತ್ಮಪ್ರೇಮ ಕ್ರಿಯತೇ|

29 Ingen har jo nogen Sinde hadet sit eget Kød, men han nærer og plejer det, ligesom også Kristus Menigheden.

ಕೋಽಪಿ ಕದಾಪಿ ನ ಸ್ವಕೀಯಾಂ ತನುಮ್ ಋತೀಯಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇ ತಾಂ ವಿಭ್ರತಿ ಪುಷ್ಣನ್ತಿ ಚ| ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಪಿ ಸಮಿತಿಂ ಪ್ರತಿ ತದೇವ ಕರೋತಿ,

30 Thi vi ere Lemmer på hans Legeme.

ಯತೋ ವಯಂ ತಸ್ಯ ಶರೀರಸ್ಯಾಙ್ಗಾನಿ ಮಾಂಸಾಸ್ಥೀನಿ ಚ ಭವಾಮಃ|

31 Derfor skal et Menneske forlade sin Fader og Moder og holde fast ved sin Hustru, og de to skulle være eet Kød.

ಏತದರ್ಥಂ ಮಾನವಃ ಸ್ವಮಾತಾಪಿತರೋ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಸ್ವಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾಮ್ ಆಸಂಕ್ಷ್ಯತಿ ತೌ ದ್ವೌ ಜನಾವೇಕಾಙ್ಗೌ ಭವಿಷ್ಯತಃ|

32 Denne Hemmelighed er stor - jeg sigter nemlig til Kristus og til Menigheden.

ಏತನ್ನಿಗೂಢವಾಕ್ಯಂ ಗುರುತರಂ ಮಯಾ ಚ ಖ್ರೀಷ್ಟಸಮಿತೀ ಅಧಿ ತದ್ ಉಚ್ಯತೇ|

33 Dog, også I skulle elske hver især sin egen Hustru som sig selv; men Hustruen have Ærefrygt for Manden!

ಅತಏವ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕೋ ಜನ ಆತ್ಮವತ್ ಸ್ವಯೋಷಿತಿ ಪ್ರೀಯತಾಂ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಪಿ ಸ್ವಾಮಿನಂ ಸಮಾದರ್ತ್ತುಂ ಯತತಾಂ|