5 Mosebog 19

1 Når HERREN din Gud får udryddet de Folk, hvis Land HERREN din Gud vil give dig, og du får dem drevet bort og har bosat dig i deres Byer og Huse,

“ʻOka hili hono motuhi ʻe Sihova ko ho ʻOtua ʻae ngaahi kakai, ʻoku ʻonautolu ʻae fonua ʻoku foaki ʻe Sihova ko ho ʻOtua kiate koe, pea ʻoku ke tongia ʻakinautolu, ʻo nofo ʻi heʻenau ngaahi kolo, mo honau ngaahi fale;

2 da skal du udtage dig tre Byer midt i dit Land, som HERREN din Gud giver dig i Eje.

Te ke vaheʻi kiate koe ʻae kolo ʻe tolu ʻi he lotolotonga ʻo ho fonua, ʻaia ʻoku foaki ʻe Sihova ko ho ʻOtua kiate koe ke ke maʻu ia.

3 Du skal sætte Vejen til dem i Stand og dele dit Landområde, som HERREN din Gud tildeler dig, i tre Dele, for at enhver Manddraber kan ty derhen.

Pea ke teu ʻae hala kiate koe, pea vahe tolu ʻae fonua, ʻaia ʻoku foaki ʻe Sihova ko ho ʻOtua ke ke maʻu, koeʻuhi ke hola ki ai ʻaia kotoa pē kuo fai noa ha tāmate.

4 Men om de Manddrabere, der har Ret til at ty derhen for at redde Livet, gælder følgende: Når nogen af Vanvare slår sin Næste ihjel, uden at han i Forvejen har båret Nag til ham,

“Pea ko hono ʻuhinga eni ʻoe tāmate faainoa, ʻaia ʻe hola ia ki ai, ke ne moʻui ai: Ko ia ʻoku ne tāmateʻi hono kaungāʻapi taʻeloto ki ai, pea naʻe ʻikai tomuʻa fehiʻa ia kiate ia;

5 når således en går med sin Næste ud i Skoven for at fælde Træer, og hans Hånd svinger Øksen for at fælde et Træ, og Jernet farer ud af Skaftet og rammer hans Næste, så han dør, da må han ty til en af disse Byer og redde Livet,

Kae hangē ko e ʻalu ha tangata mo hono kaungāʻapi ki he vao ke fai ʻae taʻanga, pea ʻoku hiki hono nima ke tā ʻae ʻakau ke hinga, pea homo ʻae toki mei he ʻesia, pea lavea ai hono kaungāʻapi, pea mate ai ia; ʻe hola ia ki he kolo ʻe taha ʻi he ngaahi kolo ni, pea ʻe moʻui ia:

6 for at ikke Blodhævneren i Ophidselse skal sætte efter Manddraberen og, fordi Vejen er for lang, indhente ham og slå ham ihjel, skønt han ikke havde fortjent Døden, eftersom. han ikke i Forvejen havde båret Nag til ham.

Telia naʻa tuli ʻe he totongi toto ki he tāmate faainoa, ʻi he kei vela hono loto, pea maʻu ia, koeʻuhi ʻoku lōloa ʻae hala, ʻo ne tāmateʻi ia; ka ko e moʻoni naʻe ʻikai totonu ke tāmateʻi ia, he naʻe ʻikai tomuʻa fehiʻa ia kiate ia.

7 Derfor giver jeg dig dette Bud: Tre Byer skal du udtage dig!

Ko ia ʻoku ou fekau kiate koe, ʻo pehē, Ke ke vaheʻi kiate koe ʻae kolo ʻe tolu.

8 Og dersom HERREN din Gud udvider dine Landemærker, som han tilsvor dine Fædre, og giver dig hele det Land, han lovede at give dine Fædre,

Pea kapau ʻoku fakalahi ho fonua ʻe Sihova ko ho ʻOtua, ʻo hangē ko ʻene fuakava ki hoʻo ngaahi tamai, ʻo ne foaki kiate koe ʻae ngaahi fonua kotoa pē ʻaia naʻa ne talaʻofa ke foaki ki hoʻo ngaahi tamai;

9 fordi du omhyggeligt overholder alle disse Bud, som jeg i Dag pålægger dig, idet du elsker HERREN din Gud og vandrer på hans Veje alle Dage, så skal du føje endnu tre Byer til disse tre,

Kapau te ke tauhi ʻae ngaahi fekau ni kotoa pē ke fai ki ai, ʻaia ʻoku ou fekauʻi koe he ʻaho ni, ke ʻofa kia Sihova ko ho ʻOtua, pea ke ʻalu maʻu pe ʻi hono ngaahi hala; pehē, te ke toki fakalahi ʻaki ʻae kolo kehe ʻe tolu, ki he kolo ʻe tolu ni:

10 for at der ikke skal udgydes uskyldigt Blod i dit Land, som HERREN din Gud giver dig i Eje, så du pådrager dig Blodskyld.

