Apostelenes gerninger 20
1 Men efter at dette Røre var stillet, lod Paulus Disciplene hente og formanede dem, tog Afsked og begav sig derfra for at rejse til Makedonien.
ⲁ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲧⲣⲉⲡⲉϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲇⲉ ⲗⲟ ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲟⲟⲩ ⲛⲥⲁ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲁⲥⲡⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲃⲱⲕ ⲉⲧⲙⲁⲕⲉⲇⲟⲛⲓⲁ
2 Og da han var dragen igennem disse Egne og havde formanet dem med megen Tale, kom han til Grækenland.
ⲃ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲙⲟⲩϣⲧ ⲇⲉ ⲛⲛⲥⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲟⲩ ϩⲛ ⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲑⲉⲗⲗⲁⲥ
3 Der tilbragte han tre Måneder, og da Jøderne havde Anslag for imod ham, just som han skulde til at sejle til Syrien, blev han til Sinds at vende tilbage igennem Makedonien.
ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲣϣⲟⲙⲛⲧ ⲛⲉⲃⲟⲧ ⲙⲙⲁⲩ ⲁⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲣⲟⲩⲕⲣⲟϥ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲛⲁⲥϭⲏⲣ ⲉⲧⲥⲩⲣⲓⲁ ⲁϥϫⲓϣⲟϫⲛⲉ ⲉⲕⲧⲟϥ ⲉⲧⲙⲁⲕⲉⲇⲟⲛⲓⲁ
4 Men Pyrrus's Søn Sopater fra Berøa og af Thessalonikerne Aristarkus og Sekundus og Kajus fra Derbe og Timotheus og af Asiaterne Tykikus og Trofimus fulgte med ham til Asien.
ⲇ̅ⲛⲉϥⲟⲩⲏϩ ⲇⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲛϭⲓ ⲥⲱⲥⲓⲡⲁⲧⲣⲟⲥ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲩⲣⲣⲟⲥ ⲡⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲃⲉⲣⲟⲓⲁ ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲛ ⲑⲉⲥⲥⲁⲗⲟⲛⲓⲕⲏ ⲁⲣⲓⲥⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲙⲛ ⲥⲉⲕⲟⲩⲛⲧⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲕⲁⲓⲟⲥ ⲧⲉⲣⲃⲉⲟⲥ ⲙⲛ ⲧⲓⲙⲟⲑⲉⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲫⲉⲥⲟⲥ ⲧⲩⲭⲓⲕⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲧⲣⲟⲫⲓⲙⲟⲥ
5 Disse droge forud og biede på os i Troas;
ⲉ̅ⲛⲁⲓ ⲙⲉⲛ ⲁⲩⲣϣⲟⲣⲡ ⲁⲩϭⲱ ⲉⲣⲟⲛ ϩⲛ ⲧⲣⲱⲁⲥ
6 men vi sejlede efter de usyrede Brøds Dage ud fra Filippi og kom fem Dage efter til dem i Troas, hvor vi tilbragte syv Dage.
ⲋ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲉⲫⲓⲗⲓⲡⲡⲟⲥ ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲁⲑⲁⲃ ⲁⲛⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲟⲩ ⲫⲟⲩⲛ ⲛϯⲟⲩⲛϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲣⲱⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲣⲥⲁϣϥ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲙⲙⲁⲩ
7 Men på den første Dag i Ugen, da vi vare forsamlede for at bryde Brødet, samtalede Paulus med dem, da han den næste Dag vilde rejse derfra, og han blev ved med at tale indtil Midnat.
ⲍ̅ⲡⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲛⲛⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲛⲥⲟⲟⲩϩ ⲉⲡⲡⲱϣ ⲙⲡⲟⲓⲕ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲉϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉⲉϥⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲛⲉϥⲥⲱⲕ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ϣⲁ ⲧⲡⲁϣⲉ ⲛⲧⲉⲩϣⲏ
8 Men der var mange Lamper i Salen ovenpå, hvor vi vare samlede.
ⲏ̅ⲛⲉⲩⲛ ϩⲉⲛⲗⲁⲙⲡⲁⲥ ⲇⲉ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ϫⲉⲣⲟ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲁ ⲛⲧⲡⲉ ⲉⲛⲥⲟⲟⲩϩ ⲛϩⲏⲧϥ
9 Og der sad i Vinduet en ung Mand ved Navn Eutykus; han faldt i en dyb Søvn, da Paulus fortsatte Samtalen så længe, og overvældet af Søvnen styrtede han ned fra det tredje Stokværk og blev tagen død op.