Koeʻuhi ke ʻoua naʻa lilingi ʻae toto taʻehalaia ʻi ho fonua, ʻaia ʻoku foaki ʻe Sihova ko ho ʻOtua ko e tofiʻa kiate koe, pea ʻe hoko ai ʻae toto kiate koe.

11 Men når en Mand, som bærer Nag til sin Næste, lægger sig på Lur efter ham, overfalder ham og slår ham ihjel, og han så flygter til en af disse Byer,

“Ka ko eni, kapau ʻoku fehiʻa ha tangata ki hono kaungāʻapi, pea toitoiʻi ai, pea tuʻu hake kiate ia, pea taaʻi ia ke lavea lahi pea mate ai, pea hola ia ki he kolo ʻe taha ʻoe ngaahi kolo ni:

12 skal hans Bys Ældste sende Bud og lade ham hente hjem derfra og overgive ham i Blodhævnerens Hånd, og han skal lade sit Liv.

‌ʻE toki fekau ai ʻe he mātuʻa ʻo ʻene kolo ʻo ʻomi ia mei ai, pea ʻe tukuange ia ki he nima ʻoe totongi toto, koeʻuhi ke mate ai ia.

13 Skån ham ikke, men rens Israel for den uskyldiges Blod, at det må gå dig vel.

‌ʻOua naʻa ʻofa ho mata kiate ia, ka ke tukuange mei ʻIsileli[ʻa hono nunuʻa ]ʻoe toto taʻehalaia, koeʻuhi ke hoko ai ʻae lelei kiate koe.

14 Du må ikke flytte din Næstes Markskel, som tidligere Slægter har sat, ved den Arvelod, du får tildelt i det Land, HERREN din Gud vil give dig i Eje.

“ʻOua naʻa ke hiki ʻae fakangataʻanga fonua ʻo ho kaungāʻapi, ʻaia naʻe tō ʻi muʻa ʻi ho tofiʻa, ʻaia te ke maʻu ʻi he fonua ʻoku foaki ʻe Sihova ko ho ʻOtua ke ke maʻu.

15 En enkelt kan ikke optræde som Vidne mod en Mand, når det angår Misgerning eller Synd, hvad Synd det end er, han begår; kun på to eller tre Vidners Udsagn kan en Sag afgøres.

“ʻOua naʻa tuʻu hake ha fakamoʻoni pē taha ki ha tangata ʻi he hia, pe ʻi he angahala, ʻi ha angahala ʻe taha ʻoku ne fai: ʻi he ngutu ʻoe fakamoʻoni ʻe toko ua, pe ko e toko tolu, ʻe toki fakapapau ai ʻae meʻa.

16 Når et ondsindet Vidne optræder mod nogen og beskylder ham for Lovbrud,

Kapau ʻe tuʻu hake ha fakamoʻoni loi ki he tangata ke fakamoʻoni ha meʻa kiate ia ʻaia ʻoku hala:

17 skal begge de stridende fremstille sig for HERRENs Åsyn, for de Præster og Dommere, der er til den Tid,

‌ʻE tuʻu ai ʻae ongo tangata, ʻaia ʻoku na fakakikihi, ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻi he ʻao ʻoe kau taulaʻeiki mo e kau fakamaau, ʻaia ʻoku nofo ʻi he ngaahi ʻaho ko ia;

18 og Dommerne skal undersøge Sagen grundigt, og hvis det viser sig, at Vidnet er et falsk Vidne, der har aflagt falsk Vidnesbyrd mod sin Broder,

Pea ʻe ʻeke lahi ʻe he kau fakamaau: pea vakai, kapau ko e fakamoʻoni loi ʻae fakamoʻoni, pea kuo ne fakamoʻoni loi ki hono tokoua:

19 så skal I gøre med ham, som han havde til Hensigt at gøre med sin Broder; du skal udrydde det onde af din Midte.

Te mou toki fai kiate ia, ʻo hangē ko ia naʻa ne tokanga ke fai ki hono tokoua: ʻe pehē ʻa hoʻo tukuange ai ʻae kovi ʻiate kimoutolu.

20 Når da de andre hører det, vil de gribes af Frygt og ikke mere øve en sådan Udåd i din Midte.

Pea ko kinautolu ʻoku toe tenau fanongo, mo manavahē, pea ʻe ʻikai tenau toe fai ha kovi pehē ʻiate kimoutolu.

21 Du må ikke vise Skånsel: Liv for Liv, Øje for Øje, Tand for Tand, Hånd for Hånd, Fod for Fod!

Pea ʻoua naʻa ʻofa ho mata, kae ʻatu ʻae moʻui ki he moʻui, ko e mata ki he mata, mo e nifo ki he nifo, ko e nima ki he nima, mo e vaʻe ki he vaʻe.