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛ ⲟⲩϩⲣϣⲓⲣⲉ ϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓϫⲙ ⲡϣⲟⲩϣⲧ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲉⲩⲧⲩⲭⲟⲥ ⲉⲣⲉⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϩⲓⲛⲏⲃ ⲥⲱⲕ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲣⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϣⲁϫⲉ ⲁⲡϩⲓⲛⲏⲃ ϩⲣⲟϣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲉⲡⲉϩⲟⲩⲟ ⲁⲩⲱ ⲁϥϩⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓϫⲛ ⲧⲙⲉϩϣⲟⲙⲧⲉ ⲛϩⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϥⲓⲧϥ ⲉϥⲙⲟⲟⲩⲧ
10 Men Paulus gik ned og kastede sig over ham og omfavnede ham og sagde: "Larmer ikke; thi hans Sjæl er i ham."
ⲓ̅ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲉⲓ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲁϥⲡⲁϩⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϩⲱⲗϭ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲡⲣϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ⲅⲁⲣ ϣⲟⲟⲡ ⲛϩⲏⲧϥ
11 Men han gik op igen og brød Brødet og nød deraf og talte endnu længe med dem indtil Dagningen, og dermed drog han bort.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲁϥⲡⲱϣ ⲙⲡⲟⲉⲓⲕ ⲁϥϫⲓ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲱⲥⲕ ⲉϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ϣⲁⲛⲧⲉⲡⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ϩⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ
12 Men de bragte det unge Menneske levende op og vare ikke lidet trøstede.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲙⲡϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉϥⲟⲛϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲟⲩ ⲉⲙⲁⲧⲉ
13 Men vi gik forud til Skibet og sejlede til Assus og skulde derfra tage Paulus med; thi således havde han bestemt det, da han selv vilde gå til Fods.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲁⲛⲣϣⲟⲣⲡ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡϫⲟⲓ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲁⲣⲥⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲛⲉⲧⲁⲗⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲙⲙⲁⲩ ⲧⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛⲧⲁϥⲧⲟϣⲥ ⲛⲙⲙⲁⲛ ⲉϥⲛⲁⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲛⲣⲁⲧϥ
14 Da han nu stødte til os i Assus, toge vi ham om Bord og kom til Mitylene.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲧⲱⲙⲛⲧ ⲇⲉ ⲉⲣⲟⲛ ϩⲛ ⲑⲁⲣⲥⲟⲥ ⲁⲛⲧⲁⲗⲟϥ ⲁⲛⲉⲓ ⲉⲙⲓⲧⲩⲗⲏⲛⲏ
15 Og vi sejlede derfra og kom den næste Dag lige udfor Kios; Dagen derpå lagde vi til ved Samos og kom næste Dag til Milet.
ⲓ̅ⲉ̅ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲛⲉⲓ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲭⲓⲟⲥ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲛⲙⲟⲟⲛⲉ ⲉⲥⲁⲙⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲧⲣⲟⲅⲩⲗⲗⲓⲟⲥ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲛⲉⲓ ⲉⲙⲓⲗⲏⲧⲟⲥ
16 Thi Paulus havde besluttet at sejle Efesus forbi, for at det ikke skulde hændes, at han blev opholdt i Asien; thi han hastede for at komme til Jerusalem på Pinsedagen, om det var ham muligt.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲉⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲕⲣⲓⲛⲉ ⲉⲧⲙⲙⲟⲟⲛⲉ ⲉⲧⲉⲫⲉⲥⲟⲥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲛⲉϥⲱⲥⲕ ϩⲛ ⲧⲁⲥⲓⲁ ⲛⲉϥϭⲉⲡⲏ ⲅⲁⲣ ⲉϣⲱⲡⲉ ϥⲛⲁϣϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲣ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲡⲉⲛⲧⲏⲕⲟⲥⲧⲏ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ
17 Men fra Milet sendte han Bud til Efesus og lod Menighedens Ældste kalde til sig.
ⲓ̅ⲍ̅ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲛ ⲙⲓⲗⲏⲧⲟⲥ ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲉⲉⲫⲉⲥⲟⲥ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲛⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲥⲓⲁ
18 Og da de kom til ham, sagde han til dem: "I vide, hvorledes jeg færdedes iblandt eder den hele Tid igennem fra den første Dag, jeg kom til Asien,
ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲉⲓ ⲇⲉ ϣⲁⲣⲟϥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ϫⲉ ϫⲓⲛ ⲡϣⲟⲣⲡ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲁⲓⲟⲩⲉϩⲣⲁⲧ ϩⲛ ⲧⲁⲥⲓⲁ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲁⲓⲣ ⲡⲉⲓⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲧⲏⲣϥ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ
19 idet jeg tjente Herren i al Ydmyghed og under Tårer og Prøvelser, som timedes mig ved Jødernes Efterstræbelser;
ⲓ̅ⲑ̅ⲉⲓⲟ ⲛϩⲙϩⲁⲗ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϩⲛⲑⲃⲃⲓⲟ ⲛⲓⲙ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲣⲙⲉⲓⲟⲟⲩⲉ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲓⲣⲁⲥⲙⲟⲥ ⲛⲧⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲟⲓ ϩⲛ ⲉⲡⲓⲃⲟⲩⲗⲏ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ
20 hvorledes jeg ikke har unddraget mig fra at forkynde eder noget som helst af det, som kunde være til Gavn, og at lære eder offentligt og i Husene,
ⲕ̅ϫⲉ ⲙⲡⲓϩⲉⲡⲗⲁⲁⲩ ⲛⲛⲉⲧⲣⲛⲟϥⲣⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲧⲙⲧⲁⲙⲱⲧⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲙϯ ⲥⲃⲱ ⲛⲏⲧⲛ ⲧⲩⲙⲟⲥⲓⲁ ⲁⲩⲱ ϩⲛ ⲛⲏⲓ
21 idet jeg vidnede både for Jøder og Grækere om Omvendelsen til Gud og Troen på vor Herre Jesus Kristus.
ⲕ̅ⲁ̅ⲉⲓⲣ ⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲙⲛ ⲛϩⲉⲗⲗⲏⲛ ⲛⲧⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲛϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ
22 Og nu se, bunden af Ånden drager jeg til Jerusalem uden at vide, hvad der skal møde mig,
ⲕ̅ⲃ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲛⲟⲕ ϯⲙⲏⲣ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲓⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ ⲛϯⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ⲛⲛⲉⲧⲛⲁⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲣⲟⲓ ⲙⲙⲁⲩ
23 kun, at den Helligånd i hver By vidner for mig og siger, at Lænker og Trængsler vente mig.
ⲕ̅ⲅ̅ⲡⲗⲏⲛ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲁⲓ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲛ ϩⲉⲛⲙⲣⲣⲉ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲑⲗⲓⲯⲓⲥ ϭⲉⲉⲧ ⲉⲣⲟⲕ ϩⲛ ⲑⲓⲏⲙ
24 Men jeg agter ikke mit Liv noget værd for mig selv, for at jeg kan fuldende mit Løb og den Tjeneste, som jeg har fået af den Herre Jesus, at vidne om Guds Nådes Evangelium.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲛϯⲧⲁⲓⲟ ⲁⲛ ⲛⲧⲁⲯⲩⲭⲏ ϩⲁ ⲗⲁⲁⲩ ⲛϣⲁϫⲉ ⲛⲑⲉ ⲛϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲁⲇⲣⲟⲙⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲛⲧⲁⲓϫⲓⲧⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲉⲧⲣⲁⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲙⲛ ⲛⲟⲩⲉⲉⲓⲉⲛⲓⲛ ⲙⲡⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⲛⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
25 Og nu se, jeg ved, at I ikke mere skulle se mit Ansigt, alle I, iblandt hvem jeg gik om og prædikede Riget.
ⲕ̅ⲉ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲛⲟⲕ ϯⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲁⲛⲁⲩ ϭⲉ ⲁⲛ ⲉⲡⲁϩⲟ ϫⲓⲛ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲧⲏⲣⲧⲛ ⲛⲉⲛⲧⲁⲓⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲉⲓⲕⲩⲣⲏⲥⲥⲉ ⲛⲧⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ⲛⲓⲥ
26 Derfor vidner jeg for eder på denne Dag, at jeg er ren for alles Blod;
ⲕ̅ⲋ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ϯⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲙⲡⲟⲟⲩ ⲛϩⲟⲟⲩ ϫⲉ ϯⲟⲩⲁⲁⲃ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ
27 thi jeg unddrog mig ikke fra at forkynde eder hele Guds Råd.
ⲕ̅ⲍ̅ⲙⲡⲓϩⲟⲡⲧ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲙⲧⲁⲙⲱⲧⲛ ⲉⲡϣⲟϫⲛⲉ ⲧⲏⲣϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
28 Så giver Agt på eder selv og den hele Hjord, i hvilken den Helligånd satte eder som Tilsynsmænd, til at vogte Guds Menighed, som han erhvervede sig med sit eget Blod.
ⲕ̅ⲏ̅ⲡⲣⲟⲥⲉⲭⲉ ϭⲉ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲙⲛ ⲡⲟϩⲉ ⲧⲏⲣϥ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲕⲁⲧⲏⲩⲧⲛ ⲛⲉⲡⲓⲥⲕⲟⲡⲟⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲉⲙⲟⲟⲛⲉ ⲛⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲥⲓⲁ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲧⲛⲧⲁϥϫⲡⲟⲥ ⲛⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉϥⲥⲛⲟϥ ⲙⲙⲓⲛ ⲙⲙⲟϥ
29 Jeg ved, at der efter min Bortgang skal komme svare Ulve ind iblandt eder, som ikke ville spare Hjorden.
ⲕ̅ⲑ̅ϯⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛⲟⲕ ϫⲉ ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲧⲣⲁⲃⲱⲕ ⲥⲉⲛⲏⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲟⲩⲱⲛϣ ⲉⲩϩⲟⲣϣ ⲛⲥⲉϯⲥⲟⲁⲛ ⲉⲡⲟϩⲉ
30 Og af eders egen Midte skal der opstå Mænd, som skulle tale forvendte Ting for at drage Disciplene efter sig.
ⲗ̅ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲛϩⲉⲛϣⲁϫⲉ ⲉⲩϭⲟⲟⲙⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲡⲱϣⲥ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϩⲓⲡⲁϩⲟⲩ ⲙⲙⲟⲟⲩ
31 Derfor våger og kommer i Hu, at jeg har ikke ophørt i tre År, Nat og Dag, at påminde hver enkelt med Tårer.
ⲗ̅ⲁ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ϭⲉ ⲣⲟⲉⲓⲥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲉⲓⲥ ϣⲟⲙⲧⲉ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ ⲛⲧⲉⲩϣⲏ ⲙⲛ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲡⲓⲗⲟ ⲉⲓϯ ⲥⲃⲱ ⲙⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲙⲱⲧⲛ ϩⲛ ϩⲉⲛⲣⲙⲉⲓⲟⲟⲩⲉ
32 Og nu overgiver jeg eder til Gud og hans Nådes Ord, som formår at opbygge eder og at give eder Arven iblandt alle de helligede.
ⲗ̅ⲃ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ϯϯ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛ ⲡϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲉϥⲭⲁⲣⲓⲥ ⲡⲉⲧⲉⲩⲛϭⲟⲙ ⲙⲙⲟϥⲉⲕⲱⲧ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲩⲱ ⲉϯ ⲛⲏⲧⲛ ⲛⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲣⲟⲛⲟⲙⲓⲁ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲧⲏⲣⲟⲩ
33 Jeg har ikke begæret nogens Sølv eller Guld eller Klædebon.
ⲗ̅ⲅ̅ⲙⲡⲓⲉⲡⲓⲑⲩⲙⲓ ⲉⲗⲁⲁⲩ ⲛϩⲁⲧ ⲏ ⲛⲟⲩⲃ ⲏ ϩⲟⲓⲧⲉ
34 I vide selv, at disse Hænder have tjent for mine Fornødenheder og for dem, som vare med mig.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲁⲛⲉⲓϭⲓϫ ϣⲙϣⲉ ⲛⲛⲁⲭⲣⲓⲁ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁⲓ
35 Jeg viste eder i alle Ting, at således bør vi arbejde og tage os af de skrøbelige og ihukomme den Herres Jesu Ord, at han selv har sagt: "Det er saligere at give end at tage."
ⲗ̅ⲉ̅ⲉⲓⲧⲁⲙⲟ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ϫⲉ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉⲧⲉϣϣⲉ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲉϣⲡϩⲓⲥⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛϥⲓ ϩⲁ ⲛⲉⲧⲛϣⲱⲛⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲣ ⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ⲛⲛϣⲁϫⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲙⲛⲧⲙⲁⲕⲁⲣⲓⲟⲥ ⲡⲉ ϯ ⲉϩⲟⲩⲉ ϫⲓ
36 Og da han havde sagt dette, faldt han på sine Knæ og bad med dem alle.
ⲗ̅ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲉ ⲛⲁⲓ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲕⲱⲗϫ ⲛⲛⲉϥⲡⲁⲧ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁϥϣⲗⲏⲗ
37 Og de brast alle i heftig Gråd, og de faldt Paulus om Halsen og kyssede ham.
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲩⲛⲟϭ ⲇⲉ ⲛⲣⲓⲙⲉ ⲧⲁϩⲉ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲁϩⲧⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲙⲁⲕϩ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁⲩϯⲡⲓ ⲉⲣⲱϥ
38 Og mest smertede dem det Ord, han havde sagt, at de ikke mere skulde se hans Ansigt. Så ledsagede de ham til Skibet.
ⲗ̅ⲏ̅ⲉⲩⲙⲟⲕϩ ⲛϩⲏⲧ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲉϫⲙ ⲡϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲁϥϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲁⲕⲧⲉ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲁⲛ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲡⲁϩⲟ ⲛⲉⲩⲑⲡⲟ ⲇⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡϫⲟⲓ
